توسعه مکران نیاز به شریک دارد. این شریک/شرکاء کیستند؟

گروه سیاسی: بردیا عطاران- به بهانه‌ی مواضع وزیرامورخارجه در خصوص توسعه‌ی سواحل مکران:عباس عراقچی وزیرامورخارجه در اولین گفت و گوی تلویزیونی خویش اشاره کرد:
۱-توسعه مکران نیاز به شریک دارد. این شریک/شرکاء کیستند؟
۲-ذی‌نفع سواحل مکران کشورهای آسیای میانه/روسیه/چین و هند است؛ عراقچی نظرش به کدام نزدیک است؟

به گزارش بولتن نیوز ، عراقچی در زمان دبیری شورای روابط خارجی می‌گوید: مکران بایست با«پیوستن به طرح‌های توسعه سایر بازیگران» و «در همکاری و به دور از انزوا» شکل بگیرد.
 این سوال برای تصمیم‌ساز وجود دارد که:
۱-به طرح توسعه چه کسی بپیوندم؟
۲-منافع امنیتی و اقتصادی را چه کسی بیشتر تامین می‌کند؟

در این خصوص سه پاسخ در ایران وجود دارد:
۱-توسعه مکران با هند: کریدور شمال جنوب
۲-توسعه مکران با چین: پیوستن به کمربند راه دریایی چین
۳-همکاری با هر دو

فریدون وردی‌نژاد، سفیر اسبق ایران در چین و معاون سیاسی دفتر رییس جمهور دوازدهم معتقد است که این بندر اولویت شمالی جنوبی دارد و در گام بعدی با چین نیز می تواند توسعه داد.
وردی‌نژاد پیشنهاد همکاری با هردو طرف را دارد البته با رعایت اولویت هند.

نوذر شفیعی عضو هیات علمی دانشگاه و نماینده اسبق مجلس نیز معتقد است باید در شکاف چین و آمریکا با قرار گرفتن در طرف هندی، از چین امتیاز بگیریم.
وی معتقد است باید منافع مشترکی میان چین و هند در این منطقه ایجاد کنیم و از قبل رقابت این دو قدرت توسعه مکران را رقم بزنیم.

اما مهدی خراتیان مدیر اندیشکده احیای سیاست با تاکید بر اینکه حضور هندی‌ها تاکنون منفعت اقتصادی نداشته اشاره می کند حضور هندی‌ها مسبب مشکلات امنیتی در شرق کشور می شود و تصور اینکه با دهلی بتوان این منطقه را احیا کرد اشتباه است.
همچنین اشاره می کند ایران گزینه ای جز هند و چین ندارد.
در میان این دو گزینه بالقوه صرفا گزینه چین معقول است و هند به دلائل امنیتی نباید در خاک ایران حضور داشته باشد.

حامد وفایی عضو هیات علمی دانشگاه تهران اذعان می‌کند تصور حضور هر دو قدرت در ایران محال است؛ معافیت آمریکایی‌ها برای حضور هند در چابهار صرفا نقش تخریب کننده منافع ایران و چینی‌هاست.

مجیدرضا حریری، رییس اتاق مشترک ایران و چین نیز معتقد است با هر دو نمی‌توان کار کرد؛ وی منافع ایران را در پیوستن به کریدور دریایی راه ابریشم و همکاری با پکن می‌داند.

مجید شاکری اقتصاددان معتقد است مدلی که در شرایط فعلی انجام می‌شود(حضور هند در چارچوب معافیت آمریکا) به ضرر ایران است و به هیچ عنوان راهگشا نیست.
وی معتقد است دو راه مطلوب برای توسعه چابهار وجود دارد:
۱-محور هند-روسیه خارج از معافیت آمریکا
۲-همکاری با چینی ها

محمدرضا نوروزپور کارشناس مسائل چین با اشاره به اینکه مطلوب نهایی ایران، حضور هند و چین به صورت توامان است اما می گوید به دلیل وجود نگاه‌های متفاوت امنیتی اسلام آباد، دهلی و پکن این امر شدنی نیست.

علی فکری دیپلمات و رییس سازمان سرمایه‌گذاری خارجی با اشاره به عدم انجام تعهدات دهلی در چابهار بیان داشت که نمی‌توان در شرایط کنونی با هر دو طرف کار کرد.
وی به صورت ضمنی همکاری با چینی‌ها را در شرایط کنونی دارای اولویت بیشتری می‌داند.

امیر امیری فر کارشناس مکران می‌گوید: ما نمی‌دانیم از سرزمین خود چه می خواهیم!
وی معتقد است با اینکه روی کاغذ چابهار و مکران برای اتصال هند و آسیای میانه مناسب است اما شرایط ژئوپلیتک گاهی حکم دیگری می‌کند.