کد خبر: ۸۴۵۲۳۲
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار:

بازگشت اَبَرقهرمان به سیستان و بلوچستان

سد کهیر در سامانه بارشی هفته گذشته سیلاب عظیم را در خود ذخیره کرد و علاوه بر تکمیل ظرفیت از بروز خسارت جانی گسترده در چابهار، کنارک و زرآباد جلوگیری کرد.
بازگشت اَبَرقهرمان به سیستان و بلوچستان

گروه اجتماعی: سامانه بارشی فعال شده روی خلیج فارس، امارات را غرق کرد، بحرین را شست و به دریا ریخت و در عمان 18 نفر را به کام مرگ کشاند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، موسسه تحقیقات آب گزارش داد که شدت بارش سیستان و بلوچستان در سامانه هفته گذشته 10 برابر عمان و 1.5 برابر امارات بود اما مرور تصاویر ماهواره‌ای بیانگر آن است که میزان خسارت در ایران نصف عمان و یک دهم امارات است.

شدت سیلاب در برخی مناطق سیستان و بلوچستان طی 3 روز به 2.4 برابر بارش کل سال منطقه رسید و سبب شد تا ورودی آب رودخانه‌ها به 9300 متر مکعب در ثانیه برسد.

برای درک این حجم آب کافی‌است رودخانه‌ای را به عرض 100 متر و عمق 93 متر یعنی بیش از عمیق‌ترین مناطق خلیج فارس را تصور کنید. البته سازه سد کهیر این آب را در خود ذخیره کرده و اجازه رسیدن آن به چابهار، کنارک و زرآباد را نداد.
وزیر نیرو علی‌اکبر محرابیان می‌گوید که «اگر سد کهیر اردیبهشت 1402 ساخته نمی‌شد، با این شدت بارش در سیستان و بلوچستان فاجعه انسانی رقم می‌خورد.»

شدت آب ورودی به سد کهیر بر اثر سیل به حدی بود که نماینده چابهار در مجلس در مصاحبه‌ای نگران تخریب سد شد اما بلافاصله در مصاحبه‌ای دیگر گفت که طراحی کهیر برای شرایط بارندگی دشواری مثل امروز انجام شده و در پایداری کامل قرار دارد.
سدها مشابه هر ابزار دیگر مزایا و معایبی دارد اما با شدت گرفتن بارندگی بر اثر تغییر اقلیم، سطح جدید از کارکرد را از خود به نمایش می‌گذارند.

کارشناس منابع طبیعی رحیم احمدی به نقش آبخیزداری در کنترل سیلاب اشاره کرده و معتقد است که اگر آبخیزداری به صورت گسترده در دستور کار قرار گیرد، می‌تواند مناطق کشور را از سیلاب حفظ کرده و دیگر نیازی به سدها برای کنترل سیلاب نباشد.

در مقابل، استاد دانشگاه رحیم رهایی می‌گوید که کارشناسان باید بگویند، در مقابل بارندگی 300 میلیمتری و ورودی آب 10 هزار متر مکعبی طی چند ساعت کدام سازه آبخیزداری جوابگو است؟ در این بارش‌ها فقط سدها هستند که می‌توانند مردم را از کام مرگ بیرون بکشند.

نگاه به ابزارهای مدیریت منابع آب از جمله سدها، سازه‌های آبخیزداری و تاسیسات تغذیه مصنوعی در سال‌های اخیر اسیر نگاه‌های غیر کارشناسی بوده اما تغییر اقلیم و تغییر نظام بارندگی‌ها ایجاب می‌کند، مجموعه‌ای از این ابزارها برای مدیریت منابع آب به کار گرفته شود.

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
سعید۱
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۴۵ - ۱۴۰۳/۰۲/۰۵
0
0
وقتی صحبت از آبخیزداری می شود صحبت از کار روی هزاران بلکه میلیون ها نقطه در سطح های چندین کیلومتر مربعی است، خیلی عجیبه که یک استاد دانشگاه این چنین تحقیر آمیز از آبخیزداری صحبت می کنند!! سد یکی، دو تا، سه تا میشه در مسیر رودخانه زد. ولی میشه هزاران آب بند در مسیرهای کوچک زد که آب را در هزارن منطقه نگه دارند و سفره های همان منطقه را سیراب کنند که هزینه این هزاران آب بند به مراتب کمتر از یک سد است. سایر طرح های آبخیزداری باعث جلوگیری از فرسایش خاک، احیای مرتع ها و درختزارها و بهبود دامداری و معیشت مردم و هزاران منفعت دیگر می شود. یک سد چه کاری جز جمع کردن انبوهی آب گل آلود شده تنها در یک نقطه و خارج از دسترس بسیاری مناطق می کند؟! آیا سدها می توانند مانع فرسایش خاک شوند؟! می توانند سفره های زیرزمینی آب پراکنده در هزاران کیلومتر را تغذیه کنند؟ می توانند هزاران کیلومتر مرتع را احیا کنند؟ می توانند هزاران شغل برای مردم بومی ایجاد کنند در حالیکه آبخیزداری تزریق آرام پول در طی سالیان بین مردم بومی به صورت درگیر بودن در کار آبخیزداریست و علاوه بر آن بهرمندی آنها از نتایج همان کار است. بله من به جرات می گویم که اگر هزینه آن سدها صرف اجرای درست آبخیزداری شده بود اصلا چنان مقدار آبی در مسیر رودخانه جاری نمی شد و گیاهان روییده در سطح هزاران کیلومتری بارندگی بخش قابل توجه آب را نگه می داشتند و بخش دیگر در چال آبهای آبخیزداری و آب بندهای کوچک و بزرگ به دام می افتاد و میلیونها تن خاک ارزشمند در جریان سیلاب راهی پشت سدی نمیشد. اینکه آثار مثبت و چند ده ساله و طولانی مدت آبخیزداری را با یک سیلاب چند ده سال یکبار و سد مقایسه کنیم اوج ناآگاهی و بی انصافیست که چه بسا که اگر آبخیزداری اجرا شده بود اصلا چنین حجم آبی در سطح جاری نمیشد که چنان سدی بخواهد خودنمایی کند. مشکل آبخیزداری همینجاست که آثار ناگهانی و بزرگنمایی شده همچون سد ندارد تا پشت تریبونها جارش بزنند، آثارش زیاد است ولی در سطح گسترده پراکنده شده و خیلی از مردم و موجودات دیگر از آن بهرمند می شوند بدون اینکه حق کسی و جنبده ای را زایل کرده باشد، نه همچون سدها که هزاران هکتار زمین کشاورزی و روستا و آثار باستانی را زیر آب می برند تا بعدها به خاطر محروح شدن آبخیزداری از بودجه ای که صرف سد شد و سیلابی که به خاطر همین محروح شدن راه افتاده پز سد را بدهند
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین