امیرمنصور عسکرزاده مسئول کمیته نظارت بر فرآورده های نفتی ایران قرارگاه مطالبه گری گام ( گشت ارشاد مسئولین)

گروه اقتصادی -در مورد زیان های مادی و معنوی ناشی از انتقال دستوری تولیدکنندگان و صادر کنندگان محصولات هیدروکربنی و قیر از گروه دوم به گروه اول ارزی و اجبار به واگذاری ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما، از نظر علمی، اقتصادی و تخصصی، نکات قابل توجهی وجود دارد که خسارت های بسیاری به اقتصاد کشور وارد می کند.

به گزارش بولتن نیوز،  با در نظر گرفتن قوانین و اسناد و مدارک متقن در جلسات مشترک مراجع ذی صلاح دولتی بخصوص بانک مرکزی با بخش خصوصی از جمله تشکل ها و افراد متخصص، بصورت انفرادی و گروهی و رسانه ای، آنچه که باید در انتقال مفاهیم حمایت از تولید بخش خصوصی و ارائه راهکارها و زیان ناشی از ابلاغ چنین دستوالعمل منفعل کننده ای مطرح می شد، به صورت مبسوط اعلام شده است و اکنون مسوولان باید با توجه به آمار افت صادرات محصولات هیدروکربنی و قیر، اثر این سیاست بر فعالیت تولید کنندگان و صادر کنندگان، کاهش صادرات و ارزآوری کشور در سال 1402، تصمیم بگیرند که چگونه می خواهند این خسارت ها را جبران نمایند؟

متاسفانه با وجود طرح مباحث متعدد و حتی اعلام کاهش 9.5 درصدی صادرات کشور در سال گذشته و از جمله کاهش صادرات محصولات هیدروکربنی در 5 ماه پایان سال، آنچه بجایی نرسیده فریاد بوده است.

 لذا متاسفانه نتایج زیانبار آنرا همگان مشاهده میکنند و امید است قبل از اینکه هیچ راه درمانی برای این بیمار روبه موت در نفس های آخر (تولید و صادرات هیدروکربن) یافت نشود مسئولین فهیم و دلسوز چاره ای فوری و ضروری در خروج این صنف از این بن بست و مانع جدی تولید و صادرات بایندیشند. زیرا حتی هدف از این سیاست، یعنی جذب ارز بیشتر صادرات به بازار و دولت نیز تحقق نیافته و موجبات کاهش صادرات را موجب شده است.

 امروز با تجربه ای بالغ بر ۳۳ سال تولید و تجارت و حضور مستمر درهسته مرکزی تشکلها از جمله اتحادیه ها، انجمن ها و کمیسیون انرژی اتاق تعاون ایران، در دفاع از حق و حقوق بخش خصوصی مصمم شدم مطالبی با زبان ساده بازار که در عمق تاریخ دارای تجارب ارزنده پیشینیان در تولید و تجارت است را به گوش مسئولین آگاه و محترم برسانم و نجوایی سر دهم بلکه کارساز افتد.

لازم است در این مکتوب سئوالاتی مطرح شود به امید اینکه پاسخ به آنها فارغ از هر جواب لفظی و توجیهی صرفا به رفع موانع تولید وصادرات بخصوص اصلاح سیاست ارزی زیانبار انتقال به گروه اول بینجامد.

سئوال اول این است که هیچ بنگاه اقتصادی در کوچکترین مقیاس که یک حجره در بازار است تا بنگاههای اقتصادی کوچک، متوسط و بزرگ بین المللی، بدون در نظر گرفتن منفعت یا به بیانی صرفه و صلاح اقتصادی آیا ممکن است دست به برنامه ریزی و تصمیم گیری هایی بزنند که برآیند و نتیجه آن به قهقرا رفتن تا ورشکستگی و بیچارگی تولید و صادرات باشد ؟ بویژه اینکه ترکش و زیانهای ناشی از آن تصمیم گیری مردم، دولت و نظام را در بربگیرد؟

پاسخ آن یک جمله است: هرگز، هرگز و هرگز ( باتاکید)

سئوال دوم این است که با کدام معیار و شاخص کارشناسی، علمی، اقتصادی، حتی بازاری و با کدام صرفه و صلاح به یکباره تولید کنندگان هیدروکربن از گروه دوم به گروه اول ارزی سامانه نیما منتقل شدند؟ آیا نتیجه ای بجز تعطیلی بیش از ۹۰ درصد واحدهای تولیدی داشته است؟ آیا نتیجه آن به رشد صادرات، ارزآوری، درآمد بیشتر برای دولت منجر شده است؟

پاسخ آن همان جمله است: هرگز، هرگز و هرگز ( باتاکید)

سئوال سوم این است: رهبری معظم بر اساس سیاست های اصل ۴۴ قانون اساسی فرمودند بخش خصوصی باید میدان دار اقتصاد باشد. رشد و شکوفایی توسعه اقتصاد کشور با مشارکت بخش خصوصی میسر است. امسال نیز سال تولید با مشارکت مردم است. آیا این سیاست ها تحقق خواهد یافت تا به رشد مشارکت مردمی کمک کند؟ یا با عدم تحقق باعث خروج مردم و تولید و صادرات از صحنه خواهد شد؟

سئوال چهارم این است: رئیس جمهور محترم بارها بر سهیم کردن بخش خصوصی در تصمیم سازی های اقتصادی تصریح کردند. کما اینکه به صراحت اعلام کرد که هیچ تصمیمی در بخش اقتصادی نباید بدون نظر فعالین اقتصادی در بخش خصوصی و تولید کنندگان و کار آفرینان گرفته شود و اقدامات و سیاست های دولت نباید به تعطیلی واحدها منجر شود. اکنون این پرسش مطرح است که نتیجه این سیاست ها چرا منجر به تعطیلی واحدها و کاهش صادرات و تولید شده است؟

شاید پاسخ این باشد که: گویا امروز بخش خصوصی را عمدتا زینت بخش مجالس می بینند و صرفا با واژه هایی به استقبال آنها میروند چه اینکه تجربه سالیان متمادی نشان داده علی رغم تاکید راس هرم دولت، بدنه هیچ دولتی بطور عملی آنچنان که شایسته و بایسته بوده با بخش خصوصی همراهی لازم را نداشته است.

امید میرود آنچنان که رهبری معظم به منظور تاکید برحمایت از تولید عناوین سالهای اخیر را مکررا با رویکرد اقتصاد و بخصوص حمایت از تولید نام گذاری نموده اند و به دفعات اهمیت بخش خصوصی بویژه حمایت از تولید را در سخنان خود مورد توجه قرارداده اند بخصوص که سال ۱۴۰۳ را با عنوان جهش تولید با مشارکت مردم ابلاغ فرمودند با تاسی مسئولین فهیم و دلسوز و با کفایت، حرکتی جدی و فوری بسوی رفع موانع تولید و خروج از هرگونه اعمال سلیقه توقف زا در دستور کار باشد و گام موثر بسوی رشد تولید و صادرات بخش خصوصی برداشته شود و فعالان اقتصادی دولتی و خصولتی را در یک جبهه واحد ببینند.

نتیجه نهایی:

منافع بخش خصوصی و عزت ملی در شکوفایی تولید و صادرات هیدروکربن راهی بجز خروج از گروه اول ارزی و قراردادن آنها در گروه غیر متعهدین ارز حاصل از صادرات همچون صنف خشکبار ندارد، اما عودت به گروه دوم ارزی را نیز می توان به عنوان پیشگیری از نابودی حتمی و فوری این صنف در نظر گرفت.

نتیجه انتقال تولیدکنندگان از گروه دوم به گروه اول ارزی در یک نگاه:

بدلیل اینکه تولید و صادرات هیدروکربن با چنین دستورالعملی به صرفه اقتصادی نمی باشد این صنعتگران جهادگر که در صف اول مبارزه با تحریم های ظالمانه بوده اند و با تبدیل صدها هزار تن مواد اولیه خام (میعانات گازی) به مواد میانی و محصول نهایی و صادرات آنها و همچنین ایجاد ارزش افزوده و به تبع آن، جلوگیری از خام فروشی از طرفی میلیاردها دلار ارزاوری و ایجاد اشتغال و دریک مفهوم معنوی و مادی کلی از باب عزت ملی حماسه آفریدند، شایسته نیست که امروز با چنین وضعیتی مواجه شوند. انصاف نیست خارج از اخلاق و عرف به دلیل تصمیمات اینچنینی مستاصل و تعطیل شوند.

در ادامه این فرآیند و در این لحظات نفسگیر تولید و صادرات چیزی بجز ورشکستگی و از دست رفتن تمام ارزش هایی که آفریدند، ندارند. این مسیر به معنی عدم تبدیل مواد خام به محصول و ایجاد ارزش افزوده و ارزآوری و ایجاد اشتغال است و جز شروع خام فروشی گسترده چیزی دربرندارد. کما اینکه هزینه کمر شکن معیشت زندگی فعالان اقتصادی چه سرمایه گذاران و چه نیروی کار فعال و شاغل در سطوح مختلف تولید و صادرات موجبات زیان های جبران ناپذیری را به همراه دارد که توضیح همه خسارت ها در این مجال نمی گنجد / در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

 ان شاءالله با اقدام فوری مسئولین محترم و متخصص و دلسوز در مراجع ذی صلاح بویژه بانک مرکزی و گمرک جمهوری اسلامی ایران در تاسی به سیاست های کلی نظام بخصوص عنوان نام سال ۱۴۰۳ بطور فوری و عاجل در رابطه با خروج این صنف از بن بست جدی که مکتوب شد فکری عاجل و آنی فرمایند البته ان شاءالله قبل از مردن سهراب و نوش دارو این اقدام صورت گیرد.

با تشکر و با امید به شکوفایی تولید و صادرات