خودروسازها با تجدیدارزیابی زنده هستند

گروه اقتصادی: یک کارشناس بازار سرمایه گفت: هرچند تجدیدارزیابی دارایی ها می تواند آثار مثبتی از جمله ایجاد ظرفیت تازه برای استقراض ایجاد کند، اما مادامی که سایرمولفه ها در رشد یک شرکت همراه نباشد، این طرح به سودآوری شرکت ها منجر نخواهد شد.
حمید مرتضی کوشکی کارشناس بازار سرمایه در گفت وگو با بولتن نیوز در تحلیل طرح تجدیدارزیابی دارایی های هلدینگ ها و شرکت های بزرگ و تاثیر آن بر بورس اظهارداشت: تاثیر تجدیدارزیابی دارایی ها برای همه شرکت ها موجب سودآوری نخواهد شد و نباید خودمان را گول بزنیم که شرکت های زیان ساز می توانند از این طریق به سود برسند.
او با اشاره به عملکرد برخی شرکت ها که مشمول ماده 141 قانون تجارت شده اند، تصریح کرد: مثال روشن این موضوع در گروه خودرویی ها است که در گذشته شاهد بودیم بعد از تجدیدارزیابی دارایی ها  تاثیری در عملکرد و بهبود شرایط این شرکت ها اتفاق نیفتاد، زیرا یک بخش از عملکرد تجدیدارزیابی در گرو تامین مالی است، بخش دیگر به ساختار صنعت و موارد مهم دیگری برمی گردد که برای سودآوری یک صنعت باید لحاظ شود.
او افزود: ممکن است تجدیدارزیابی در شرکت های زیان ساز به صورت کاغذی ماده 141 بودن را به تاخیر بیندازد که در گروه خودرو شاهد این موضوع بودیم. خودرویی ها عملا از نظر قانون تجارت یا باید منحل شوند یا کاهش سرمایه بدهند.اما  با راهکار تجدیدارزیابی دارایی ها به صورت کاغذی رقمی را به بخش حقوق صاحبان سهام اضافه می کند و این موضوع باعث می شود که سرمایه ثبتی شرکت رشد کرده و نسبت زیان انباشته به سرمایه کاهش یابد .
کوشکی تاکید کرد: بنابراین اینکه گروهی تصور کنند که تجدیدارزیابی به شرکت های زیان ده کمک می کند، اینگونه نیست و اصل ارتباطی به سودآور شدن شرکت ها ندارد.
این تحلیلگر بازار سرمایه با بیان اینکه خیلی ها به نکات مثبت و منفی طرح تجدیدارزیابی دارایی ها توجه نمی کنند، اظهارداشت: فرض کنید، قیمت سهام شرکتی هزار تومان است وقتی شرکت تصمیم بگیرد که تجدیدارزیابی 400 درصدی را انجام بدهد، قیمت آن به یک پنجم می رسد و از نظر روانی قیمت ارزان است. در چنین شرایطی، بازار فقط ارزانی سهم ها را می بیند به همین دلیل هم هست که در تجدیدارزیابی سهم های زیان ساز هم رشد می کنند و ممکن است که بازدهی چندصد درصدی ایجاد شود.
وی افزود: اصل داستان در برنامه تجدیدارزیابی برای کشوری مثل ایران که یک کشور تورمی است و استانداردهای حسابداری این جازه این را نمی دهند که دارایی ها هرسال به روز شوند، این است که هرسال می توان عملکرد مدیران را ارزیابی کرد.
به گفته وی، در ترازنامه شرکت ها پس از تجدیدارزیابی دارایی هایی به روز می شوند که سال خرید آنها مربوط به سالهای قبل است و این موضوع به نوبه خود باعث بازگشت سرمایه می شود.
کوشکی با طرح این سئوال که آیا این روش خوبی برای سودآوری شرکت ها می تواند باشد، گفت: مسلما پاسخ منفی است، زیرا حساب سود و زیان شرکت ها براساس قیمت روز یعنی نرخ تورم و قیمت ارز تعیین می شود، این در حالی است که دارایی های آنها مربوط به گذشته است. بنابراین در چنین شرایطی وقتی  بخواهیم عملکرد مدیری را ارزیابی کنیم، نمی توانیم سود و دارایی واقعی شرکت را به صورت واقعی ارزیابی کنیم زیرا فاکتورهایی مثل نرخ تورم و ارز در طول زمان بر روی دارایی های شرکت تاثیر گذاشته است.

او با تاکید براینکه در تجدیدارزیابی و به روزشدن دارایی ها شفافیت عملکرد مدیران افزایش می یابد، تصریح کرد: این شفافیت عملکرد مدیران باعث می شود که بخش حقیقی که بازدهی خاصی ندارد، عیان شود؛ به همین دلیل هم وقتی در صورت های مالی شرکت ها یک مرتبه بازدهی 20 تا 30 درصدی را اعلام می کند، نشان می دهد که یک جای کار ایراد دارد، چون دلیل این رشد فقط می تواند افزایش ارزش دارایی های باشد که مربوط به زمان گذشته است.
این مدرس بازارهای مالی با اشاره به تاثیر مثبت دیگر تجدیدارزیابی دارایی شرکت ها در بورس، گفت: تاثیر مثبت دیگر این کار این است که با تجدیدارزیابی دارایی ها قدرت اعتبارگیری شرکت ها را می تواند افزایش دهد.به خصوص شرکت هایی که بدهی محورهستند، کمک شایانی دریافت می کند، زیرا سمت راست ترازنامه را یک مرتبه بزرگ می کند و ظرفیت استقراض ایجاد می کند ،البته بازهم تاکید می کنم این بدان معنا نیست که این شرکت ممکن است در آینده عملکرد خیلی خوبی داشته باشد.