بجای تعلیق و ادعای برخورد انضباطی بهتر نیست قانون را صریح تر و محکم تر جاری کنید؟

گروه سیاسی: به نظر می رسد هر کسی ساز خودش را می زند. این ساز زدن های خودمحورانه یعنی قانون و ضوابط و اصول دیگر محلی از اعراب ندارند. تا دیر نشده باید کاری کرد تا حساب قانون و حد و حدود آن برای قانون شکنان روشن شود. این یعنی باید بدون هرگونه مماشات و اغماضی عاری از هرگونه رأفت و گذشت اصل و اساس قانون را پیاده سازی و بر مجرمان جاری کرد.
به گزارش بولتن نیوز حتما مخاطبان این یادداشت خبر مربوط به برگزاری جلسه دفاع یک محکوم امنیتی در دانشگاه تهران به نام «لیلا حسین زاده» را شنیده اند و این را هم می دانند که این جلسه نه تنها فاقد مجوز قانونی بوده بلکه به نوعی با پوششی از جنس تجزیه طلبی و در حمایت از تروریست ها انجام گرفته است. و نکته جالب تر اینکه در ارتباط با این موضوع و حضور افرادی که تلاش کرده اند تا صبقه بیرونی این خبر را دال سازند اعضای به اصطلاح هیات علمی(۲نفر) هستند که تنها مجازات و تنبیهی که برایشان در نظر گرفته شده است حکم تعلیق آنهاست.

حال سوال اینجاست که شرایط و نحوه برگزاری این جلسه فاقد مجوز چگونه صورت گرفته و مراجع مربوطه اداری در دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی به چه مشغول بوده اند؟ اصلا هستند یا نیستند؟ چرا کسی به آنها(مراجع مربوطه) محل و اهمیتی نداده و برایشان ارزشی قائل نبوده؟ چرا کسی باید لباس تروریست ها را بپوشد و به راحتی بتواند با این عمل خود از آنها(تروریست ها) و اقدامات تروریستی شأن دفاع کند؟ چطور چنین اتفاقی افتاده و جالب تر اینکه چطور فردی بدون هر گونه محدودیتی در یک جلسه دفاع توانسته ضمن انجام سناریوی مورد نظر، مبادرت به گرفتن فیلم از جلسه کرده و سپس آن را پخش کند؟ آیا از همان ابتدا همه با هماهنگ بوده اند؟ اگر این چنین است باید شکل برخورد از قالب تعلیق خارج گردد و شکل دیگری بخود بگیرد، چونکه اجتماع یک مشت تجربه طلب در یک جا و مکان برای ایراد آنچه مایه اعمال تروریستی ست جرم است و جرات می خواهد، سوال این است که منشا این جرات کجاست؟ چرا دانشگاه تهران هنوز موضع سفت و محکمی در این باره اتخاذ نکرده است، دلیل اینهمه تعلل چیست؟ آیا واقعا تعلیق برای این گونه رفتارها و اقدامات خنده دار و مضحک نیست؟ از نظر آقایان متولی برخورد انظباطی که ادعای آن را دارند برای این سنخ اقدامات بچه بازی نیست؟ می خواهید و می خواهند به کی رحم کنید و رحم کنند؟ یک تروریست؟ یک مشت تروریست؟

خلاصه کلام اینکه، کار از کار گذشته ولی ادعای برخوردهای نرم و دوستانه در حد تعلیق و برخورد انظباطی آن هم با موضوعی که با امنیت ملی و قانون مرتبط است مسئله را دردناک کرده است. پس همانگونه که تهور و جرات قانون شکنی داشته اند باید طعم قانون را به آنها چشاند تا بدانند که نمی شود هر گونه که می خواهند عمل کرد و در رفت.