اسم رمز دولت‌ها باید کسب رضای الهی و کار برای مردم باشد

گروه سیاسی: به طور طبیعی بار اصلی فشار اجرایی اداره عمومی کشور به عهده دولت‌هاست با مجموعه‌ای از فراز و فرودها، توفیقات و نارسایی‌ها در حوزه‌های مورد انتظار افکار عمومی.

به گزارش بولتن نیوز، از تشکیل دولت سیزدهم دوسال گذشت و با مجموعه اقداماتی که در این مدّت صورت گرفت راحت‌تر می‌توان به قضاوت نشست. اگرچه به صورت طبیعی مهم‌ترین انتظارات، مربوط به بخش اقتصاد و معیشت عمومی است که نیازمند تبیین خدمات صورت گرفته و احیاناً برشماری دلایل تداوم برخی نارسایی‌ها، از سوی مدیران و کارشناسان این حوزه می‌باشد،امانگاهی به مصادیق رفتاری و مدیریتی دولت سیزدهم که دیروز مورد تأیید رهبر انقلاب قرار گرفت،نشان می دهد توفیقات دولت سیزدهم به مراتب از ناکامی ها و کاستی ها بیشتر بوده است.رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای هیئت دولت سیزدهم بر مشی همیشگی خودشان و حضرت امام (ره) مبتنی بر حمایت از دولت‌ها تاکید کردند اما علاوه بر آن از این دولت «تمجید» هم کردند. دولتی که «از جایگاه استعلاء و استکبار» با مردم رفتار نمی‌کند و «در بین مردم» حضور دارد. دولتی که «فردا را قربانی امروز نمی‌کنند» و «کارهای بزرگ و زیربنایی انجام داده». دولتی که با همسایگان «ارتباط متعدد و متنوع» دارد و به درستی «در دو پیمان مهم بین‌المللی» عضو شده.

باید به دولت محترم و شخص آقای رئیسی بابت این تمجیدها تبریک بگوییم چرا که تمجید رهبر انقلاب از رئیسی بیانگر این است که دولت سیزدهم توانسته‌ است در مدت دوساله‌ای که از آغاز به کارش می‌گذرد، رضایت نسبی رهبر انقلاب را کسب کند.این نشان می دهد که انقلابی شدن رویکردها بویژه در حوزه‌های فرهنگ و سیاست خارجی. صراحت در موضعگیری در دفاع از مبانی ارزشی، دینی و انقلابی، میدان یافتن نیروهای جوان و انقلابی، پایبندی به شعارها و آرمان‌های انقلاب عملاً باعث تغییر ریل در برخی حوزه‌ها شده است.علاوه بر این بیانات، رهبر معظم انقلاب توصیه‌های مهمی هم به دولت داشته‌اند. اولا موضوع معیشت مردم که اولویت کشور در دوره کنونی است. ایشان «شاخص خنثی‌سازی تحریم‌ها» را کاهش تورم دانستند. یعنی باید از شعار فاصله گرفت و واقعیت زندگی مردم را به منظور بهبود معیشت مورد هدف قرار داد. این امر با رشد واقعی تولید ممکن می‌شود که خود نیازمند زمینه‌سازی‌های لازم برای «تولید آسان و باصرفه» است. ایشان شرط هر تصمیم اقتصادی را منوط به چگونگی «تاثیرش بر فاصله طبقاتی، ثبات بازار، نرخ ارز، کاهش تورم، رشد تولید» است.

افزون بر این، با تغییر رویکرد دستگاه دیپلماسی و قرار گرفتن همسایگان و سایر کشورهای خارج از حوزه تمدنی غرب در صدر توجهات ارتباطات خارجی و پرهیز از تک‌گزینه نشان دادن کشور و تکیه بر ظرفیت‌های واقعی و پرهیز از شرطی‌سازی جامعه با دادن آدرس خارجی برای حل مشکلات، فرصت‌های بی‌بدیلی را فراهم کرد که تنها یک نمونه‌ آن توسعه تجارت خارجی و ترانزیت و حل و فصل برخی مشکلات مزمن در ارتباطات بین‌المللی بوده است امادر حوزه سیاست خارجی هم رهبری معظم انقلاب همان نکته‌ی چندباره نخبگان را فرموده‌اند. اینکه «تفاهم‌نامه‌ها و سندهای همکاری، صرفاً روی کاغذ باقی نماند». یعنی باید از عضویت در شانگهای و بریکس عبور کرد و به قرارداد واقعی و روی زمین برسد. همچنین ایشان به موضوع انسجام دولت پرداخته و در آماردهی، چندگانگی و تناقض نداشته باشند. البته دولت باید در بیان دستاوردهایش هم فعالتر و هم «کارآمد»تر باشد.

در اینجا نکته دقیقی هم بیان شده: «همه اقدامات مثبت دولت که با این زحمت انجام می‌شود، تحت‌الشعاع مشکلات معیشتی مثل گرانی مسکن و اجاره‌بها قرار می‌گیرد و این حیف است.» یعنی جامعه تا زمانی که با مشکلات معیشتی مواجه است از دولت صدایی را نمی‌شنود.در پایان نیز باید سخن آغازین ایشان را یادآوری کنیم. «اسم رمز دولت‌ها باید کسب رضای الهی و کار برای مردم باشد» جهتگیری دولت و تمامی ساختارهای جمهوری اسلامی باید همین اسم رمزی باشد که رهبری بر آن تاکید ورزیدند. رضای خدا و ابزار آن یعنی کار برای مردم.