هزینه در رده‌های پایه؛ تضمین آینده ورزش ایران

گروه ورزشی: موفقیت‌های مقطعی در ورزش حرفه‌ای، شاید باعث خوشحالی زودگذر باشند، اما نشانه‌ای از پیشرفت و تحول نیستند و بیشتر به کیفیت خود ورزشکاران مرتبط هستند. برای مثال مدال المپیک احسان حدادی در رشته پرتاب دیسک را می‌توان یکی از این موارد دانست که تنها به استعداد خود حدادی ربط داشت و البته پس از چند مصدومیت و افزایش سن، دیگر همان کارایی هم از دست رفته است. این اتفاق، اما می‌تواند برای رشته‌های باسابقه و موفق نیز رخ بدهد. کما اینکه جودو و وزنه‌برداری که روزگاری قهرمانان بزرگی به ورزش ایران هدیه کرده بودند، با بی‌توجهی به رده‌های پایه، در شرایط مساعدی به سر نمی‌برند.

به گزارش بولتن نیوز، اما در نقطه مقابل اگر مدیران فدراسیون‌ها به رده‌های پایه اهمیت بدهند و امکانات لازم را برایشان فراهم کنند، می‌توان به استمرار موفقیت در نسل‌های مختلف امیدوار بود و ادعا کرد که ورزش کشور رشد کرده است. نگاهی به کسب مقام قهرمانی جهان توسط تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان کشتی آزاد و فرنگی و همچنین قهرمانی والیبالیست‌های جوان و نایب قهرمانی نوجوانان والیبالیست ایران در جهان، مثال‌های خوبی هستند از توجه به رده‌های پایه در ورزش قهرمانی.

اگر تا همین چند سال پیش نگرانی زیادی بابت بالا رفتن سن ستارگان نامدار هر دو رشته وجود داشت، امروز می‌توان دید که نفرات اصلی تیم ملی بزرگسالان از چه سن و سالی برخوردار هستند. رشد و ارتقای رده‌های پایه هم تنها منحصر در استعدادیابی نیست، بلکه در کنار این کار، باید مربیان با دانشی را نیز تربیت کرد که مطابق با علم روز، ورزشکاران را پرورش دهند. رکن دیگر موفقیت زیرساخت‌های لازم برای پرورش استعداد‌ها است. بدون وجود امکانات لازم، هرگز امکان شکوفایی کامل و یا استمرار شرایط برای ورزشکاران علی‌الخصوص در سنین پایین وجود ندارد. در نتیجه حتی اگر قصد فعالیت در رده‌های پایه هم وجود داشته باشد، کمبود امکانات مانعی بزرگ بر سر راه آن کار خواهد بود.

اگر مسئولان ورزش کشور قصد دارند تا اثری ماندگار از خود باقی بگذارند، نیاز است تا همان راهی را بروند که کشتی و والیبال رفته‌اند. موفقیت‌های مقطعی شاید بتواند آمار دوران مدیریتی ایشان را بهبود بخشد، اما بعد از چندی که دوران نزول آغاز شود، از ایشان به عنوان افرادی یاد خواهد شد که تنها به فکر خود بوده‌اند و با بی‌تدبیری، آینده ورزش ایران را به قهقرا برده‌اند. قدم گذاشتن در این مسیر هم چندان سخت و پیچیده نیست. الگو‌های داخلی خوبی همانند علیرضا دبیر و محمدرضا داورزنی پیش چشم همگان هستند و می‌توان از تجربیات ایشان برای تضمین آینده ورزش حرفه‌ای ایران بهره برد.