نمایی از دیپلماسی عزتمندانه

به گزارش بولتن نیوز، سرعت و تنوع وقوع تحولات سیاسی سبب شده تا قدر و اهمیت برخی رويدادها آنگونه که انتظار می‌رود شناخته نشود و ماهیت واقعی حوادث و ابعاد گوناگون آنها آشکار نمی‌شود. برای مثال طی روزهای گذشته و در آستانه 30 خرداد دو اتفاق مهم در ارتباط با منافقان رخ داده است. ابتدا برگزاری تجمع سالیانه آنان در پاریس توسط پلیس فرانسه لغو شد.

سپس در رخدادی دیگر پلیس آلبانی در چارچوب اجرای حکم دادگاه عالی مبارزه با تروریسم با حمله به مقر این تشکیلات برخی از وسایل الکترونیکی غیرمتعارف از جمله تعدادی پهپاد را ضبط کرد. در این‌ عملیات که علیه اقدامات تروریستی و سایبری منافقان انجام شد، نیروهای امنیتی در حین بازرسی با مقاومت و حمله تعدادی از اعضای این سازمان روبه‌رو شده و تعدای از منافقان کشته و مجروح شدند.

ممکن است درک اهمیت این واقعه برای نسلی که خیانت‌ها و جنایت‌های بی‌شمار سازمان تروریستی منافقان را ندیده است و کسانی که خبر ترور 17 هزار نفر از شهروندان را به دست عناصر سازمان منافقان در اوایل 60 نشنیده‌اند به خوبی صورت نگیرد که لازم است درس تاریخ بازگو شود. اما این دو رویداد همه ماجرا نیست؛ ظرف چند ماه گذشته و دقیق‌تر در طی مدتی که دولت سیزدهم استقرار یافته در عرصه سیاست خارجی سطح تازه‌ای از کنشگری در حوزه دیپلماسی و ارتباطات منطق‌های و جهانی رقم خورده است. شاید بتوان یکی از مهم‌ترین وجوه و خصلت‌های سیاست خارجی این مقطع را دیپلماسی عزتمندانه و منطبق بر منافع ملی نامید.

برقراری روابط با عربستان و تکرار آن در خصوص بحرین، آغاز مذاکرات ایران و مصر، تعمیق روابط سیاسی و اقتصادی با کشورهای حوزه شرق خاصه همسایگان، ارسال پیام و پیشنهاد از سوی آمریکا توسط سلطان عمان، ممانعت فرانسه از برگزاری تجمع سازمان منافقان، حمله پلیس آلبانی به مقر منافقان در شهر ساحلی دوروس و نظایر آن از جمله رخدادهایی است که هرگز نباید بی‌تفاوت از کنار آن گذشت. عجیب‌تر اما اینکه وزارت خارجه آمریکا طی یک بیانیه، سازمان مجاهدین خلق را یک جنبش معتبر مخالف که نماینده مردم ایران باشد، نمی‌داند و از این گروه حمایت نمی‌کند! نکته قابل تأمل این است که همه این اتفاقات زمانی رخ می‌دهد که موشک فراصوت فاتح آزمایش می‌شود و حتی سران گروه‌های مقاومت فلسطین در ایران هستند.

یکی از معانی تحولات زمانه آن است که دولت کنونی از روابط بین‌الملل و تجربیات تلخ تاریخ عبرت گرفته و روی توانمندی‌ها و اقتدار ملی حساب باز کرده است و باور دارد که میدان و دیپلماسی در تعامل با یکدیگرند و بلکه میدان به مثابه پشتیبان دیپلماسی نقش‌آفرینی می‌کند.

عزیز غضنفری