گروه فرهنگی: کار چندان دشواری نیست. اینکه تنها نگاه کوچکی به نقشه ایران بیاندازیم و عوارض جغرافیایی کشورمان را به تفکیک استان و بر روی نقشه ببینیم. شکی نیست که رنگ سبز مربوط به عوارض طبیعی روی نقشه که نشان دهنده سرسبزی، جلگه، جنگل و به طور کلی آب فراوان است، در نیمه شمالی کشور بیشتر به چشم میآیند. اما اگر قدری درجه دقت را بالاتر برده و تمرکزمان را بیشتر کنیم، درخواهیم یافت که در مناطق جنوبی کشور هم که بیشتر با گرما و خشکی برای همه ما ایرانیان تداعی میشود، نقاط سبزرنگی دیده میشود. نقاطی که شاید کمتر برای ساکنان استانهای شمالی و غربی قابل درک باشد.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایرنا، یکی از این نقاط سرسبز در جنوب استان کرمان است. استانی که نامش با گرما، کویر تفتیده و بیابان همراه است، اما در همین استان نقاطی وجود دارد که در گرمای بالای ۴۰ درجه استان کرمان، برای بقا ناچار به روشن کردن بخاری و پوشیدن لباسهای گرم هستید.کرمان یکی از استانهای بینظیر ایران است که هر گوشه از آن شگفتیهای زیادی داشته و شاید سخن به گزافه نباشد اگر این سرزمین را «سرزمین عجایب» بنامیم.
زیبایی شب و روز زمانی به چشم میآید که هر دو در کنار هم باشند. ارزش روز وقتی به چشم میآید که شبی وجود داشته باشد یا برعکس. به همین ترتیب زیباییهای طبیعت زمانی دیده میشود که این تضادها در کنار هم قرار بگیرند.
تصور کنید وقتی در یک جاده کویری یا بیابانی با گرمای طاقتفرسای بالای ۴۰ درجه در حال رانندگی هستید، به یکباره به یک سرزمین پرآب، سرسبز، خنک با رودخانه آب شیرین و چشمهسارهای فراوان و حتی جنگل روبرو شوید، این سرسبزی بیشتر برایتان به چشم میآید یا این که در یک مسیر کوهستانی و سرسبز حرکت کنید و به این موارد برسید؟
به طور قطع دیدن سرسبزی و آب فراوان بلافاصله بعد از کویر دیدنیتر است. این دقیقاً همان چیزی است که شما میتوانید در جای جای استان کرمان و در فاصلههایی کمتر از ۱۰۰ کیلومتر آن را ببینید. برای دیدن چنین منظرهای هم چند جاده دیدنی وجود دارد. نخستین راه، جاده کرمان به بم و نرسیده به این شهر گرمسیری باستانی است. وقتی از کرمان به سمت بم در حرکتید تنها ۲۰ کیلومتر مانده به این شهر اگر از سه راهی «دارزین» راهتان را به سمت جنوب و جیرفت تغییر دهید در فاصله کمتر از ۲۰ کیلومتر همه این موارد چشم نواز خواهد بود.
باغات سرسبز، آب و هوای سردسیری، چشمههای پرآب و در سالهای پربارش رودخانههای پرآب جملگی از نزدیک قابل ملاحظه هستند. طبیعت و اقلیمی که هیچ ارتباطی با ۲۰ کیلومتر قبلترش نداشت. روستای «دهبکری»، شهر «جبالبارز» و بسیاری از روستاهای دیگر همگی مکانهایی هستند که در ارتفاعات جنوبی استان کرمان یعنی کوههای «هزار» و «لالهزار» و جبالبارز قرار دارند.
این موارد تنها بخش کوچکی از طبیعت متضاد استان کرمان است و اگر نقطه ورود شما به این استان از استان هرمزگان و شهر «رودان» باشد، این جذابیتها دو چندان خواهد بود. از شهر جیرفت به سمت شمال دو راه وجود دارد یکی به سمت بم و دارزین و دیگری به سمت شهر رابر و بافت. درست زمانی که در جیرفت از گرمای هوا نمیتوانید دست خود را از پنجره خودرو بیرون ببرید، با طی مسیری کمتر از ۲۰ کیلومتر، شگفتیهای طبیعت در گردنه «دِلفارد» دلبری میکند. اگر قدری خوش شانس باشید و در سال پربارش به این نقاط سفر کنید، رودخانه زیبای دلفارد و آب زلال و شفافش به درستی جلوهای از بهشت پنهان جنوب را برای شما نمایان میکند.
طی مسیر در همین جاده و عبور از ارتفاعات این منطقه بعد از گردنه «سربیژن» شما را به دشت زیبایی در ارتفاعات کرمان رهنمون میکند که به منطقهای به نام «درب بهشت» شهرت دارد. شهر کوچکی سرشار از جاذبه طبیعی که در هر قسمت از آن میتوانید لذت سفر کمپینگ را به خوبی تجربه کنید.
طبیعتی که هیچ ارتباطی با اقلیم ۴۰ کیلومتر قبلتر یعنی جیرفت ندارد. درست در همین مسیر است که شما میتوانید جنگلهای طبیعی «اُرس» (سرو وحشی) با درختان تنومند را ببینید که متأسفانه در سالهای اخیر از تراکم آن به شدت کاسته شده است.
این کوهستان با برکت، سرچشمه اصلی رودخانه «هلیلرود» و یکی از تأمین کننده آب تالاب جازموریان است که شوربختانه در دو دهه اخیر و به دلیل سدسازیهای بیرویه، بیشتر رودهایش خشک شده است. اما همچنان این مناطق قابلیتهای ویژه خودش را دارد. ادامه این مسیر به سمت رابر، بافت، نگار و سیرجان هم بسیار دیدنی است که همه این موارد را میتوان در آن دید. دشت «ابراهیمآباد» در جنوبشرق سیرجان که به عنوان مرتفعترین دشت ایران شناخته میشود، در همین مسیر قرار دارد.
استان کرمان در جنوبشرق ایران با دارا بودن منابع طبیعی ارزنده و کاملاً متضاد با یکدیگر، صحنهای از شگفتیها را خلق کرده که میتواند نظر هر بینندهای را به خود جلب کند.
شاید برایتان عجیب باشد، اینکه بفهمید مرتفعترین روستای کشور در استان کرمان قرار دارد. دلیل تعجب هم این است که بهطور قطع تصورتان از استان کرمان، آمیخته با کویر و زمینهای مسطح است. روستای باب زنگی با ارتفاع ۳ هزار و۲۵۰ متری از سطح دریا، لقب مرتفعترین منطقه مسکونی را دارد.
تقریباً ۱۰ خانوار در این روستا زندگی میکنند که در تمام فصول سال در این روستا هستند و در زمستان به دلیل بارش برف برای مدتی راه ارتباطی آنها با شهر راین قطع میشود. بنابراین، اگرچه این روستا در دل کویر است؛ اما از آنجایی که در ارتفاعات بنا شده، آبوهوای خوب و دلپذیری دارد.
معماری زیبا با خانههای سنگی خودش یک جاذبه گردشگری است که خوشبختانه در تمام مناطق کوهستانی کرمان به چشم میخورد. این روستا در نزدیکی شهر «راین» قرار دارد که شهری تاریخی و توریستی است و «ارگ راین» که بعد از ارگ بم بزرگترین بنای خشتی جهان است، هرساله گردشگران زیادی را به خود جذب میکند. با سفر به این روستا میتوانید با یک تیر چند نشان را بزنید، چراکه جاذبههای تاریخی و طبیعی شگفتانگیزی اطراف آن را احاطه کرده است.
نام دو روستای «اوردیکان» و «بابزنگی» برای بسیاری از ما ایرانیان و حتی شاید خود کرمانیها آشنا نیست. در دو کیلومتر شرق روستای بابزنگی روستای اوردیکان قرار دارد که آبشار اوردیکان با ارتفاع حدود ۱۲ متر مکان زیبایی برای تفرج است. آب این آبشار از برفها و یخهای ارتفاعات بالا دست و قله «هزار» با ارتفاع ۴ هزار و ۵۰۱ متر (بلندترین قله جنوب ایران) سرچشمه میگیرد. وجود چشمانداز زیبای منطقه باعث شده به عنوان محل مناسبی برای گذران اوقات فراغت و همچنین سوژه خوبی جهت عکاسی حرفهای انتخاب شود. مسیر این دو منطقه از شهر کرمان به سمت راین و روستای «گیشیگان» میگذرد.
روستای «میمند» در شهربابک و در شمال استان کرمان نیز از دیگر جاذبههای این استان پهناور است. میمند بهدلیل داشتن معماری صخرهای و شگفتانگیز در جهان شناخته میشود. این روستای دستکند در ۳۸ کیلومتری شهربابک کرمان قرار دارد و در سال ۱۳۹۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
این روستا با وسعت ۴۲۰ کیلومتر مربع یکی از مهمترین و بزرگترین روستاهای دستکند ایران و جهان محسوب میشود که همچنان زندگی در آن جریان دارد و مردمانش بسیاری از سنتهای پیشنیان خود را حفظ کردهاند. این روستا در حدفاصل رفسنجان، شهربابک و سیرجان قرار دارد و بهترین مسیر آن از شهربابک میگذرد.
بدون شک پهنه ۱۸۳ هزار و ۲۸۵ کیلومتری استان کرمان جاذبههای زیادی دارد که نمیتوان در دو یا سه روز از آن بازدید کرد، اما برای ساکنان این استان و استانهای همجوار مانند سیستان و بلوچستان و هرمزگان مکان مناسبی است. با این حال اگر قدری اهل سفر و گردش باشید این استان آنقدر جاذبه طبیعی، تاریخی و فرهنگی دارد که علیرغم فاصله زیاد آن تا تهران، دشواری راه را برایتان هموار میکند.
ورود به این استان از سمت استان یزد دو مسیر مجزا دارد. که از شهر انار دو شاخه میشود. اگر از انار به سمت جنوب حرکت کنید، روستای کوهستانی و زیبای «جَوَزم» با باغات سرسبز بادام نقطه آغاز شگفتیهای کرمان است. از مسیر جوزم میتوان به روستای «دِهَج» رفت و از غار باستانی آنکه بزرگترین دهانه غار ایران با ۶۰ متر طول و ۸۰ متر ارتفاع هست، دیدن کرد.
شهر سیرجان با بادگیرهای چپوقی، دیگر شهر این استان پهناور است که جلوه زیبایی به آن بخشیده و ادامه این مسیر جاده ترانزیت بندرعباس است. مسیر دیگر ورود به استان کرمان از شهر انار تا رفسنجان است که با باغات سرسبز پسته در کویر، آغاز میشود که به تنهایی یک جاذبه دیدنی است.
شهر کرمان با جاذبههای تاریخی فرهنگی مانند بازار بزرگ، حمام گنجعلیخان، گنبد جبلیه، آتشکده زردتشتیان و … خود به تنهایی کشوری است در درون یک استان. ارتفاعات «جوپار» با «باغ زیبای شاهزاده» که یکی از باغهای زیبای ایرانی است، شهر سرسبز و ییلاقی «ماهان»، ارتفاعات «پَلوار» (بیش از ۴۲۰۰ متر ارتفاع) با روستای زیبای «سیرچ» زادگاه «هوشنگ مرادی کرمانی» نویسنده مشهور و خالق رمان به یادماندنی «قصههای مجید»، شهر کویری و سرسبز «شهداد» محل کشف قدیمیترین «درفش فلزی» جهان، تا کلوتهای زیبای کویر لوت، ارگ و نخلستانهای زیبای بم، تمدن «تمدن دقیانوس» در جیرفت، قطب کشاورزی جنوب کشور و شهر زیبای کهنوج و قلعهگنج و.... همه در ردیف جاذبههایی قرار دارند، که هیچگاه برای بازدید گردشگران از این خطه کشور کسل کننده نیست.
کرمان سرزمین چهار فصلی است که در هر فصل از سال میتوان جاذبهای برای بازدید در آن پیدا کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com