روز دزفول وآبی که صدا ندارد!

به گزارش بولتن نیوز،  نکو داشت روز آزادی خرمشهر با قلم جعفر گلابی تحلیل گر و از پیشکسوتان اهالی رسانه در این یادداشت که علاوه بر توصیف آسیب دیدگان جنگ تحمیلی توصیف زیبایی از جاذبه های شهر دزفول نگاشته شده ولی پیام یادداشت دلتنگی جعفر گلابی از دلتنگی عمیقی است که دلیلش یاد کردن روزها و یاد کردن عزیزان از دست داده اش می باشد بینندگان عزیز بخوانید لذت ببرید. کنار مقبره پدرم در آرامستان #دزفول 4 قبر وجود دارد که برایشان مثل یک آلاچیق کوچک سرپناهی ساخته اند، آنها زن وشوهر جوانی هستندبه همراه دو فرزند دختر و پسرشان که در یکی ازبمباران های عراق به شهادت رسیده اند. هرگاه برسر خاک پدر میروم وعکسهای این خانواده را می بینم دریای غم وجودم طوفانی میشودوگاهی روی قبر پدر فقدانش را فراموش میکنم. دزفول در جنگ عراق علیه ایران افزون برصدها حمله هوایی و توپخانه ای 170بارمورداصابت موشکهای 9 متری قرار گرفت واین شهرکوچک که در آن زمان صدهزارنفر جمعیت نداشت بجز رزمندگانش 1600 نفر شهید دادکه اغلب خانواده بودندو گاهی از خانواده کسی نمی ماند تا برعزیزانش بگرید! دزفول درخورستان داغ شهر نسبتا خوش آب وهوایی است واطرافش مملو از باغهایی است که خصوصا میوه پرتقال میدهند. شاید ندانید ولی پرتقال دزفول واقعا نمونه ندارد واگر جهاندیده بودم ادعا میکردم که بهترین پرتقال جهان را دارد. اگرباری گذارتان به این شهر افتاد وتنی به آب زلال وشفاف رودخانه زیبایش زدید که در هوای 50 درجه ازسرمای عجیبی برخوردار است واگر از چند دقیقه بیشتر ماندید از سرما به لرزه دچار میشوید حتما پرتقال اصلش را میل بفرمایید تامزه شیرنش هرگز از یادتان نرودومبالغه فروتنانه حقیر دراین مورد را تصدیق کنید.اطراف دزفول پراست از تفرجگاه های بکروطبیعی که آبشارهای خیال انگیزش هوش از سر می برد. در دو سوی رودخانه دز که از وسط شهر می گذرد غارهای متعددی وجود دارد که اهالی به آن "کت" می گویند وعلی کله فقط یکی از مجموعه غارهای اطراف این رود است. درهوای گرم وسوزان تابستان این غارهای خنک که مشرف به رودخانه هستند محل شوق انگیزی برای جوانان و خانواده ها برای طبیعت گردیند.درقسمتی از رود دز که همواره جاریست وبعضا خروشان میشود صدای آب اصلا به گوش نمی رسد وافسانه های زیادی در زبان مردم راجع به این پدیده می چرخد. مقبره هزقیل نبی وبرادر امام رضا که به سبز قبا مشهور است وجعفرطیار و از آنها مهمتر آرامگاه یعقوب لیث صفاری در دزفول قرار دارد. اگر میخانه ما صاحب صاحب نظری داشت بجز هزاران محل وشهر و روستا وعجایب طبیعی وباستانی در ایران عزیز فقط دزفول تنها می توانست به یک قطب گردشگری تبدیل شود وبا درآمدش هزینه های عظیم حداقل یک استان را تامین کند.