زندگینامه ساموئل مورس – مخترع کد مورس

به گزارش بولتن نیوز به نقل از یک پزشک، ساموئل مورس (۱۷۹۱-۱۸۷۲) مخترع و هنرمند آمریکایی بود که بیشتر به خاطر اختراع کد مورس، یک سیستم ارتباطی که از یک سری نقطه و خط تیره برای نمایش حروف و اعداد استفاده می‌کند، شهرت دارد. مورس در چارلزتاون، ماساچوست به دنیا آمد و در خانواده‌ای از اهالی سرشناس نیوانگلند بزرگ شد.

مورس علاوه بر کارش روی کد مورس، اولین تلگراف الکترومغناطیسی عملی را نیز توسعه داد. این اختراع ارتباطات از راه دور را متحول کرد و به مردم اجازه داد تا پیام‌ها را به سرعت در فواصل دور منتقل کنند و نقشی کلیدی در توسعه صنعت مخابرات مدرن ایفا کرد.

مورس قبل از کار بر روی تلگراف، نقاش و پرتره‌کش موفقی بود که آثارش در گالری‌ها و نمایشگاه‌های برجسته به نمایش درآمد. با این حال، این علاقه او به تلاقی هنر و فناوری بود که باعث شد کار خود را در زمینه تلگراف و کد مورس دنبال کند.

مورس نه تنها یک مخترع، بلکه یک هنرمند موفق نیز بود، با پرتره‌هایی که از چهره‌های برجسته از جمله رئیس جمهور جیمز مونرو و جان کوئینسی آدامز به تصویر می‌کشید. او در اروپا هنر خواند و استاد نقاشی و مجسمه‌سازی در دانشگاه نیویورک شد.

کار مورس بر روی تلگراف الهام گرفته از ناامیدی او از سرعت آهسته ارتباطات در طول سفر‌هایش در اروپا بود، جایی که او اخبار بیماری همسرش را مدت‌ها پس از مرگ او دریافت کرد.

اولین پیام تلگراف مورس، که در ۲۴ مه ۱۸۴۴ ارسال شد، این بود: “خدا چه کرده است!” از طریق یک امتداد سیم ۴۰ مایلی بین واشنگتن دی سی و بالتیمور مریلند منتقل شد.

کد مورس از ترکیبی از نقطه‌ها و خط تیره‌ها برای نمایش حروف و اعداد استفاده می‌کند، با سیگنال‌های کوتاه‌تر نشان‌دهنده نقطه و سیگنال‌های طولانی‌تر نشان‌دهنده خط تیره. کد مورس به طور گسترده در ارتباطات راه دور اولیه استفاده می‌شد و امروزه هنوز در زمینه‌های خاصی مانند حمل و نقل هوایی و ارتباطات رادیویی آماتور استفاده می‌شود.

مورس در طول زندگی خود جوایز و افتخارات متعددی از جمله مدرک افتخاری از دانشگاه ییل و لژیون افتخار فرانسه دریافت کرد.

مورس همچنین از مدافعان برجسته توسعه آموزش عمومی در ایالات متحده بود و به تأسیس آکادمی ملی طراحی و دانشگاه شهر نیویورک (که اکنون به عنوان دانشگاه نیویورک شناخته می‌شود) کمک کرد.

مورس تنها مخترع کار بر روی تلگراف در اوایل قرن نوزدهم نبود. در واقع چندین مخترع دیگر در اروپا و آمریکای شمالی بودند که همزمان روی فناوری‌های مشابه کار می‌کردند.

مورس از حامیان سرسخت جنبش الغای بردگی بود و از تلگراف خود برای حمایت از آرمان استفاده کرد. او برای روزنامه‌های حامی این کار پیام‌هایی می‌فرستاد و برای کمک به بردگان فراری کار می‌کرد و به او لقب «پدر مطبوعات آمریکائی الغا» را داد.

مورس علاوه بر کار بر روی تلگراف و کد مورس، سیستمی برای آبکاری فلزات نیز اختراع کرد که از آن برای تولید صفحات چاپ فلزی با کیفیت بالا استفاده می‌شد.

کار مورس بر روی تلگراف و کد مورس در توسعه شبکه‌های ارتباطی بین‌المللی مؤثر بود. اولین کابل تلگراف ماوراء اقیانوس اطلس در سال ۱۸۵۸ کشیده شد، که امکان ارسال پیام‌ها بین آمریکای شمالی و اروپا را تقریباً آنی می‌داد.

مورس یک مسیحی مؤمن بود و معتقد بود که اختراعات او هدیه‌ای از جانب خداوند است. او اغلب مضامین مذهبی را در آثار هنری خود گنجانده است، از جمله تابلوی معروفش “گالری لوور” که آثار هنری معروف را با روایتی مذهبی به تصویر می‌کشد.

اختراع تلگراف مورس پیامد‌های گسترده‌ای فراتر از ارتباطات داشت. این امکان توسعه مناطق زمانی را فراهم کرد، زیرا استانداردسازی زمان در مناطق مختلف به منظور هماهنگ کردن برنامه قطار‌ها و سایر حمل و نقل ضروری شد.

مورس علاقه عمیقی به عکاسی داشت و یکی از اعضای انجمن داگرئوتیپ آمریکا بود. او معتقد بود که می‌توان از عکاسی برای ایجاد پرتره‌های دقیق از افراد استفاده کرد و حتی در سال ۱۸۴۵ از دوربین داگرئوتیپ برای گرفتن عکس از خود استفاده کرد.

سیستم تلگراف مورس در طول جنگ داخلی آمریکا به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت و به رهبران نظامی اجازه داد تا به سرعت در فواصل دور ارتباط برقرار کنند. مورس همچنین از نفوذ خود برای حمایت از آرمان اتحادیه استفاده کرد و توسط پرزیدنت آبراهام لینکلن به عنوان اولین رئیس “کمیسیون بهداشتی” آکادمی ملی طراحی، که کمک‌های پزشکی به سربازان اتحادیه ارائه می‌کرد، منصوب شد.

مورس یک مخترع پرکار بود و در طول زندگی خود دارای حق ثبت اختراعات متعددی بود. او علاوه بر تلگراف، تعدادی دستگاه دیگر از جمله ماشین حساب مکانیکی و ماشینی برای کپی نقشه‌ها و حکاکی‌ها اختراع کرد.

مورس عمیقاً به خدمات عمومی متعهد بود و به عنوان عضو مجلس ایالتی نیویورک و به عنوان نماینده کنوانسیون ملی جمهوری خواهان خدمت کرد. او همچنین یک نیکوکار فعال بود و در طول زندگی خود به تعدادی از اهداف خیریه کمک مالی کرد.

مورس در ۲‌آوریل ۱۸۷۲ در سن ۸۰ سالگی درگذشت. او در گورستان گرین وود در بروکلین نیویورک به خاک سپرده شد و مراسم تشییع او با حضور هزاران نفر از جمله بسیاری از چهره‌های برجسته از دنیای علم و فناوری برگزار شد. ، و سیاست.

مورس تنها عضوی از خانواده‌اش نبود که به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت. پدرش جدییا مورس، وزیر برجسته جماعت و جغرافی‌دان بود که اغلب به خلق اولین کتاب درسی جغرافیا در ایالات متحده نسبت داده می‌شود. برادر مورس، سیدنی مورس، مخترع و هنرمند مشهوری بود.

مورس مدافع قوی استفاده از مواد ساخت آمریکا در اختراعات خود بود و به استفاده از مس داخلی برای سیم‌های سیستم تلگراف خود افتخار زیادی می‌کرد. او همچنین در کنگره لابی کرد تا بخواهد تمام خطوط تلگراف در ایالات متحده با مواد آمریکایی ساخته شود.

اختراع تلگراف مورس صنعت خبر را متحول کرد و به روزنامه‌ها اجازه داد اطلاعات را بسیار سریع‌تر از هر زمان دیگری جمع‌آوری و منتشر کنند. این امر منجر به ظهور «خدمات سیمی» شد که پوشش خبری را برای روزنامه‌های سراسر کشور فراهم می‌کرد.

از سیستم تلگراف مورس برای مخابره خبر ترور آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۵ استفاده شد. این خبر از واشنگتن دی سی به شهر‌های سراسر کشور ارسال شد و به مردم این امکان را داد که تقریباً بلافاصله از این فاجعه مطلع شوند.

مورس علاوه بر کار بر روی تلگراف و کد مورس، در توسعه فناوری‌های ارتباطی دیگر از جمله تلفن نیز مشارکت داشت. او چندین حق ثبت اختراع مربوط به تلفن داشت و با الکساندر گراهام بل روی نمونه‌های اولیه این دستگاه کار کرد.

مورس یکی از اعضای موسس آکادمی ملی طراحی بود، سازمانی که هنر‌های زیبا را در آمریکا ترویج می‌کند. او از سال ۱۸۲۶ تا ۱۸۴۵ به عنوان رئیس آکادمی خدمت کرد.

از سیستم تلگراف مورس برای ارسال اولین پیام خبری از مراسم تحلیف ریاست جمهوری در سال ۱۸۴۵ استفاده شد، زمانی که جیمز کی پولک به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده سوگند یاد کرد.

از سیستم تلگراف مورس نیز برای کمک به دستگیری مجرمان استفاده می‌شد. اولین بار این کار در سال ۱۸۴۶ انجام شد، زمانی که یک قاتل مشکوک به نام جان تاول پس از ارسال تلگراف از لندن به یک شهر مجاور، دستگیر شد.

اختراع تلگراف توسط مورس به رشد صنعت راه‌آهن کمک کرد، زیرا امکان هماهنگ کردن برنامه‌های قطار و ردیابی حرکت قطار‌ها در فواصل طولانی را فراهم کرد.

مورس علاوه بر دیگر دستاورد‌هایش، نویسنده‌ای پرکار بود و کتاب‌های متعددی در موضوعاتی مانند هنر، دین و علم منتشر کرد. او یکی از مدافعان قوی مطالعه علم و فناوری بود و معتقد بود که می‌توان از این رشته‌ها برای بهبود زندگی مردم در سراسر جهان استفاده کرد.

اختراع تلگراف توسط مورس او را به مردی ثروتمند تبدیل کرد و او از دارایی خود برای حمایت از تعدادی از اهداف بشردوستانه استفاده کرد. او در ساخت تعدادی کلیسا، مدرسه و بیمارستان کمک مالی کرد و حامی جدی هنر بود.

مورس در زمینه آموزش از راه دور پیشگام بود و سیستمی از آموزش از طریق پست ایجاد کرد که برای آموزش کد مورس به دانش‌آموزان در سراسر کشور استفاده می‌شد. این سیستم بعد‌ها به عنوان الگویی برای سایر اشکال آموزش از راه دور عمل کرد.

مورس عضو تعدادی از انجمن‌های علمی و فکری، از جمله انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم و انجمن فلسفی آمریکا بود. او همچنین عضو انجمن سلطنتی هنر لندن بود.

مورس علاوه بر کار بر روی تلگراف و کد مورس، در زمینه رمزنگاری نیز مشارکت قابل توجهی داشت. او یک سیستم رمزگذاری به نام “رمز مورس” توسعه داد که توسط ارتش اتحادیه در طول جنگ داخلی برای رمزگذاری پیام‌های حساس استفاده می‌شد.

سیستم تلگراف مورس نقش کلیدی در توسعه بازار سهام مدرن داشت و به معامله گران اجازه داد تا اطلاعات و قیمت‌ها را در زمان واقعی مبادله کنند. این امر منجر به رشد مراکز مالی مانند وال استریت و توسعه ابزار‌های مالی جدید مانند تیکر تلگراف شد.

اختراع تلگراف مورس اولین تلاش او برای خلق یک اختراع انقلابی نبود. در دهه ۱۸۲۰، او روی طراحی یک دستگاه برش سنگ مرمر کار کرد که امیدوار بود صنعت ساخت و ساز را متحول کند. با این حال، دستگاه هرگز موفق نبود و مورس در نهایت توجه خود را به پروژه‌های دیگر معطوف کرد.

سیستم تلگراف مورس نقش مهمی در گسترش غرب آمریکا ایفا کرد. این سیستم به مهاجران اجازه می‌داد تا به سرعت و به راحتی با مردم سایر نقاط کشور ارتباط برقرار کنند و به تسهیل رشد تجارت و صنعت در منطقه کمک کرد.

مورس از حامیان جدی آموزش زنان بود و معتقد بود که زنان باید به همان اندازه مردان فرصت‌های شغلی در علم و هنر را داشته باشند. او کمک مالی به ایجاد چندین کالج زنان از جمله کالج واسار در نیویورک کرد.

کار مورس روی تلگراف و کد مورس به انقلابی در عرصه روزنامه‌نگاری کمک کرد. تلگراف با امکان انتقال سریع و کارآمد اخبار در فواصل طولانی، این امکان را برای روزنامه‌ها فراهم کرد که پوشش به‌روز رویداد‌های سراسر جهان را ارائه کنند.

اختراع تلگراف توسط مورس زمینه را برای توسعه فناوری‌های ارتباطی مدرن مانند تلفن، رادیو و اینترنت فراهم کرد. بدون کار پیشگام مورس، بعید است که این فناوری‌ها به شکلی که امروز می‌شناسیم وجود داشته باشند.

سیستم تلگراف مورس اولین سیستمی بود که برای ارتباطات بین‌المللی مورد استفاده قرار گرفت، با اولین کابل تلگراف ماوراء اقیانوس اطلس در سال ۱۸۵۸ کشیده شد. این امکان ارسال پیام بین آمریکای شمالی و اروپا را در عرض چند دقیقه فراهم کرد.

مورس علاوه بر کار بر روی تلگراف، سیستمی را نیز برای چاپ پیام‌های تلگراف بر روی نوار کاغذی اختراع کرد که امکان ارتباط کارآمدتر و ثبت سوابق را فراهم می‌کرد.

اختراع تلگراف توسط مورس تأثیر عمیقی بر حوزه پزشکی گذاشت و به پزشکان اجازه داد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و دانش پزشکی را راحت‌تر به اشتراک بگذارند. همچنین امکان انتقال سریع و کارآمد اطلاعات بیمار و بهبود کیفیت مراقبت‌های پزشکی را فراهم کرد.

سیستم تلگراف مورس توسط ارتش در طول جنگ داخلی برای ارتباط و هماهنگی مورد استفاده قرار گرفت. نقش مهمی در نتیجه جنگ ایفا کرد و به هماهنگ کردن حرکات نیرو‌ها و انتقال اطلاعات بین خطوط مقدم و فرماندهی نظامی کمک کرد.

مورس یکی از مدافعان اولیه استفاده از عکاسی در روزنامه‌نگاری بود و معتقد بود که می‌توان از دوربین برای مستندسازی و گزارش رویداد‌های جاری استفاده کرد. او حتی وسیله‌ای به نام Camera obscura اختراع کرد که می‌توان از آن برای نمایش تصاویر بر روی سطح صاف برای طراحی یا نقاشی استفاده کرد.

مورس علاوه بر کار بر روی تلگراف، در زمینه عکاسی نیز مشارکت قابل توجهی داشت. او روشی را برای ایجاد عکس‌های پانوراما ابداع کرد و یکی از اولین افرادی بود که از عکاسی برای اهداف علمی از جمله مستندسازی کسوف استفاده کرد.

سیستم تلگراف مورس برای انتقال اطلاعات آب و هوا مورد استفاده قرار گرفت و به هواشناسان اجازه داد تا داده‌ها را از سراسر کشور جمع‌آوری کرده و الگو‌های آب و هوا را با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند. این منجر به توسعه تکنیک‌های مدرن پیش‌بینی آب و هوا شد.

مورس یک مخترع پرکار بود و بیش از ۲۰ حق ثبت اختراع برای اختراعات خود داشت. او علاوه بر تلگراف و کد مورس، مجموعه‌ای از دستگاه‌های دیگر، از جمله پیش‌ساز دستگاه فکس و سیستمی برای سیگنال‌دهی قطار‌ها را نیز توسعه داد.