گروه اقتصادی – محسن شمشیری روزنامه نگار با سابقه اقتصادی طی یادداشتی نوشت:  تامین خوراک صنایع معدنی در سال های آینده با قیمت مناسب و در زمان کوتاه و هزینه کمتر، نه تنها به تامین مالی سرمایه گذاری ها در سال های آینده برای تکمیل طرح های نیمه تمام، زنجیره ارزش و تولید محصولات با قیمت بالاتر و کاهش خام فروشی، کمک می کند و جایگاه صنایع معدنی ایران در بازار جهانی را تقویت خواهد کرد. بلکه اطمینان صنایع به تامین مواد اولیه را جلب کرده و به رشد صنایع با ارزش افزوده بالاتر و کاهش خام فروشی کمک می کند و صنایع به تدریج به سمتی حرکت می کنند که آنچه در کشور تولید می شود را به ارزش افزوده صنعتی تبدیل کنند و از خام فروشی آن جلوگیری شود.

به گزارش بولتن نیوز، دولت نیز برای کاهش مشکلات خود و اقتصاد ایران، به افزایش نقش این صنعت در صادرات،  بورس و بازار سهام، تامین نیازصنایع پایین دستی و تحولات بزرگ صنعتی مرتبط با صنایع معدنی نیاز دارد و برای حفظ این رابطه دو طرفه بین دولت و صنایع معدنی، باید اقدامی اساسی در جهت کاهش هزینه های تولید صنایع معدنی صورت گیرد.

سهامداران، بورس، بازار ارز، دستگاه های اجرایی، چشم انتظار توسعه صنایع معدنی سودآور و با تولید بالا هستند تا این نگین صادراتی و صنعتی کشور، بتواند بار بسیاری از مشکلات را به دوش بکشد و با افزایش تولید و سود خود، نه تنها سهام شرکت ها و بورس را تقویت کند، بلکه با افزایش صادرات، به ارزآوری کشور منجر شود و از خام فروشی جلوگیری کند

رشد تولید ناخالص بخش معدن در 9 ماهه 1401 به مثبت 0.9 درصد رسید

در ماه های اخیر، دلایل متعددی برای ضرورت اصلاح  هزینه مواد اولیه و قیمت خوراک مطرح شده که مهمترین آنها، تامین مالی مورد نیاز صنایع معدنی، جهت ارتقای قدرت رقابتی و جایگاه ایران در بازار جهانی طی یک دهه آینده و رضایت سهامداران است. اکنون این پرسش مطرح است که برنامه دولت در مسیر آینده نگری و بهبود جایگاه صنایع معدنی در بازار جهانی و افزایش صادرات، و رضایت سهامداران در بورس چیست؟

برخی صاحب نظران این پرسش را مطرح کرده اند که دولت سیزدهم، چه برنامه ای برای رفع دغدغه نگین صادرات کشور دارد تا میزان صادرات صنایع معدنی افزایش یابد و در شرایط کنونی به تامین نیازهای کشور در شرایط فشار تحریم ها کمک کند؟ زیرا دولت  نیز به افزایش نقش این صنعت در صادرات، صنعت، بورس و بازار سهام، تامین نیازصنایع پایین دستی و تحولات بزرگ صنعتی مرتبط با صنایع معدنی نیاز دارد و برای حفظ این رابطه دو طرفه بین دولت و صنایع معدنی، باید اقدامی اساسی در جهت کاهش هزینه های تولید صنایع معدنی صورت گیرد.

در نتیجه  دولت، علاوه بر توسعه  معادن کشور، آزادسازی پهنه های معدنی و افزایش اکتشاف و استخراج، باید اصلاح قیمت خوراک  و مواد اولیه را به عنوان یک ضرورت همه جانبه برای همه بخش های اقتصاد ایران انجام دهد.

کارشناسان دلایل متعددی را برای ضرورت اصلاح قیمت خوراک صنایع معدنی در دولت سیزدهم، بیان می کنند که مهمترین آنها، آینده نگری برای افزایش قدرت رقابتی صنایع معدنی در بازار جهانی و در شرایطی است که طی یک دهه آینده نه تنها عرضه محصولات صنایع معدنی  در جهان افزایش می یابد و ایران نیز باید سهم خود را افزایش دهد و حفظ کند، بلکه حضور رقابتی شرکت های جهان به حدی خواهد بود، که بسیار متفاوت از قراردادهای بلندمدت و خیال آسوده مدیران صنایع معدنی در یک دهه قبل در تهیه مواد اولیه و ماشین آلات و فروش محصولات تولیدی است و لذا نوسان های بازار، شرایط را برای مدیران کارخانه های صنعتی و معدنی سخت تر می کند.

از سوی دیگر، سهامداران، بورس، بازار ارز، دستگاه های اجرایی، چشم انتظار توسعه صنایع معدنی هستند تا این نگین صادراتی و صنعتی کشور، بتواند بار بسیاری از مشکلات را به دوش بکشد و با افزایش تولید و سود خود، نه تنها سهام شرکت ها و بورس را تقویت کند، بلکه با افزایش صادرات، به ارزآوری کشور منجر شود.

براین اساس، تکمیل طرح های نیمه تمام، زنجیره های ارزش و تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر، یک ضرورت است و این موارد، همگی در انتظار تامین مالی طرح ها و برنامه های صنایع معدنی است. در نتیجه نباید در این شرایط و نقطه عطف صنایع معدنی، هزینه های تولید، خوراک، یوتیلیتی، هزینه های مالی و... افزایش یابد. بلکه دولت سیزدهم، حداقل باید بخشی از هزینه های تولید در صنایع معدنی کشور را اصلاح کند و تامین مالی و ارزی آنها را بهتر انجام دهد و دغدغه آنها برای تهیه و تامین مواد اولیه در یک دهه آینده را کاهش دهد.  

تأمین خوراک و مواد اولیه صنایع معدنی، از مهم‌ترین موضوعات این صنعت است و با توجه به تغییر فرمول تعیین قیمت خوراک در سال های اخیر و  افزایش هزینه خوراک و همچنین رشد بالای هزینه های یوتیلیتی، عملا شاهد کاهش سود خالص شرکت و نسبت سود خالص به درآمد عملیاتی هستیم و این موضوع روی قیمت سهام شرکت های صنایع معدنی نیز تا حدودی اثرگذار بوده است.

اما نکته مهمتر، این است که افزایش هزینه خوراک و همچنین مشکلات تامین مواد اولیه، در سال های آینده، برمیزان سرمایه گذاری ها، افزایش تولید و درآمد آنها، توسعه فازها و حفظ جایگاه شرکت ها در بازار تاثیر خواهد داشت و در مجموع جایگاه ایران در منطقه و جهان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد و از سوی دیگر، بر نقش صنایع معدنی در اقتصاد ایران، بازار ارز، بورس و بخش های دیگر اقتصاد ایران اثرگذار است.

به عبارت دیگر، اگرچه توسعه همه‌جانبه صنایع معدنی در سه دهه اخیر با محدودیت‌ها و مشکلاتی همراه بوده اما حالا این پرسش را مطرح کرده که با رشد قیمت خوراک و مواد اولیه، محدودیت های تامین خوراک و افزایش هزینه های یوتیلیتی، چه تعداد از شرکت های صنایع معدنی قادرند به روند تولید وتوسعه فعالیت ها ادامه دهند، کدام مجتمع ها قادر به حفظ تولید، افزایش تولید، توسعه فازها هستند. تولید کدام محصولات در کشور قابل تداوم است  و در آینده می تواند در داخل و خارج بازار مناسب و بدون مشکل داشته باشد؟

در سال های گذشته به دلیل قیمت مناسب خوراک، وجود آب و مواد اولیه مانند سنگ آهن، نیازی به طرح این سوال نبوده، که این تعداد مجتمع صنایع معدنی در کل کشور و به صورت پراکنده به چه دلیل ایجاد شده است؟

چرا در نقاط مختلف کشور مجتمع ایجاد شده و چرا همه مجتمع ها در مناطق ویژه ایجاد نشده است؟ آیا تعداد بالای مجوزهای تولید در یک دوره درست بوده است یا نه؟ اکنون برای تبدیل محصولات پایه ای فولاد و غیر فولادی به محصولات با ارزش افزوده بیشتر، تکمیل زنجیره ارزش، چه برنامه ها و سرمایه گذاری هایی در دستور کار قرار دارد؟

براین اساس، مدیریت بازار صنایع معدنی و تأمین خوراک و بازار مصرف داخلی و خارجی موضوعی است که به دغدغه تولید کنندگان و سرمایه گذاران تبدیل شده است.

اکنون باید دید که شرکت های بزرگ صنایع معدنی، تولیدکنندگان، دولت و متولیان این صنعت و هلدینگ های بزرگ صنایع معدنی چه برنامه ای برای تکمیل زنجیره ارزش و کاهش خام‌فروشی و حرکت به سمت صنایع پایین‌دستی، و مدیریت تقاضای محصولات در داخل کشور و کشورهای همسایه دارند؟ تا از این طریق، آینده این همه شرکت صنایع معدنی پراکنده در کشور و محصولات تولیدی آنها و همچنین رشد هزینه های تولید آنها مدیریت شود و بحران مجوزهای بی حساب و کتاب در برخی صنایع مانند صنایع غذایی، در بخشی از صنایع معدنی تکرار نشود.