به گزارش گروه انرژی بولتن نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، درحالحاضر گاز طبیعی سومین انرژی مصرفی در جهان است و مطابق اکثر پیشبینیهای مراکز معتبر بینالمللی، بیشترین رشد مصرف را در بین سوختهای فسیلی در آینده انرژی دنیا خواهد داشت. به همین جهت، برخی کارشناسان قرن حاضر را قرن گاز نامیده یا این منبع را به عنوان سوخت دوران گذار به انرژیهای تجدیدپذیر قلمداد میکنند.
از آنجا که کشور ایران دومین ذخایر گاز متعارف جهان را در اختیار دارد و این منبع بیش از 70درصد سبد انرژی کشور را تشکیل میدهد، گاز در ایران نیز دارای اهمیت بسیاری است. یکی از مصارف گاز که با توجه به پتانسیل کشور در این حوزه همواره از حیث مزایای اقتصادی و ژئوپلتیکی مورد توجه بوده است، صادرات آن و در مفهومی کلانتر، تجارت گاز است. لزوم توسعه تجارت گاز در اسناد بالادستی کشور نیز مورد توجه قرار گرفته است. از جمله این اسناد به سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، سیاستهای کلی انرژی و سند چشمانداز صنعت نفت در 1404 میتوان اشاره کرد که در جدول زیر قابلمشاهده است. اگرچه از اوایل دهه هشتاد با شروع صادرات گاز به ترکیه و سپس آغاز صادرات به عراق در دهه نود، صادرات گاز مورد توجه قرار گرفته است.
اما حجم صادراتی ایران، که کمتر از 2درصد کل صادرات گاز در جهان را تشکیل میدهد، هرگز درخور جایگاه دومین دارنده بزرگ گاز در جهان نیست. با توجه به جایگاه کشور در ذخایر گازی جهان و مزایای سیاسی و اقتصادی تجارت گاز و همچنین تاکید اسناد بالادستی، انتظار میرود ایران نقش پررنگتری در مناسبات گازی منطقه داشته باشد، که این امر مستلزم اتخاذ رویکرد متناسب حاکمیت در رابطه با منابع انرژی و به طور خاص گاز طبیعی است. این گزارش با بررسی موقعیت کشور در بازار گاز منطقه و جهان، به مقایسه جایگاه ایران با سایر کشورها در عرصه تجارت گاز میپردازد.این گزارش توسط محمدامین سروستانی و امین نوربخش، پژوهشگران اندیشکده سیاستگذاری امیرکبیر، تهیه شده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com