سازمان اوج رویه‌ای تازه در تولید محتوا پیش گرفت

به گزارش بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، با نگاهی به تولیدات اخیر سازمان هنری رسانه‌ای اوج می‌توان پی برد، بن مایه مذهبی و انقلابی، «ایران» در طرح‌ها تکرار می‌شوند. تازه‌ترین مورد را می‌توان در دیوارنگاره میدان، ولی عصر (عج) جستجو کرد که از تصاویر پهلوانان و اساطیر شاهنامه برای بدرقه تیم ملی فوتبال کشورمان بهره گرفته است.

رستم، آرش، اسفندیار، سیاوش، زال و گرد آفرید پهلوانان نامی شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی هستند که هر یک از آن‌ها نماد سلحشوری و میهن دوستی تلقی می‌شوند. آن طور که خانه طراحان انقلاب اسلامی خبر داده است، دیوارنگاره‌های بعدی بر اساس همین نگاه برای نصب در شهر‌های مختلف کشور، آماده می‌شوند.

استفاده از شخصیت‌های شاهنامه واکنش‌های مختلفی به همراه داشته که برخی نظر‌ها توام با سوء تفاهم است. این نگاه، ریشه در تجربیات قبل دارد که در بزنگاه‌های مختلف، شخصیت‌های اسطوره‌ای و تاریخی چندان مورد توجه قرار نمی‌گرفتند. به همین دلیل است که رویه سازمان اوج در کنار تحسین‌ها، به چالش نیز کشیده شده است.

سرآغاز ماجرا به دیوارنگاره جنجالی «زنان سرزمین من ایران» برمی گردد که هدفش تکریم بانوان بود، اما به دلیل اعتراض ها، عمری کوتاه داشت! دیوارنگاره بعدی با عنوان «ایران یکپارچه»، اما حاشیه ساز نشد؛ اثری که تلاش کرد مفهوم وحدت و همدلی را با زبان هنر منتقل کند.

همنشینی پرچم کشورمان با پرچم‌های منقش به نام امام حسین (ع)، حضرت فاطمه (س) و حضرت مهدی (عج)، آرمان «ایران اسلامی» را به ذهن متبادر می‌کرد. تعدد زنان در این اثر هم قابل توجه بود که نشان از تغییر رویکرد جدی اوج در طراحی دیوارنگاره دارد. کما این که در دیوارنگاره جدید، از شخصیت زن مهم شاهنامه یعنی گردآفرین هم استفاده شده است. زنی که در قامت یک پهلوان دلیر، جنگ آور و میهن دوست، به وقت نیاز لباس رزم پوشید و از سرزمین ایران دفاع کرد.

در برخی تحلیل‌ها اشاره می‌شود که برجسته شدن «ایران» در آثار اوج، ناظر به اتفاقات اخیر است. با این حال اگر کمی به عقب برگردیم رد این نگاه در آثار پیشین هم دیده می‌شود. نمونه آن سریال «مستوران» است که بر اساس حکایت‌های ایرانی ساخته شد و تابستان امسال روی آنتن شبکه یک رفت. سازمان اوج ضمن تولید فصل دوم «مستوران»، به شکل رسمی اعلام کرد سریال‌های دیگری با موضوع ایران و شخصیت‌هایی مثل آرش و اسفندیار در دست تولید دارد.

این سازمان همچنین در نخستین تجربه اجرای نمایش صحنه ای، سراغ داستان حماسی و ملی «هفت خان اسفندیار» اثر سترگ فردوسی رفت که به دلیل شرایط پیش آمده، اجرای آن به تعویق افتاده است.
سال پیش نیز نماهنگ «منو بشناس» به عنوان یکی از مهم‌ترین پروژه‌های مرکز موسیقی مأوا با حضور ۴۰ خواننده سرشناس کشور به سرانجام رسید. این اثر با موضوع «همدلی»، «صلح» و «وحدت ملی» با محوریت ایران توانست توجهات را جلب کند.

سازمان اوج تاسیس شد تا پرچمدار هنر انقلابی باشد. این سازمان، اما در کنار محصولات مذهبی و انقلابی، مساله ایران را نیز از یاد نبرده است. بروز این اتفاق طی سال‌های گذشته در قالب سریال هایی، چون «پایتخت ۵» به بار نشست، اما نیاز بود تا مفهوم ایران به طور خاص، مد نظر قرار گیرد. آثاری که ذکرشان رفت حاصل این تغییر نگاه است که خب برای رقم خوردن «اتفاق ویژه» باید منتظر محتوا‌های متعدد و با کیفیت دیگری ماند.

آن چه واضح است این که سازمان‌های مختلف در کنار توجه ویژه به آثار مذهبی و انقلابی، نباید از گنجینه ارزشمند تاریخ و ادبیات فارسی غافل شوند. پرداختن به ایران، بدون توجه به میراث کهن این مرز و بوم نتیجه‌ای جز گسست فرهنگی و نادیده گرفتن سلیقه طیف زیادی از مردم، به همراه ندارد. کما این که از ظرفیت موجود بهره‌ای که باید برده نشد و آثار سوء آن خود را به انحای مختلف نشان داد.

از این رو، رویکرد سازمان اوج واجد تحسین است؛ هرچند مسیر تازه خالی از حاشیه‌هایی از جنس نقد احتمالی طیف همسو و سوء تفاهم طیف مخالف، نخواهد بود، اما سازمان‌های حکومتی نباید این شیوه که روشی مطلوب است را رها کنند.