به نام ایران به کام باکو؛ وطن فروشی به سبک عباس موسوی، شبه سفیر ایران در باکو

گروه سیاسی- مصطفی مطهری: اینکه گفته می شود بعضی ها در ساختار اجرایی و در ذیل مسئولیتی که به آنها واگذار شده است خلاف منافع ملی و کشور حرکت می کنند مصادیق عینی دارند. در واقع این دسته افراد به واسطه لابی هایی که دارند از رانت رابطه ها استفاده کرده و در مناصب و جایگاه هایی هستند که اصلا مستحق و شایسته آن نیستند.«عباس موسوی» سفیر ایران در باکو نمونه و مصداقی واقعی از این بحث می باشد؛ بحثی که کارگزار نه تنها در خدمت ساختار نیست بلکه عملکرد آن مبین این نکته اساسی که هنوز درک چندانی از منافع ملی و رهیافت های موجود در آن ندارد.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت امر این است که موسوی بواسطه عملکرد معنادار در صدر سفارتخانه ایران در باکو آنقدر بحث برانگیز عمل می کند که اگر مخاطبی بدون پیشوند سفارت ایران مطالب و توئیت ها و سخنان او بخواند و یا بشنود گمان می برد که وی وکیل مدافع باکو و کارگزار این ریز کشور است. نکته مهم درباره موسوی این است که وی بارها در جریان جنگ قره باغ بی پروایانه بدون نظر داشتن اصول دیپلماتیک و بدون توجه به منافع ایران، از باکو و اقداماتش حمایت معناداری کرده و می کند. این حمایت های زوایه دار موسوی علیرغم اقدامات رسانه ای باکو علیه ایران هنوز به طریق اولی ادامه دارد. با این حال موسوی به دلیل سوابق و تجارب قبلی در این بارها در پاسخ به سوالات مربوطه در این باره جهت روشن شدن دلایل این رفتارهایش مدعی خواهد شد که با هماهنگی نهادهای نظارتی این کار را کرده و خود ملزم به پاسخگویی نمی داند؛ با این وجود باید خاطر نشان کرد امثال موسوی ها به دلیل اتکا به لابی های داخلی باکو، به نوعی به بلندگوی داخلی باکو در ایران تبدیل شده اند.

شایان به ذکر است که این بار عمق ماجرای حمایت های موسوی از باکو کم پیچیده تر شده است. بطوریکه وی در توئیتی مذموم به نام سفارت ایران، سالروز استقرار تکفیری ها را در مرزهای ایران تبریک گفته است؛ توئیتی که درست یک روز پس از بیانیه وزارت اطلاعات در خصوص اجرای عملیات تروریستی شیراز و نقش هادی باکو در انجام این عملیات منتشر شده است. در واقع این توئیت در عمل به معنای عدم درک موضوع مذکور از سوی سفیر ایران در باکو و یا فقدان اهمیت این مسئله از سوی این شبه سفیر است.

فارغ از وجه اطلاعاتی و امنیت موضوع و تحت تاثیر بودن آقای سفیر که ناشی از هیجان زدگی او می باشد، نقش انگیزشی این توئیت برای جریان حاکم در باکوست که در این روزها دچار خودبزرگ بینی کاذب شده است و به نوعی خود را گم کرده و برای ایران شاخه و شانه می کشد.

نکته اینجاست که آیا کسی نیست که برای موسوی شرایط را به زبان ساده یا به زبان تخصصی دیپلماتیک برایش تشریح کند؟ آیا واقعاً سفیر ایران از هجمه های رسانه باکو علیه تهران خبر ندارد؟ آقای سفیر از مناسبات دیپلماتیک چیزی نمی داند؟ این به اصطلاح سفیر نمی داند سخنانش موجب ایجاد چالش و نوعی حس بی اعتمادی میان ایران و ارمنستان می شود؟ موسوی به عنوان یک دانش آموخته سیاست با تجارب سیاسی از مسئله ژئوپلیتیکی و بن بست های آن بر مناطق مرزی ایران در همسایگی با باکو اطلاع ندارند؟ حامیان موسوی و لابی های علیف در ایران که همه دستشان در یک کاسه است به او تذکر نمی دهند که نباید اینگونه تجاهل گونه سخن بگوید؟ هرچند این پرسش ها بیهوده است و موسوی همه را می داند و خودآگاهانه عمل می کند. او حتی می داند کسی در ایران نمی تواند او را توبیخ کند و پشتش به کوتوله های حامی علیف در ایران گرم است که خودفروخته و وطن فروش اند.

دلمان برای ایران می سوزد که اینگونه غریبانه و مظلوم است که از خودی ها لطمه می خورد. اسب تروای علیف در ایران همه کار می کند؛ این در حالیست که آنها در باکو هر روز یک سناریو علیه ایران تدارک دیده اند و مخالفان را سرکوب می کنند. لااقل اگر زورتان به شبکه علیف دوست های ایرانی نمی رسد زورتان را  بزنید شاید توانستید این شبه سفیر را بازخواست کنید و او را به تهران بکشانید.