مظلومیت خانواده شهدای امنیت در میان هیایوی شعار زن، زندگی، آزادی

گروه سیاسی: طی نزدیک به یک ماه و نیم گذشته که فرصت طلبان و دشمنان نظام اسلامی و ملت ایران از اعتراض مردم سوءاستفاده و مسیر را به سمت اغتشاش و ناامنی کشور منحرف کردند، گذشته است. این اتفاق موجب شده است تا درگیری هایی در سطح کشور و بین نیروهای امنیتی با جماعتی که با برنامه ریزی به دنبال آشوب در کشور هستند، به وجود بیاید. قاعدتا هنگامی که طرف مقابل نیروهای امنیتی، افرادی وابسته به گروهک های ضدانقلاب و سرویس های جاسوسی خارجی هستند، باید انتظار داشت که درگیری های بین دو طرف بسیار سنگین باشد و تلفات بالا.

به گزارش بولتن نیوز، اما این قسمت از ماجرا کمی متفاوت است. بنا بر راهبردی که نظام تا امروز در پیش گرفته است، نیروهای انتظامی و امنیتی تلاش کرده اند تا بیش از درگیری با اغتشاش گران، به متفرق کرن اجتماعات بپردازند و از برخورد سخت اجتناب کنند. اما طرف های مقابل به واسطه اینکه تمام داشته دشمنان هستند و همه ظرفیت رسانه ای و اطلاعاتی خود را به کار بسته اند، خشونت کور را در دستور کار خود قرار داده اند و از ریختن خون مأموران و نیروهای نظامی و حتی مردم معمولی برای رسیدن به اهداف خود هیچ ابایی ندارند.

به همین واسطه است که از ابتدای اغتشاشات تا امروز تعداد قابل توجهی از نیروهای انتظامی و سپاهی توسط این افراد به شهادت رسیده اند. شهدایی که علی رغم دلبستگی هایی که داشته اند و خانواده های چشم انتظارشان، جان خود را برای امنیت کشور فدا کرده اند. خانواده هایی که متأسفانه در میان هیاهوی مدعیان آزادی و مدافعان شعار زن، زندگی، آزادی نادیده گرفته شده اند و کسی به این مسأله توجه نمی کند که این افراد چه آسیب بزرگی متحمل شده اند.

چه کسی قرار است پاسخ کودکان پاسدار شهید امیر کمندی را بدهد؟! خانواده های دو بسیجی شهید آملی که توسط افراد تروریست به شهادت رسیدند، چه غمی را تحمل می کنند؟! طی همین سه روز گذشته چند خانواده عزیز خودشان را برای تأمین امنیت کشور از دست داده اند؟! جای خالی سلمان میراحمدی را چه کسی برای فرزندان دلبندش پر خواهد کرد؟! در میان فریادهای کرکننده جماعتی که بر خلاف شعارهای زیبایشان، بهره ای از شرافت نبرده اند، از این خانواده ها که برخی از آن ها حتی نتوانستند مراسمی برای عزیزانشان برگزار کنند، نباید غافل شد و دردشان را نادیده گرفت.