وقتی عراق وارد آشوب شد
برخی علل عذرخواهی مقتدی صدر و نقش آمریکا در پایان آشوب در عراق!
در روزهای گذشته و با اعلام کناره گیری مقتدی صدر از سیاست، عراق در کمترین زمان ممکن وارد فاز آشوب شد و حامیان جریان صدر درگیری مسلحانه و خشونت باری را با نیروهای امنیتی آغاز کردند.
به گزارش بولتن نیوز، آشوب هایی که تنها در یک روز جان چند ده عراقی را گرفت و خسارات فراوانی هم به زیرساختهای این کشور وارد نمود، تا اینکه صدر شخصا وارد میدان شد و با دستور به حامیانش، در کمترین زمان ممکن اغتشاشات را جمع، و طرفداران را به خانه فرستاد!
اینکه اساسا چرا این اتفاق افتاد، و چرا به سرعت جمع شد علت های متعددی دارد که اینجا به چند مورد از آنها اشاره خواهم کرد.
اول: بنده اساسا فکر نمیکنم صدر از ابتدا هم قصدی برای یک درگیری طولانی مدت داشت؛ او صرفا میخواست ضمن قدرتنمایی، از رقبای سیاسی خود زهر چشمی بگیرد و نفوذش را..
به آنها یادآوری کند، تا بدانند اگر قرار به مخالفت باشد آینده عراق به چه شکل پیش خواهد رفت؛ حرکت معنی دار آیت الله حائری البته گفتمان صدر را از درون ویران کرد و وجهه عقلایی را از تحرکات این جریان گرفت. بنابراین تحرکات خشونت بار وی اگر ادامه می یافت قطعا به نفعش تمام نمیشد..
هرچند عراق را هم درگیر هرج و مرج و ویرانی میکرد؛ درایت مرجعیت، صبر رقبا و نیروهای امنیتی که حدالمقدور خود را از تقابل دور نگه داشتند، سبب شد تا صدری ها بدون اینکه نتیجه ای بگیرند، دست از پا درازتر به خانه هایشان برگردند. صدر پشت تریبون آمد و حتی عذرخواهی کرد، اما این ظاهر...
ماجرا است؛ آنان که با این جریان و اوضاع عراق آشنا هستند خوب میدانند که در اقدام مقتدی صدر پیام ویژه ای هم نهفته بود، و آن اینکه من هر وقت بخواهم در چشم به هم زدنی میتوانم کشور را به هم بریزم و در چشم به هم زدنی نیز غائله را جمع کنم. این متاسفانه امروز یک واقعیت تلخ است!
دلیل دوم در کوتاه آمدنِ [به زعم بنده موقت] جریان صدر، عامل بیرونی است. بر کسی پوشیده نیست در اغتشاشاتی که علیه جریان شیعه و مقاومت شکل میگیرد، آمریکا، اسرائیل و اعراب حاشیه خلیج فارس همواره نقش کلیدی دارند، در آتش اختلافات میدمند و علاوه بر حمایت از طرفِ معترض، عوامل نفوذی...
خود را نیز وارد ماجرا کرده و با تیراندازی، قتل های مشکوک و دمیدن در آتش اختلافات مانع از خاموش شدن آن میشود؛ اما چه شد به محض اینکه مقتدی صدر دستور به بازگشت هوادارانش داد، به یکباره همه برگشتند و اتفاق مشکوک دیگری نیز رخ نداد تا غائله خاتمه یابد گویی اصلا نزاعی نبوده است؟!
جالب تر آنکه هم دولت آمریکا، و هم سفارتش رسما طرفین را دعوت به خویشتنداری میکردند!
واقعیت این است که مقتدی صدر فقط تا یک جایی میتوانست پیش برود؛ بیش از آن هم به ضرر خودش بود که احتمالا منجر به برخورد شدید مقاومت و نیروهای امنیتی عراق با او میشد، و هم به ضرر آمریکا...!
اینکه چرا به ضرر آمریکا بود نیز، خود دلایلی دارد! یک: ادامه هرج و مرج در عراق هرچند دردسرهایی داشت، اما فرصت را برای گروه های ضد آمریکایی فراهم میکرد تا در سایه نا امنی که صدر ایجاد کرده آمریکایی ها را در تمام نقاط عراق بکوبند و آن را گردن مقتدی صدر بیاندازند! هرچند آنها...
میدانند چنین اتفاقاتی علیه آمریکا نمیتواند کار صدری ها باشد، لیکن در فضای هرج و مرج و آشوب هیچ کسی مسئولیت را بعهده نمیگیرد و آمریکا نیز با حضور نصف و نیمه اش در عراق قادر به مدیریت شرایط نخواهد بود، ضمن اینکه در زمان فعلی توان و موقعیت ورود به یک درگیری جدی را هم ندارد!
دو: تداوم آشوب در عراق میتواند منجر به توقف صادرات نفت این کشور بشود. امروز آمریکا و غرب به شدت محتاج نفت و مشتقات آن هستند و حتی روی یک بشکه هم حساب میکنند. آنها روی نفت عراق حساب ویژه ای باز کرده اند و در شرایط فعلی که با تحریم روسیه اوضاع انرژی در جهان رو به وخامت گذاشته..
نفت عربستان در تیر رس یمنی ها است، ونزوئلا چراغ سبز نشان نمیدهد، و با ایران نیز توافقی صورت نگرفته،ادامه درگیری و بی ثباتی در عراق، بیش از آنکه به زیان مقاومت باشد، تیشه ای محکم تر به ریشه آمریکا است. شخصا فکر میکنم، مقتدی صدر علاوه بر ذکاوت جریان مقاومت که او را به گوشه..
رینگ برد، از جانب جبهه غربی نیز تحت فشار بود تا به این غائله خاتمه بدهد! در پایان نباید فراموش کرد که همه اینها حاصل تدابیر دقیق محور مقاومت و دور اندیشی رهبران آن، و نیز همکاری متحدانش در سراسر جهان است که در هر شرایطی راهی برای قرار دادن دشمن در مخمصه پیدا میکند!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ناشناس
| 
۲۰:۲۸ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۰
پاسخ
فقط بخاطر نفت بود زمستان هم نزدیک است 
