سفری از آفاق به انفس

گروه فرهنگی- سید رضا صائمی منتقد سینماست نوشت: فیلم بدون قرار قبلی قصه شخصیت‌محوری است که به روایت سفری از آفاق به انفس را به تصویر می‌کشد و به میانجی این روایت، مخاطب را هم به سفری درونی دعوت می‌کند. این و دعوت و سفر البته صرفا یک تجربه وجودی نیست بلکه دامنه آن به سرزمین و فرهنگ و سنت‌های بومی و ملی هم گسترش می‌یابد.

اطلاعات کامل و نقد فیلم بدون قرار قبلی

به گزارش بولتن نیوز،   یاسمن از آلمان به ایران می‌آید تا در خاکسپاری پدری که ۳۰ سال او را ندیده حضور یابد و به وصیتش عمل کند. اما این نه بازگشت به پدر که به خانه پدری است. به وطن و میهن. نشانه‌هایی که فیلمساز از فرهنگ و تمدن ایران با مولفه‌های ملی و مذهبی می‌گذارد تاکیدی نمادین بر همین دعوت است. دعوت به بازگشت به خویشتن. یاسمن در این سفر ۳ مکان و جغرافیا را تجربه می‌کند. از برلین به تهران و از تهران به مشهد. او وقتی به مشهد می‌رسد گویی به تجربه‌ای شهودی دست می‌یابد و نوعی رهایی دورنی و رستگاری را تجربه می‌کند. از حال بد به حال خوب می‌رسد حتی فرزند اوتیسمش هم بهتر می‌شود. «بدون قرار قبلی» را باید فیلمی مکاشفه‌ای و جست‌وجوگرانه دانست که در این جست‌وجو بیش از هویت خانوادگی این هویت فردی یاسمن است که تطهیر می‌شود و تغییر می‌کند. حتی بار دیگر عشق را هم تجربه می‌کند و از رنج تنهایی رها می‌شود. در واقع «بدون قرار قبلی» یک فیلم سفرنامه‌ای است که از سفر در آفاق به سفر در انفس می‌رسد.