گران فروشی جنس بی ارزش؛ کدام نهاد قرار است مدافع حقوق مخاطبان در مقابل فیلیمو باشد؟!

گروه فرهنگی _ سید محسن عبدالهی: خوش حسابی با مشتری، احترام به او، رعایت قوانین و حفظ کیفیت از عوامل اصلی موفقیت یک کسب و کار هستند. اگر مسئولان هر تجارتی یکی از این موارد را رعایت نکنند، یا به مرور توسط مردم پس زده خواهند شد و و یا به واسطه اقدامات غیرقانونی با برخورد مراجع ذی‌صلاح مواجه می شوند. اگر کسب و کاری همه این خصیصه ها را دارا باشد، انتظار کشیدن برای اعلام شکست یا تعطیلی آن بیراه نخواهد بود. جدیدترین مصداق این وضعیت در کشور خودمان، پلتفرم پخش آنلاین فیلیمو است.

به گزارش بولتن نیوز، فیلیمو که در کنار نماوا جزو پرطرفدارترین و قوی تربن وی او دی های کشور محسوب می‌شوند، در چند وقت اخیر شرایطی پیدا کرده است که همه علل زمین زننده یک‌ کسب و کار را می توان در آن مشاهده کرد. وقتی به فاکتور خوش حسابی با مشتری نگاه می کنیم، اولین موردی که جلب توجه می ‌کند، افزایش مداوم و بی حساب هزینه اشتراک این پلتفرم است. مساله ای که اتفاقا همین چند روز پیش و در سکوت خبری باز هم رخ داد و اشتراک ماهیانه فیلیمو با احتساب مالیات به رقم ۱۳۶ هزار تومان رسید.

برای درک بهتر میزان گران فروشی فیلیمو شاید بد نباشد هزینه اشتراک این پلتفرم را با حق اشتراک ماهانه کمپانی بزرگ نتفلیکس در کشور ترکیه مقایسه کنیم تا حساب کار دستمان بیاید. اگر کاربری بخواهد اشتراک ماهانه نتفلیکس در ترکیه را خریداری کند، باید مبلغی معادل 2.58 دلار بپردازد. اما برای خرید اشتراک فیلیمو باید رقمی معادل 4.53 دلار پرداخت شود! حال سوال این جاست که آن چه فیلیمو به مخاطبانش ارائه می کند، به پای تولیدات نتفلیکس می رسد؟!

همین عامل بدحسابی و گران فروشی در کنار بی احترامی به شعور مخاطب و تولید و پخش کارهای بی کیفیت، بدون شک به ضرر فیلیمو است. نگاهی به تولیدات اخیر این پلتفرم نشان می دهد که افت کیفیت به شدت واضح است و هیچ کسی هم نمی تواند این مسأله را انکار کند. پخش همزمان دو سریال به شدت ضعیف جادوگر و ساخت ایران 3 در کنار تبلیغات بیهوده برای دو اثر جیران و یاغی حکایت از این دارد که حداقل فیلیمو سعی نمی کند در قبال مبلغی که از مخاطبان خود دریافت می کند، متعهد باشد تا آثار خوبی هم برای آن ها تدارک ببیند.

بحث بی قانونی هم که دیگر به جای خود. داستان ابطال مجوز فعالیت این سامانه به واسطه پخش آثار بدون مجوز، به چالشی جدی برای فیلیمو تبدیل شده است. مسئولان این پلتفرم حتی خود را متعهد نمی دانند که به قوانین کشور عمل کنند و کار خود را انجام می دهند. اما همین افراد با انتشار بیانیه از اینکه آثار ضعیف و مبتذلشان مجوز پخش دریافت نمی کنند یا با ممیزی رو به رو می شوند، ابراز ناراحتی هم می کنند.

علی رغم مسائلی که پیرامون ممیزی های ساترا و سخت گیری ها نسبت به شبکه نمایش خانگی توسط اهالی سینما و رسانه ها مطرح می شوند، واقعیت این است که اساسا هیچ نظارتی بر عملکرد این پلتفرم ها وجود ندارد. این مسأله هم فقط شامل ابتذال موجود در آن ها نیست بلکه از لحاظ شیوه مدیریت و موضوعات مالی، محتوای آثار خارجی و کیفیت هنری تولیدات اختصاصی باید مشخص شود که بالاخره کدام نهاد قرار است از حقوق مخاطبان نه فقط در حوزه محتوا بلکه در خصوص مبلغ شارژ و کیفیت آثار در مقابل عملکرد فیلیمو و سایر وی او دی ها دفاع کند؟!