کادرفنی بهانه جو؛ بزرگ ترین عامل ناکامی پرسپولیس

گروه ورزشی _ سید محسن عبدالهی: بالاخره تکلیف قهرمان این فصل لیگ برتر ایران در پایان هفته بیست و هفتم مشخص شد و تیم استقلال تهران با عملکردی درخشان و قابل توجه و با هدایت یک مربی جوان و خوش فکر به عنوان قهرمانی دست یافت. اما این قهرمانی پیش از موعد با شکست پرسپولیس در برابر سپاهان اصفهان و ایجاد فاصله 9 امتیازی میان این دو تیم به دست آمد. 9 امتیازی که نگاهی به چرایی آن می تواند برای ما روشن کند چرا تیم پرستاره، پرمهره و پرهزینه یحیی گل محمدی نتوانست نمایشی متناسب با قهرمان پنج ساله فوتبال ایران ارائه کند.

به گزارش بولتن نیوز، شاید باید اولین مشکل پرسپولیس را نوع برخورد او با مشکلات مدیریتی، مالی و اتفاقات طول فصل جستجو کرد. هر زمانی که قافیه بر یحیی تنگ امد، او خانه نشینی و استعفا را بهترین راه حل برای رسیدن به خواسته هایش دانست. اگر هم در جریان بازی ها و به عملکرد داوران اعتراضی داشت، راه جنجال را برگزید. اما بارزترین نکته ای که در این فصل از گل محمدی در اذهان مخاطبان باقی ماند چیزی نبود جز بهانه جویی!

بهانه جویی مهم ترین کاری است که سرمربی پرسپولیس در طول این فصل انجام داد و حتی پس از شکست برابر سپاهان و اشتباهات متعدد تاکتیکی، باز هم کادرفنی این تیم به جای پذیرش اشکالات خود، راه بهانه جویی را در پیش گرفتند و از کمبود امکانات، تدارکات و پشتیبانی گلایه کردند. سرمربی و اعضای کادرفنی پرسپولیس در حالی چنین مسائلی را مطرح می کنند که طرفدران این تیم هنوز دوران برانکو ایوانکوویچ را در خاطر دارند که با حداقل امکانات، بازیکنانی به مراتب کم نام و نشان تر و پنجره های بسته چه موفقیت هایی برای این تیم رقم خورد و یک بار گلایه ای از برانکو شنیده نشد.

در کنار این مسائل نباید از امور فنی و یارگیری های اشتباه و عملکرد ضعیف اعضای کادرفنی پرسپولیس بگذریم. پرسپولیس در این فصل علی رغم خریدهای پرتعداد هرگز نتوانست در قامت یک تیم با صلابت ظاهر شود. این نقص علی الخصوص در خط دفاعی و دروازه به شدت تیم گل محمدی را آزار داد و امتیازات فراوانی از پرسپولیس گرفت. جالب است که این مشکلات تا انتهای فصل هم بهبود پیدا نکردند و هیچ اتفاق مثبتی که حاکی از تلاش برای حل این مسائل باشند، رقم نخورد.

حامد لک که فصل گذشته آن عملکرد درخشان را از خود نشان داده بود، در این فصل یاد و خاطره گلر جنجالی و ضعیف سرخپوشان، سوشا مکانی را زنده کرد و داوود فنایی هم نتوانست تاثیر مثبتی بر عملکرد او بگذارد تا این مساله مطرح شود که شیوه تمرینات فنایی اشکلاتی دارد که آن دروازه بان مقتدر، تبدیل شد به این بازیکن ضعیف و مشکلاتش هم رفع نشدند. همین وضعیت در خصوص بدنسازی بازیکنان پرسپولیس هم وجود داشت و گواه این ادعا مصدومیت های متوالی بازیکنان این تیم در طول فصل بوده است.

اما گل محمدی در طول فصل همواره گلایه داشت که بازیکنان مدنظر او برای تیم جذب نشده اند. ادعایی که به نظر می رسد چندان حقیقت نداشته باشد. آیا رضا اسدی، فرشاد فرجی و علی نعمتی بازیکنان مدنظر گل محمدی نبودند؟! چرا هیچ کدام از این سه بازیکن که علی الخصوص اسدی قرارداد بسیار سنگینی هم با پرسپولیس بست و ادعای جانشینی احمد نوراللهی را هم داشت، نتوانستند عملکرد مثبتی از خود نشان دهند؟!

در کنار این ها بی اعتمادی مفرط یحیی به جوانانی همچون شریفی و شجاعی را نیز باید مدنظر قرار داد که حتی در لحظاتی که سرخپوشان به شدت احتیاج به حضور ایشان داشتند، باز هم گل محمدی حاضر به داستفاده از آن ها نشد. همه این موارد در کنار هم ما را به این نتیجه می رسانند که پرسپولیس در این فصل، بیش از رقبا، اتفاقات، داوری ها و کمبود امکانات، به عملکرد کادرفنی دائما در حال اعتراض و بهانه جوی خود باخت و جام قهرمانی را از دست داد.