گروه بین الملل - سعید فتحی سارانی تحلیل گر مسائل اقتصادی و سیاسی در یادداشتی نوشت: روسیه برای جلوگیری از افزایش قدرت نیروهای غربی در مرزهایش و تضعیف قدرت منطقهای خود در شرق اروپا به اوکراین حمله کرد و تمام هزینههای آن همچون تحریمهای بینالمللی اقتصادی را پذیرفت.
به گزارش بولتن نیوز، اوکراین از یک سوی با تکیه بر کشورهای خارجی به تضعیف توان نظامی بومی خود در سه دهه گذشته پرداخت و از سوی دیگر وعدههای آمریکا و اروپا را باور کرده بود.
چند دهه است که جماعتی نفوذی یا ناآگاه در ایران، از یک طرف ارزش نفوذ منطقهای ایران و توان نظامی کشور را زیر سؤال میبرند و برایشان اهمیتی ندارد که آمریکا در تمام کشورهای پیرامونمان پایگاههای نظامی داشته باشد و از طرف دیگر خواهان مذاکره در زمینه کاهش توان نظامی و قدرت منطقهای کشور با وعدههای نسیه آمریکا هستند!
به عنوان یک نمونه در فروردین 95، هاشمی رفسنجانی توئیت زد که "دنیای فردا دنیای گفتمانهاست نه موشکها .... " و یک هفته بعد پاسخ محکمی از سوی رهبرمعظم انقلاب به این توئیت داده شد: "اینکه بعضیها بیایند بگویند «فردای دنیا، فردای مذاکره است، فردای موشک نیست»، این حرف اگر از روی ناآگاهی گفته شده باشد، خب ناآگاهی است، اگر از روی آگاهی گفته شده باشد، خیانت است. چطور [چنین چیزی] ممکن است؟ اگر نظام اسلامی دنبال فناوری و مذاکره باشد، اما قدرت دفاعی نداشته باشد، مقابل هر کشور فزرتی که تهدید کند باید عقب نشینی کند"
لیبی نمونه دیگری بود که با اعتماد به غرب در طی مذاکرات سال 2003، برنامههای هستهای، موشکی و شیمیایی خود را در ازای تحریمها تعطیل کرد. نه تنها شاهد دوران بدون تحریم در لیبی نبودیم بلکه 8 سال بعد آمریکا با حمله به لیبی ضعیفشده، این کشور را درگیر جنگ داخلی کرد که هنوز ادامه دارد.
ایران نیز یک بار در دوره پهلوی اول چنین تجربهای داشت که در عرض چند روز به اشغال متفقین درآمد چون توان نظامی و امنیت ایران بر پایه توان داخلی و نیروهای وفادار به کشور نبود و نفوذیها بر مسند تصمیمگیری کشور نشسته بودند. نرخ تورم در سالهای 1320، 1321 و 1322 به دلیل اشغال کشور 50، 96 و 110 درصد شده بود که نشان میدهد حتی از نظر اقتصادی نیز سازش هزینههای سنگینتری داشت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com