قانون تا کی باید به ضرر پلیس ها باشد؟

گروه اجتماعی- مصطفی مطهری: حتماً ماجرای شهادت «سرهنگ دوم علی اکبر رنجبر» جانشین پاسگاه بیدزرد شهرستان شیراز شنیده اید و یا فیلم این  واقعه را دیده اید. این خبر آنچنان به سرعت در فضای رسانه ای منتشر شد که بررسی و دستیابی به جزئیات این اتفاق دردناک و تقاضا برای پیگیری این موضوع و دستگیری قاتل به اولویت همگانی تبدیل شد. در واقع همین اولویت ها و دغدغه ها موجب شد تا نتوان آنچنان باید وشاید به تحلیل شرایط نیروهای ناجا پرداخت و علت اصلی این چنین اتفاقات را مورد کند و کاو قرار داد.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت امر این است که آنچه سبب می شود تا این دسته از اتفاقات بیافتد عدم وجود قوانین تدافعی برای مأموران ناجا می باشد. بطوریکه در حین درگیری، مأموران ناجا به عنوان حافظان امنیت و متولیان برقراری نظم اجتماعی اجازه استفاده از سلاح را ندارند. همین امر موجب شده تا آنها هر لحظه در معرض خطر باشند. بطوریکه اگر قوانین به گونه دیگری نوشته و اجرا می شد امروز ما شاهد اتفاق تلخ مذکور نبودیم.

در واقع فقدان قانون جهت دفاع پلیس از خود در برابر مهاجمان موجب شده تا نه تنها پلیس نتواند از ابزار تدافعی استفاده کند بلکه مهاجمان را نیز متهورتر کرده است که ابزارهای در اختیار پلیس صرفاً نمایشی هستند و نمی توانند از آن استفاده کنند. بطوریکه در ماجرای شهید رنجبر، اگر این شهید به عنوان پلیس جهت دفاع از خود در برابر قمه قاتل از اسلحه اش استفاده و شلیک می کرد، با همان شلیک که صرفاً جنبه دفاعی داشته است به عنوان قاتل بازداشت می شد یا اگر خوش شانس بود می توانست همه چیز را درست و دقیق به اثبات برساند در فضای مجازی هجمه هایی علیه ایشان به راه می افتاد که پلیس یک جوان بی گناه را مورد شلیک قرار داده و او را کشته است.

در حقیقت آنچه پلیس ها را در معرض خطر قرار داده است عدم وجود قانون در این باره از یکسو و فقدان وجوه حمایتی قانون از پلیس در موارد مذکور از سوی دیگر می باشد. بنحویکه اگر قانون بطور درست و دقیق در این باره ورود می کرد و به تشریح موارد دفاعی پلیس از خود در برابر مهاجمان می پرداخت مطمئناً شرایط به طرز ویژه ای تغییر پیدا می کرد.

به نظر می رسد چاره حل این کم و کاستی های قانونی جهت حمایت و صیانت از مأموران انتظامی در برابر اتفاقات موجود تغییر در قوانین و وضع قوانین حمایتی است. به عبارت بهتر راهکار و لازمه حل این مسئله این است که به پلیس برای مقابله با اراذل و اوباش، آزادی عمل داده شود؛ و این آزادی عمل برای آنکه مورد سوءاستفاده قرار نگیرد نیازمند آن است تا لباس پلیس برای ثبت ماوقع و رویداد جهت مستندات بعدی به دوربین مجهز گردد. این اقدام می تواند همه جنبه های حمایتی از جان پلیس ها را به همراه داشته باشد و هم وجوه حقوقی حمایت از حقوق شهروندی در آن لحاظ گردد.

خلاصه اینکه، تغییر در شرایط و قوانین می تواند به توسعه روند تأمین امنیت با قواعد جدید کمک کند. بدان معنا که اولاً حفاظت از جان پلیس به یک قاعده قانونی تبدیل می شود و ثانیاً اینکه برهم زنندگان نظم و امنیت و ازاذل و اوباش دیگر جسارت خلق موارد این چنینی را نخواهند داشت. چونکه قانون به عنوان سپر دفاعی پلیس شرایط را تغییر داده و پلیس مجوز دفاع از خود را در برابر تهاجم پیدا کرده است.