رابطه حمله به خانه حضرت علی (ع) و امضا کردن سقیفه چه بود؟ / کدام دو نفر اگر بودند امیرالمؤمنین تسلیم نمی‌شد؟
گروه دین و اندیشه: آیت‌الله جوادی آملی (مدظله‌العالی) در درس خارج تفسیر قرآن کریم می‌گوید: یکی از آقایان درباره آن خطبه نورانی حضرت امیر (سلام‌الله‌علیه) که فرمود اگر حمزه و جعفر بودند، من تسلیم سقیفه نمی‌شدم؛ سؤال کرده بود.
به گزارش بولتن نیوز، این عالم بزرگ در ادامه می‌آورد: این خطبه در کتاب شریف (تمام نهج‌البلاغه)، صفحه هشت‌صد و هشتادویک، این جمله هست که فرمود: اگر عمّ من حمزه و برادرم جعفر (سلام‌الله‌علیهما) بودند، من هرگز سقیفه را امضاء نمی‌کردم. برای اینکه این‌ها ریختند، همسرم زهرا (سلام‌الله‌علیها) هم که کنار درب بود؛ این‌ها هم ریختند دست مرا بستند، بردند. من دو تا از بستگانم بود؛ یکی عباس بود، یکی عقیل؛ این‌ها تازه مسلمانند، نه آن اعتقاد قوی و غنیّ حمزه و جعفر را دارند، نه آن شهامت و مبارز بودن و جهاد آنها را! کاری از این دو نفر ساخته نبود. اگر دستم باز بود و اگر عمویم حمزه بود و اگر برادرم جعفر بود؛ من هرگز سقیفه را امضاء نمی‌کردم.
معاویه بعدازاینکه آن اهانت را کرد؛ آن نامه معاویه در نهج‌البلاغه نیست، ولی جواب حضرت هست؛ فرمود: ما که انکار نکردیم، بله مرا با دست‌بسته بردند؛ (اردت ان تفضحنی فافتضحت)*. رفتی آبروی مرا ببری، آبروی خودت را بردی. من اگر دستم باز بود که سقیفه را امضاء نمی‌کردم، من اگر دستم باز بود که اجازه نمی‌دادم دیگری به‌جای پیغمبر بنشیند؛ امّا خُب با دست‌بسته! اردت ان تفضحنی فافتضحت، خودت رسوا شدی!
لذا در این نامه‌ای که نامه هفتادوپنج مجموعه مبارک (تمام نهج‌البلاغه) است، فرمود: در تمام روزهای جمعه برای مردم بخوانید که در سقیفه چه گذشت، من چرا ساکت شدم، من چرا رفتم امضاء کردم، چه جور شد من رفتم امضاء کردم! فرمود: اگر این‌ها بودند که من سقیفه را امضاء نمی‌کردم. این‌ها ریختند، دست مرا بستند، از من امضاء گرفتند. الآن تمام نمازهای جمعه باید این مطالب گفته بشود، حالا یا به‌عنوان سخنران قبل از خطبه، یا مضمون خطبه؛ این حرف‌ها گفته بشود، یادشان نرود. نفرمود گاهی بگوئید، فرمود: در تمام خطبه‌های نماز جمعه بگوئید که اگر حمزه بود، اگر جعفر بود، اگر پناهگاه‌های ما بودند؛ من سقیفه را امضاء نمی‌کردم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
« وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ » ﴿ آیه ۱۰۳ سوره آل عمران ﴾
« تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ » ﴿ آیه ۱۳۴ سوره بقره ﴾ .
دامن زدن به ترویج روایتهای تاریخی حاکی از رخ دادن اختلاف بر سر جانشینی پیامبر اسلام (ع) میان اهل بیت آن حضرت (ع) و پیروان نزدیک امین وحی الهی پس از درگذشت آن حضرت ؛ خنجر زهر آگینی است که برای تعمیق شکاف تفرقه و فتنه از دیر باز توسط نفوذیهای صهیونیست و طاغوتان همه دورانها و کاسبان حرام خور دین فروشی با ترفندها ونیرنگهای پلید به کار رفته است .
این توطئه پلید تا کنون بجز گسترش فجایع بزرگ از خون ریزی و ویرانگری و آواره سازی دست جمعی و از هم پاشاندن ملل امت مسلمان و چپاول ثروتهای این امت و چیره شدن دشمنان بر سرنوشت مسلمانان جهان و بد بین کردن پیروان دیانتهای آسمانی نسبت به این امت بازده دیگری نداشته است .
هدف امروزی رسوای توطئه ی پلید صهیونیسم و استکبار از وارد کردن نام مراجع تشیع و نام رهبر انقلاب اسلامی در لا به لای این توطئه ی شیطانی ؛ محروم کردن جهان معاصر اسلام از هر عامل مثبت اتحاد و همبستگی و از هر عامل مثبت و سازنده ی پیشرفت و شکوفایی است .
هدف همیشگی این توطئه ی صهیونیستی پلید که در تاریخ ریشه ی عمیق دارد ؛ غرق کردن جهان اسلام در گرداب هلاکت بار فتنه و تفرقه در تضاد بارهنمودها و د ستورهای محکم و مفصل اتحاد بخش خداوند در قرآن و در تضاد با اصول منطق علمی عقل بوده است .
این توطئه هنوز با به کار گیری انواع ابزارها و عوامل گوناگون بشری و مادی با گسترش و ترسیخ جهل به خواستهای قرآنی خداوند نزد توده های نا آگاه مسلمان ادامه می یابد.
همه آگاهیم که پیگیری این توطئه ی همیشه فاجعه آفرین با دهان کجی به حقایق آشکار محکم و مفصل شناختهای قرآن بجز افزایش زیانهای هلاکت بار روز افزون کلان و بر انگیختن خشم خداوند تاکنون برای دین و سرنوشت امت مسلمان و جهان هیچگاه هیچ بازده مثبت و سازنده ای نداشته است .