چرا هنوز حتی پس از روی کار آمدن دولت انقلابی آقای رئیسی، فرهنگ مظلوم مانده است؟
گروه فرهنگی: اینکه دولت قبلی نه‌تنها به حوزه‌ی فرهنگ اصیل انقلابی و ملی کشور بی‌اعتنا بود که حتی برخلاف مبانی گفتمان رهبر معظم انقلاب، اقدام می‌کرد که نمونه‌ی عیان و بارز آن، پافشاری بر سند ۲۰۳۰- به‌رغم محتوای متضاد آن با چارچوب مبانی اعتقادی اسلام- بود، کشف تازه‌ای نیست، اما جبهه‌ی مؤمن انقلابی توقع داشت با جابه‌جایی قدرت در قوه‌ی مجریه، جریانی جدید در بستر فرهنگ احیا شود که یادآور خاطرات دهه‌ی شصت باشد. البته نباید فراموش کرد که اقدامات ضد فرهنگی دوره‌ی قبل فراتر از این موارد است که شاهد مثال‌های آن در روند اعطای مجوز به برخی کتاب‌های ساختارشکن، حمایت‌های سیاسی و مالی و اعطای مجوز ساخت و پخش برخی فیلم‌های سینمایی هنجارشکن و ضد ارزشی، پایه‌گذاری روند تولید و پخش تعدادی از فیلم‌ها و سریال‌های مخرب ارزش‌های اجتماعی و دینی در شبکه‌ی نمایش خانگی و... به‌راحتی قابل‌مشاهده است.
به گزارش بولتن نیوز، با روی کار آمدن دولت آقای رئیسی توقع می‌رفت تغییر و تحولات اساسی در حوزه‌های زیرساختی کشور ایجاد شود اما متأسفانه، بودجه نویسان دولت ایشان در مجموعه‌ی آقای میر کاظمی ریل‌گذاری بودجه‌ی ۱۴۰۱ را به ضرر عرصه‌ی بسیار مهم و راهبردی فرهنگ مدیریت کرده‌اند.
کاهش بودجه فرهنگی در سال 1401
نگاهی به ارقام بودجه‌ی فرهنگ در سال ۱۴۰۱ نمایانگر نه‌تنها افزایش بودجه‌ی فرهنگ نیست بلکه کاهش ۱.۳ درصدی را نسبت به سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد. این ریل‌گذاری به هر علت مانند عدم شناخت و اشراف کافی بودجه نویسان، دارا نبودن انگیزه‌ی کافی فرهنگی بودجه نویسان، برتری دادن به اولویت‌های دیگر زیست جامعه‌ی کنونی، عدم تکافوی بودجه‌ی لازم برای اختصاص آن به حوزه‌ی فرهنگ و...صورت گرفته باشد، نشان از مظلومیت این حوزه نزد بودجه نویسان آقای میر کاظمی دارد.
اینکه در فرآیند نگارش بودجه‌ی فرهنگ در ۱۴۰۱ چه میزان از اهالی فرهنگ و هنر کشور مشاوره گرفته‌شده را هم نمی‌دانیم، چراکه از جانب همین نهادی که متولی آن آقای میر کاظمی است، هیچ اطلاع‌رسانی صورت نگرفته است- و البته شاید هم اصلاً مشاوره‌ای اخذ نشده که افکار عمومی خبری راجع به آن کسب کرده باشد- مشاوره‌ای که اگر صورت می‌گرفت حداقل شاید تعدادی از طرف‌های مشاوره درباره‌ی آن حرفی می‌زدند.
ایجاد مشکلات فراوان برای سیاست‌های حمایتی از هنرمندان و اهالی قلم
حال اگر در ادعای چند تن از مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر اولویت‌بخشی به رویکرد مرجعیت بخشی به آن وزارتخانه در عرصه‌ی فرهنگ و هنر، صداقت را دیده و به آن اطمینان کنیم، اما واقعاً آقای رئیس‌جمهور! آیا مدیران آن وزارتخانه به‌رغم برخورداری از تفکر انقلابی و جهادی و تفاوت مبنایی با مدیران دوره‌ی قبل، با این بودجه‌ی پیشنهادی جنابعالی به مجلس شورای اسلامی باوجود تورم فوق‌العاده، امکان ایجاد تحول در حوزه‌ی فرهنگ و اصلاح روند انحرافی گذشته را خواهند داشت؟
آسیب دیگر موجود در بودجه‌ی کاهش فرهنگ در سال ۱۴۰۱ ایجاد مشکلات فراوان برای سیاست‌های حمایتی از هنرمندان و اهالی قلم و فرهنگ و هنر کشور است. به‌جز تعدادی بسیار معدود از هنرمندان که در قاب سلبریتی‌ها در منظر عموم جامعه قرار دارند و از زندگی مرفه و لاکچری برخوردارند، بخشی اعظم از اهالی فرهنگ و قلم و هنر کشور مدت‌هاست معیشت روزانه‌ی خود به‌سختی مدیریت می‌کنند، آیا فکر می‌کنید با این بودجه، بتوان چتر حمایتی واقعی را بر سر این عزیزان گستراند؟
فرهنگ مانند هواست که در آن تنفس می‌کنیم
از سوی دیگر آیا می‌توان با این میزان از بودجه بتوان با تهاجم فرهنگی صورت گرفته با دو منشأ خارج از کشور (از سوی دولتها و سرویس‌های اطلاعاتی بیگانگان به‌ویژه آمریکا، انگلیس و آل سعود، جریانات ضدانقلاب و معارض و معاند انقلاب و منافقین) و داخل کشور (از طرف جریانات فکری منحرف و تخریب‌گر نفوذی در بسترهای فرهنگی، هنری، اجتماعی و سبک زندگی) مقابله‌ی نرم و هوشمندانه داشت؟
به امید آن‌که حداقل نمایندگان محترم مجلس در فرآیند بررسی و تصویب لایحه‌ی بودجه، به این امر بسیار مهم توجه کلان و کارشناسی را داشته باشند.
در پایان با یادآوری نقل به مضمون این کلام مدبرانه و حکیمانه‌ی رهبر معظم انقلاب که؛ "فرهنگ مانند هواست که در آن تنفس می‌کنیم" مجدداً توجه رئیس‌جمهور محترم و همکاران ایشان در دولت را به اهمیت اصل"فرهنگ" در روند چگونگی زیست جامعه جلب می‌کنیم!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
علت مظلوم ماندن فرهنگ در کشور ما خالی بودن اذهان مسئولان دولت بویژه مسئولان ذی ربط فرهنگ کشور از یک تعریف جامع و مانع علمی - منطقی از فرهنگ که نهادینه ترین عامل حیاتی شکل دهی روند حرکت تعاملی منضبط زندگی بشر است می باشد.
نبود این تعریف علمی - منطقی در اذهان مسئولان دولتی ذی ربط آنان را از ترسیم شکل و چارچوب منضبط برای روند تعاملی نظام مند و برای جا انداختن این شکل و چهارچوب در جامعه باز می دارد و آنان را در سر در گمی رها می کند و به تحمیل ایده هایی ناهماهنگ و غیر قابل درک و اثبات ناپذیر به جامعه وادار می سازد .
فرایند تحمیل چنین ایده های نا منضبط غیر قابل اثبات ؛ بی تردید به هدر رفتن وقت و تلاش و داراییهای جامعه و نرسیدن اقشار مختلف جامعه به زندگی سازمان یافته ی برخوردار از آرامش و آسایش و امنیت و به سوء استفاده های کلان نا اهلان درونی و بیگانه از این وضع ناهنجار ختم می گردد و جامعه را از هر تلاش مثبت و سازنده ای برای پیشرفت و پویایی زندگی محروم می سازد.
متاسفانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور تاکنون هیچ تلاش سازمان یافته علمی آشکاری برای ایجاد تعریف علمی - منطقی منضبط نظام مند از فرهنگ و لازمه های اصولی آن و جا انداختن شکل و چارچوب علمی منطقی از عناصر اساسی این تعریف در اذهان دولتیان و بویژه در اذهان مسئولان ذی ربط که باید با به کار گیری منظم و سائل ارتباط جمعی و در سطوح آموزشی مختلف دولتی و غیر دولتی انجام گیرد دیده نشده است.
یکی از بدترین پیامدهای این وضع فرهنگی اسف بار ؛ سوء استفاده بیگانگان سلطه جو و عوامل درونی این بیگانگان از این وضع برای تسخیر اذهان افراد جامعه در راستای تحقق بخشیدن به اهداف نا مشروع خود با گسترش و تعمیق جهل و نادانی و با ترسیخ محرومیت از آگاهییهای فرهنگی و سیاسی و دینی و اقتصادی لازم و درست در جوامع بشری است که همیشه با خلع سلاح بودن هدف این بیگانگان قرار می گیرند و خود و همه ی دارایهای مفید خود قربانی پیامدهای جهل ونادانی خویش می شوند.
---
دولتها بویژه دولتهای دینی با نعمتهای خدا داده ای که در کشورهای خود از جانب ملت های خویش برای مدیریت بهینه در اختیار آنان امانت گذاشته شده اند ؛ اگر نتوانند زیر نظر و پیگیری ضابطه مند دقیق نهادها و ارگانهای نظارتی امین ، با ضوابط حساب شده ی عقلی و با امانت داری وعدالت گرایی و پرهیز از همه ی اسرافهای خرد گریزی که بی بازده مثبت و سازنده داراییهای کشور را هدر می دهند ، زندگی سالم برخوردار از آرامش و آسایش و امنیت برای ملت ها سازمان دهی کنند ؛ بجز زمینه سازی برای بد بین شدن ملت ها و راه گشودن به روی نفوذ بیگانگان بدخواه و عوامل درونی آنان به کشورها برای تخریب و چپاول ثروتها و چیره شدن بر سرنوشت ملت ها ؛ بازده دیگری نخواهند داشت و سر انجام و بتدریج کشور ها و نظام های خود را به سوی ضعف و فرو پاشی سوق خواهند داد.
در تلاش در راستای تامین نیازنهای بازدارندگی مطلوب برای جلوگیری از نفوذ بیگانگان بدخواه ؛ نباید با اغراق در اسراف ؛ تامین و تضمین منطقی آسان و نسبتا ارزان نیازهای لازم زندگی و کار همه ی اقشار ملت ها نادیده گرفته شوند .
هرگز و هیچگاه نباید و نشاید دولتیان دولتهای دینی در همه کارهای مدیریتی خود در تامین و تضمین عالمانه و ضابطه مند نیازهای ملت ها و کشورهای خود ؛ ایمان همیشگی به توکل به خداوند توانای مطلق و ایمان بی تردید به کار ساز بودن قطعی اعتماد خرد گرا و فروتنانه به مددهای غیبی او را لحظه ای فراموش کنند.
مدیران دولتهای مؤمن در مدیریت کارهای خود در وظیفه خدمت به هم میهنان و کشور باید همیشه با نیایش و استغاثه و درخواست موفقیت در این مدیریت با فروتنی و تواضع عالمانه به درگاه با عظمت جهان شمول خداوند روی آورند ؛ چون تنها خداوند است که به همه ی جزئیات حقایق خیر وشر بشر آگاه و توان فراگیر دخل و تصرف حکیمانه در این حقایق را دارد.
خداوند به بندگان خود در قرآن وعده داده است چناچه به شرایط خدا پسندانه ی درخواستهای منطقی خود با توکل صادقانه به خداوند در حد توان پایبند باشند و به خواسته های وحیانی او مطابق با شناختهای محکم و مفصل وحی اصیل و تحریف نشده ی الهی لبیک گویند ؛ رسیدن به نیازهای حیاتی برای آنان بی تردید مطابق با حکمت بی کران الهی آسان خواهد شد و از برکتها و نعمتهای فراوان الهی برخوردار خواهند گردید .
همه مشکلات و تنگناهای دامن گیر زندگی بشر همیشه بی تردید از نادیده گرفتن خواستهای وحیانی حکیمانه ی انسان ساز و حیات بخش و سعادت آفرین آسان و اجرا پذیر خداوند توسط حاکمان و اقشار مختلف ملت ها و از غفلت آنان از این خواستهای وحیانی سرچشمه می گیرند و با ادامه ی این غفلت این مشکلات و تنگناها ادامه می یابند.
---
هدف مندی در وجود همه ی آفریده ها یاد آوری می کند این جهان بی هدف و بی برنامه آفریده نشده است
---
بشر با اندکی تامل در وجود با عظمت خود و در وجود آفریده های پیرامون درک می کند آفریدگار محال است این عظمت را بی هدف و بی برنامه دقیق بی نقص و بی ضوابط تنظبم کننده زندگی بهینه آفریده باشد.
خداوند آفریدگار در وحی اصیل تحریف نشده ی خود به پیامبران بویژه در قرآن ؛ اصول فراهم سازی زندگی بهینه را آشکار و قابل درک و انکار ناپذیر با تبیین خوبیها و بدیهای سرشت پذیر با گفتاری گویا و رسا به بشر ابلاغ کرده است .
خداوند عدل مطلق در گزینش میان خوبیها و بدیهای سرشتی ؛ بشر را در آیات محکم و مفصل قرآن آزاد گذاشته و پیامدانتخاب هر گزینه ای را آشکار و خرد پذیر به بشر گوشزد کرده است .
خداوند در وحی اصیل خود ، که با اندیشه های ناقص بشر آلوده نشده است ، با بیان پیامدهای انتخاب هر گزینه ای که بشر برای خود می پذیرد حجت خرد پذیر خود را در این وحی بر بشر بگونه ای گریز ناپذیر به اتمام رسانده است .
عقل و سرشت بشر به او حکم می کنند تنها انتخاب گزینه های وحیانی خوب اند که زمینه ی زندگی بهینه را در این دنیای زود گذر و زمینه ی زندگی جاودانه ی سعادت مند را در قیامت برای او فراهم می سازند.