اگر اهل نگه داشتن آتش در دست نیستید بگذارید و بروید

گروه اقتصادی: ارز تخصیص یافته به کالاهای اساسی، منشأ بسیاری از سواستفاده‌ها شد که اگر مسئولان دلسوز در نهادهای نظارتی، دقت لازم را در رصد و پایش آن نمی‌داشتند، باید اعلام می‌کردیم که امروز، همه آنچه که در رابطه با ارز ترجیحی انجام شده، چیزی جز سوبسید دولت به ثروتمندان برای خرید ارز ارزان قیمت و فروش آن به قیمت بازار آزاد نبود.

به گزارش بولتن نیوز، وقتی می‌گوییم اگر ناظران دلسوز، عملکرد درستی نداشتند، امروز شرایط بسیار وخیمی داشتیم یعنی بسیاری از فسادهای اقتصادی محتمل، ریشه در واسطه بودن همین افراد دارد. افرادی که به واسطه مسئولیت‌شان، کاملا در معرض تهدید و تطمیع هستند زیرا حق امضای آنهاست که سرنوشت بسیاری از امور را روشن و شفاف می‌سازد. مسیولینی که اگر بخواهند می‌توانند سیاه را سفید جلوه کرده و تا دوباره مکشوف شود که چه اتفاقی افتاده، آب از آسیاب می‌افتد.

نمونه بارزش همین ماجرای ارز ۴۲۰۰ به یکی شرکت لبنی برای وارادات مواد اولیه کره که طی بررسی‌های دکتر‌ ارونقی معاون فنی گمرک،‌ نسبت منطقی بین ارز پس داده شده با ارز دریافت شده وجود نداشت. لذا پرونده آن مفتوح شد و تا تعیین تکلیف میلیاردها تومان پول، این پرونده باز خواهد ماند. و تامین حقوق عامه و حفظ بیت‌المال، از همین طریق است که صورت می‌پذیرد. اما ... این وسط یک امای بزرگی وجود دارد که باید به آن توجه کرد.

این امای بزرگ که مدیر مربوطه، گذشته و حال و آینده خود را فدای ملتش می‌کند تا بتواند در برابر تهدیدات و تطمیعات وارد شده، مقاومت کند و تسلیم نشود و رسالتش را به درستی انجام دهد. کسی که در مدارج عالی مسیولیتی قرار دارد هر حرکتی که در راستای انجام وظیفه اش انجام میدهد بسیار سنگین است. علاوه بر شیطان درون، بسیاری از فشارها از بیرون مانع از انجام مسئولیت است. اما خدا رو شکر می‌بینیم که هنوز هم هستند افرادی که در جمهوری اسلامی، در گلوگاه ها حضور داشته و بدون ادعا، کار اصلی خود را انجام می‌دهند.

به نظر می‌رسد این افراد را باید الگوی مناسبی جهت پرورش مدیران آتی و ارزیابی مدیران فعلی قرار داد. وقتی به فرموده امام خمینی ره، ملاک حال فعلی افراد است، چرا نباید مدیرانی که فعلیت آنها در مدار جمهوری اسلامی است، ملاک ارزیابی دیگر مدیران قرار گرفته و عملکردشان، به جامعه معرفی شود؟ مسئولین جمهوری اسلامی باید بدانند که در این نظام مسئولیت گرفتن یعنی نگه داشتن آتش در دست. اگر مرد این کار هستید بیایید و بمانید. اگر نه، بروید.