آقایان؛ اقساط نجومی، طرح نهضت ملی مسکن را زمین خواهند زد!

گروه اقتصادی: از زمانی که اطلاعاتی درباره برنامه تولید مسکن توسط دولت سیزدهم منتشر شد، دغدغه اصلی مردم این بود که بحث هزینه ساخت و ساز این واحدهای مسکونی چگونه تامین خواهد شد و دولت چه تسهیلاتی برای ایشان در نظر گرفته است. تصورات هم بر این مبنا بود که احتمالا با توجه به اینکه اقشار آسیب پذیر با پایین ترین درآمد بیشتر از سایر طبقات، نیازمند سرپناهی برای خود هستنند، دولتی که مدعی حمایت از این طبقه است، حتما در بحث وام های بانکی و بازپرداخت آن ها، مراعات شرایط ایشان را خواهد کرد.

به گزارش بولتن نیوز، اما از ابتدای مشخص شدن جزئیات وام‌ها و نحوه بازپرداخت آن‌ها تا همین هفته که عضو هیات مدیره بانک عامل بخش مسکن از اقساط ۴ تا ۷ میلیون تومانی این وام‌ها پرده برداشت، کاخ آرزو‌های بسیاری از مردم فرو ریخت. اگر طبق شعار‌ها و وعده‌های رییس جمهوری محترم و اعضای دولت قرار بر این بود که مردم عادی صاحب خانه شوند، با این ارقام غیرواقع بینانه و تخیلی که برای بازپرداخت وام‌های بانکی طرح نهضت ملی مسکن در نظر گرفته شده است، به نظر می‌رسد که مستاجری انتخاب عاقلانه تری باشد.

چگونه ممکن است در حالی که حداقل حقوق رسمی در کشور ما ۴.۵ میلیون تومان است، شروع اقساط آن هم در بخش روستایی از ۴ میلیون تومان باشد؟! و این در حالتی است که ما بپذیریم همه از حداقل حقوق مصوب برخوردارند که بدون شک چنین نیست. افراد تصمیم گیرنده برای این طرح آیا به این فکر کرده اند یک فرد مستاجر که در کنار اجاره خانه احتمالا باید قساط چندین وام دیگر را بپردازد و از پس هزینه‌های کمرشکن زندگی هم بربیاید، چگونه می‌تواند اقساط ۴ تا ۷ میلیونی این طرح را هم پرداخت کند؟! نگاهی به این وضعیت به خوبی نشان می‌دهد که چرا پس از گذشت نزدیک به دو ماه از آغاز ثبت نام از متقاضیان مسکن، هنوز آمار ثبت نامی‌ها از ۲ میلیون نفر عبور نکرده است.

جدا از این قضیه که باعث بی رغبتی عموم مردم به این طرح شده است، به نظر نمی‌رسد که ساخت مسکن با این شکل و شمایل تاثیر چندان مثبتی بر بازار مسکن داشته باشد. نمونه معروف رویکرد اشتباه ساخت مسکن بدون در نظر گرفتن میزان تقاضا و توان افراد جامعه را می‌توان در کشور چین مشاهده کرد. سیاست اشتباه ساخت مسکن در این کشور باعث شده است تا این ابرقدرت اقتصادی جهان در بخش مسکن با مشکلات فراوانی رو به رو باشد. در واقع اشتباه سیاست گذاران جمهوری خلق چین منجر به این شده که ۶۵ میلیون واحد مسکونی خالی در این کشور وجود داشته باشد که عمده آن‌ها نیز ساخت دولت هستند و در نقاطی ساخته شده اند که چندان مورد اقبال مردم قرار نگرفته اند.


نتیجه این اتفاق به وجود آمدن بحران بازار مسکن در این کشور شده است. بی استفاده بودن خانه‌های ساخته شده توسط دولت و خالی بودن آن ها، موجب افزایش تقاضای مسکن در مناطق شهری شده و همین امر باعث بالا رفتن قیمت خانه در این کشور گشته است. آمار‌ها نشان می‌دهند که چین از لحاظ حباب قیمت مسکن در صدر کشور‌های جهان قرار دارد و نسبت قیمت به اجاره در شهر پکن ۶۰ است. همین وضعیت باعث شده است که دولت چین نقش خود در حوزه مسکن را تغییر بدهد و از تولیدکننده و مداخله گر به تنظیم گر بازار تبدیل شود.


اتفاقی که با توجه به بی رغبتی مردم به طرح نهضت ملی مسکن و اقساط نجومی تسهیلات بانکی این طرح احتمالا در ایران هم رخ خواهد داد. به همین علت بهتر است که دولت از همین امروز به فکر بیافتد که به جای ساخت مسکن، بازار خرید و فروش و اجاره مسکن را کنترل کند و اجازه افزایش قیمت‌های افسارگسیخته را ندهد. پیش از این کارشناسان و همچنین معاون رییس جمهوری یعنی قاضی زاده هاشمی در ایام انتخابات ریاست جمهوری طرح‌های خوبی برای حوزه اجاره خانه پیشنهاد داده بودند. اجرایی شدن این طرح‌ها در کنار برنامه ریزی واقع بینانه برای تولید مسکن با توجه به توان مالی مردم می‌تواند از آسیب‌های احتمالی در آینده و همچنین بی ثمر بودن طرح نهضت ملی مسکن جلوگیری نماید.