عدم استقبال مردمی از طرح مسکن دولتی در گام اول اجرای آن

گروه اقتصادی - مصطفی مطهری: نهضت خانه سازی که در دولت سیزدهم با طرح جهش تولید مسکن کلید خورد بر این مبنا پایه گذاری شده است که بخش عمده از افراد نیازمند به مسکن را به واسطه حمایت های دولت و اجرای طرح مذکور صاحب خانه و مسکن کند. در هفته های گذشته پیرامون اهمیت این طرح و نواقص آن مطلبی را در پایگاه بولتن نیوز با عنوان« «طرح جهش تولید مسکن» با هدف خانه دار کردن کارگران و کارمندان یا ثروتمندتر کردن مرفهین؟!» منتشر کردیم. بطوریکه در این یادداشت ضمن طرح مسئله و پرداختن به بسترهای تعریفی آن، اشاره کردیم«... از آنجایی که طرح جهش تولید مسکن با هدف تخصیص تسهیلات به افراد فاقد مسکن از اقشار کارگر و کارمند تهیه و تدوین شده است طبق اطلاعات موجود، مبالغ اقساط پرداختی آن که حدود یک میلیون تومان در نظر گرفته شده است... نامعادله ای است که در آن کمترین حمایت و کمک از اقشار دهک های پایین و میانی صورت گرفته است. در حقیقت عدم توجه و استعانت به وضعیت اقشاری که نیازمند مسکن هستند موجب شده است تا طرح جهش تولید مسکن را به دلیل در نظر نگرفتن شرایط مالی نیازمندان مسکن و خانه، سمفونی ناموزون تلقی کرد که در نهایت موجب هیچ گونه تغییری در شرایط بازار مسکن، نیازمندان به مسکن و ... نخواهد شد».

به گزارش بولتن نیوز، اگر چه دولت درباره چگونگی تهیه زمینه های نرم افزاری و سخت افزاری این طرح نیز به ارائه راه حل ها پرداخته است اما بنا بر اخبار و گزارشات منتشر شده شواهد نشان می دهد که طرح مسکن دولتی هنوز به مرحله اجرا نرسیده با موانع مهمی روبرو شده است. بطوریکه آنطور که وزارت راه اعلام کرده «در ۱۷ روز گذشته از چهارشنبه ۲۸ مهر تا صبح روز ۱۵شنبه آبان ۸۴۳ هزار و ۹ نفر در سامانه «ثمن» (نهضت ملی مسکن) نام‌نویسی کرده‌اند». این در حالی است که مدت تعیینی یکماهه ثبت نام برای 4 میلیون نفر بوده است.

در واقع در ذیل تحلیل این موضوع باید باز به یادآوری انتقادات پیشین خود از طرح مذکور بپردازیم. بنحویکه عدم استقبال عمومی از این طرح علاوه بر تجربه مسکن مهر و عدم در نظر گرفتن امکانات رفاهی – تفریحی و ... در این باره و خلف وعده در تحویل به موقع مسکن از سوی دولت، میزان تعیینی اقساط در نظر گرفته شده و عدم توجه به میزان درآمد ماهیانه و سالیانه اقشاری می باشد که دولت هدف طرح مذکور را خانه دار کردن آنها اعلام کرده است.

واقعیت ماجرا این است که حامیان این طرح، بی توجه به انتقادات وارده در این باره و حتی بدلیل عدم هرگونه تأملی، ولو محدود نسبت به ایرادات مطرح شده از سوی منتقدان، با نگاه خود عالم پنداریشان به سمت اجرای گام اول آن یعنی ثبت نام عمومی، خیز برداشتند که بنا بر گفته های خودشان با عدم استقبال مردمی(شما بخوانید شکست اولیه طرح در گام نخست) روبرو شده اند. بطوریکه اگر ابتدا نسبت به رفع نواقص آن چاره اندیشی کرده بودند و شرایط را نسبت به موقعیت نیازمندان مسکن تغییر یا تصحیح می کردند مطمئناً امروز ما بعد از گذشت 17 روز از اعلام سراسری جهت ثبت نام، شاهد شرایط متفاوت تری از ثبت نام ها بودیم. بنابراین باز هم قابل تأکید و توجه می باشد که عبور از شرایط مذکور، همانگونه که با آغاز ثبت نام ها به آنها به عنوان ایرادات و نواقص این طرح اشاره کردیم و اصرار بر رفع و تصحیح آن داشتیم امروز نیز با گذشت زمان دوباره مُصر بر تجدید نظر در شرایط و شروط تعیینی در این طرح می باشیم . با این تفاوت که این بار شواهد نشان می دهد که سخنان و پیشنهادات ما با رویکرد آینده نگرانه و با هدف پیشبرد هر چه بهتر برنامه ها بوده و هست نه برحسب خود برتر پنداری.