بلاتکلیفی اتباع افغانستانی در ایران پس از به‌قدرت رسیدن طالبان

به گزارش بولتن نیوز، پس از تسلط طالبان در افغانستان، اتباع افغان در کشورهای مختلف از جمله ایران به دلیل مشخص نبودن وضعیت کنسولگری‌های این کشور با مشکلاتی برای صدور پاسپورت مواجه هستند.

مشهد که مرکز یکی از نزدیک ترین استان‌های ایران به افغانستان است، بیشترین میزان افغانستانی را در خود جای داده و اتباع این کشور در کنسولگری مشهد منتظر روشن کردن تکلیف کنسولگری با دولت قدرت یافته مرکزی در افغانستان هستند.

اتباع افغان در مشهد که در سالن اداری یا پشت پنجره‌های داخل خیابان کنسولگری کشور خود ایستاده‌اند؛ می‌گویند که برای تمدید گذرنامه و گرفتن تذکره مشکلی ندارند اما برای تهیه ویزا یا گذرنامه‌ی دیجیتال از آنجا که کنسولگری افغانستان هنوز به نام جمهوری است، به بن بست خورده‌اند.

دیگری می‌گفت در دوگانگی سختی به سر می‌بریم؛ با این گذرنامه‌ها در ایران، اتباع بیگانه و در افغانستان غریبه محسوب می‌شویم؛ دیگر پاسپورت صادر نمی‌کنند چرا که طالبان آن را به رسمیت نمی‌شناسد.

نکته اینجاست که اگر پاسپورت‌های جمهوری افغانستان در آن کشور اعتبار ندارند چرا فقط صدور آن با مشکل رو به روست نه تمدید!؟ آیا لب مرز ممکن است باز افغانستانی‌ها با مشکل جدیدی جنس نقص هویت رو به رو شوند؟

به صورت آن‌ها که نگاه می‌کنم جز غم و اندوه چیز دیگری برایم ندارند، در مدتی که اینجا ایستادم حتی یک لبخند روی صورت مردم نمی‌بینم؛ بلاتکلیفی هویتی آن‌ها بیش از پیش در کشور غریب آزارشان می‌دهد، هر لحظه ممکن است پرچم سه رنگ دولت سابق پایین رود و پرچم لا اله الا الله سفید طالبان نشان از سقوط کنسولگری جمهوری افغانستان بدهد.

با یکی از مسئولان کنسولگری که صحبت می‌کنم می‌بینم از جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انتظار حمایت دارد؛ کنسولگری را در ذهنش پادگانی می‌بینم که گویا هیچگاه سقوط نمی‌کند و طالبان برای او با طالبان چند سال پیش فقط فرق ظاهری کرده است و طالبان، برای او نماینده‌ای بیش از آمریکا در منطقه نیست.

میان مردم در کنسولگری گاه داستان‌های اقوامشان از اقدامات طالبان در افغانستان بازگو می‌شود؛ یک نفر می‌گوید دختر برادرم به راحتی به مدرسه می‌رود؛ دیگری عنوان می‌کند که سه خلبان زن روی سقف ساختمان دولت طالبان تیرباران شدند.

بیشتر تابعان افغانستان در آنجا شاید یک بار هم کشور خود را ندیده‌اند؛ اما قلبشان برای میهن می‌تپد و نگران آنچه در آینده رخ می‌دهد هستند.

انتهای پیام/