کابینه رئیسی ربطی به اصولگرایی ندارد

گروه سیاسی: کابینه دولت سیزدهم را بسیاری عصاره ظرفیت های جریان اصولگرایی پیش بینی می کردند اما بعد رونمایی از وزرای پیشنهادی گویا صاحب نظران می کوشند تصویر واقعی تری از توانایی این دولت به مردم ارائه دهند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از نامه نیوز، حبیب‌الله بور بور درباره ارزیابی دولت سیزدهم گفت: بدون خردجمعی و نظر ساختاری و تشکیلاتی، هر فردی بخواهد کابینه را برای اداره یک کشور ببندد، حتما موفقیت لازم را نخواهد داشت. همان روزهای نخست پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، بیان شد که «آقای رئیسی ستادی را به سرپرستی آقای مخبر تشکیل داده است و از جریانات مختلف سیاسی و غیر سیاسی و حتی مردم خواسته که درباره اعضای کابینه نظرات شان را بدهند».

وی افزود: از همان روز مشخص بود که به احتمال زیاد ستاد آقای رئیسی بر اثر رودربایسی و تعارف، آقای مخبر را معاون اول قرار دهد. این طور برخوردها حتی مناسب برای اداره یک شرکت نیست چه رسد به اداره یک کشور. کسی که در انتخاب اعضای کابینه است نباید خودش جزء انتخاب ها باشد تا تصمیم های درستی اتخاذ شود. در مجموع انشاءالله به خیر بگذرد ولی من افق را خیلی روشن نمی بینم.

عضو شورای ائتلاف نیروهای انقلاب درباره اینکه «آیا کابینه دولت سیزدهم نماد ظرفیت های اصولگرایی است یا خیر؟» یادآور شد: اینها یک جریان کوچک متشکل از همکاران «آستان قدس» و «ستاد اجرایی فرمان امام» دور هم جمع شدند و انتخاب اعضای کابینه را انجام دادند بنابراین ماحصل کار محفل دورهمی اصلا ربطی به اصولگرایی ندارد.

وی با بیان اینکه این مدل انتخاب اعضای کابینه را قبول ندارم، افزود: این مدلی نیست که مملکت را به سامان واقعی برساند. زمان انتخابات نخبگان سیاسی و فکری به میدان می آیند و از کاندیداهای مطلوب خود تعریف می کنند اما وقتی آن کاندیدا انتخاب شد اعلام می کند که به کسی وابسته نیست.

این فعال سیاسی اصولگرا یادآور شد: آقایان احمدی نژاد، روحانی و رئیسی را چه کسانی حمایت کردند تا انتخاب شدند؟ جریان سیاسی می آید این افراد را انتخاب می کند بعد وقتی رأی آوردند خودشان می نشینند، برای کابینه تصمیم می گیرند و دیگر کاری به جریان حمایت کننده ندارند. جریان سیاسی فقط مرغ عزا و عروسی برای پاسخگو بودن است.

بور بور افزود: در حالیکه عملکرد آقای رئیسی را جریان باید پاسخ دهد، انتخاب اعضای کابینه را یک جریان کوچک محفلی انجام داد. این مدل خوبی نیست. ایراد هم به خود جریان سیاسی بر می گردد که نمی نشیند چهار سال نیرو برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری پرورش دهد، وقت بگذارد و جریان سازی فکری در جامعه ایجاد کند. چند ماه مانده به انتخابات پشت سر یک نفر می رود و بعد از انتخابات نیز نامزد منتخب خودش کارها را پیش می برد.