دوری از تبختر و مقابله با چاپلوسی؛ رویه ای که باید در میان مسئولین جمهوری اسلامی معمول باشد

گروه سیاسی: احتملا بسیاری فیلم جلسه و آیین تجلیل از آزادگان دستگاه قضایی با حضور حجت الاسلام والمسلمین محسنی اژه ای را دیده باشند که طی آن برنامه، معاونت ایثارگران دستگاه قضایی قصد اهدای تابلویی با عکس و سخنان ایشان پیرامون ایثارگران را داشت که با واکنش و مخالفت جدی آقای اژه ای رو به رو شد. رییس دستگاه قضا در مقابل این حرکت جمله ای بیان کردند که قطعا می تواند الگویی باشد برای تمام مسئولان جمهوری اسلامی در سطوح مختلف. آن جمله طلایی این بود که «مگر ما کی هستیم که عکسمان تابلو شود».

چنین واکنشی که با عکس العمل شگفت زده و همراه با شعف جامعه رو به رو شده است، آن چنان طی سال های گذشته و در میان مسئولین کاهش داشته که مردم تا این اندازه از شنیدن چنین جملاتی از زبان یکی از مسئولین ارشد نظام خوشحال شده اند. اما واقعیت این است که واکنش محسنی اژه ای بر مبنای اصول اولیه انقلاب اسلامی است و نه تنها وی بلکه تمام مسئولین کشور باید اینگونه عمل کنند. در واقع اگر کسی در نظام جمهوری اسلامی مسئولیتی را بر عهده گرفت، می بایست به ابتدایی ترین اصول انقلاب اهتمام بورزد.

آن چه که روز گذشته از رییس قوه قضاییه سر زد رویه ای است که اثبات می کند مسئولان نه تنها تافته جدا بافته ای از مردم نیستند بلکه باید خود را در جایگاه خادم و خدمتگذار ملت ببینند. اگر مسئولی اینگونه عمل نماید، بدون شک در مواجهه با مردم دیگر خود را در جایگاه رییس و ارباب نمی بیند و با غرور با ایشان برخورد نخواهد کرد. امری که متاسفانه از دهه هفتاد در برخی مسدولین کشور نهادینه شد و تصور کردند باید همچون شاهان با مردم برخورد کنند و ملت را مانند رعیت خود دیدند.

شیوع ویروس تبختر و غرور  و لذت بردن از چاپلوسی را تا آخرین روزهای وجود دولت تدبیر و امید در کشور مشاهده کردیم. واکنش رییس دستگاه قضایی به هدیه دادن تابلویی با عکس و سخنان ایشان یا حضور سرزده و بی خبر رییس جمهوری در داروخانه 29 فروردین یا حضور رییس مجلس شورای اسلامی در میان محرومین خوزستانی مصادیق همان روحیه و رویه انقلابی ای هستند که سال ها مردم منتظر لمس آن در میان مسئولین کشور بودند.

مسئولینی که میان خود و مردم دیواری کشیده بودند و منتهای ارتباطشان با ایشان، نظرسنجی شادی و یا غم آن ها از پشت شیشه ماشین بود. اما آن چه که این روزها از روسای سه قوه مقننه، قضاییه و مجریه دیده می شود، نویدی است برای پایان دوره مسئولان مغرور و روی کار آمدن کارگزارانی که خود را خادم ملت می دانند.