عقب نشینی بایدن از کارزار فشار حداکثری و احیای برجام

به گزارش بولتن نیوز، پایگاه آمریکایی «نشنال اینترست» در تحلیلی از رویکرد دولت «جو بایدن» در زمینه اعمال تحریم‌ها علیه ایران انتقاد کرده و آن را عاملی در جهت تشدید بحران پیرامون احیای برجام دانسته است.

یادداشت «نشنال اینترست» با اشاره به وضعیت مبهم مذاکرات پیرامون احیای برجام، درخواست ایران مبنی بر ارائه تضمین عدم خروج مجدد آمریکا از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها را مطرح کرده و نوشت، این نگرانی بزرگی برای ایران است؛ زیرا در صورت احیای برجام، هر نامزد جمهوریخواه ریاست جمهوری ۲۰۲۴، به احتمال زیاد از برجام خارج می‌شود.

ضمن اینکه این روندی معمول در آمریکاست که روسای جمهور دموکرات به محض رسیدن به قدرت، برخی از سیاست‌های رئیس جمهور جمهوریخواه قبلی خود را لغو می‌کنند و بالعکس.


این یادداشت در ادامه نوشت، تحریم‌های مالی باقی مانده آمریکا و احتمال بازگشت سایر تحریم‌های این کشور، سبب شد تا بانک‌ها و سرمایه داران از حضور در ایران اجتناب کنند.

به اعتقاد نگارنده این یادداشت، یکی از مهم‌ترین درس‌های آموخته شده از برجام این است که صرف لغو تحریم‌ها کافی نیست و اقدام‌های «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور پیشین آمریکا، این نگرانی را تشدید و اثبات کرد؛ بنابراین اگر اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها قصد احیای برجام را دارند باید سازوکار‌هایی برای حفاظت شرکت‌های خصوصی در برابر تحریم‌های احتمالی بعدی در نظر بگیرند.

البته با در نظر داشتن اختیار روسای جمهور آمریکا مبنی بر لغو تعهدات رئیس جمهور پیشین، ارائه تضمین راهی بازدارنده نیست و باید با ایده‌ای نوآورانه، کشور‌های طرف تجارت با ایران را در موضوع تعامل تجاری با این کشور بیمه کرد.

یادداشت همچنین می‎گوید، با وجود این، هیچ توضیح قانع کننده‌ای در مورد خروج آمریکا از برجام در چارچوب سازوکار‌های تعریف شده در برجام وجود ندارد اما یکی از راه‌های نوآورانه برای اخذ چنین تضمینی گنجاندن بند «دوره مهلت جدید» به توافق است؛ وجود چنین بندی در توافق آمریکا با سازمان بهداشت جهانی سبب شد، ترامپ نتواند بلافاصله از این سازمان خارج شود.

وجود چنین بندی در بسیاری از توافق‎ها، که مهلت یک تا ۲ ساله‌ای را بین زمان اعلام خروج تا زمان رسمی خروج در نظر می‌گیرد، برای برجام مفید هستند.

نبود چنین بندی در برجام نگرانی بانک‌ها و سرمایه گذاران را از تعامل تجاری با ایراندر پی داشته است؛ ضمن اینکه قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل با زبان الزام آور برای اجرایی شدن آن مورد نیاز است.

نگارنده در ادامه نوشت، وجود چنین بندی هزینه هرگونه اقدام یکجانبه را افزایش داده و جایگاه حقوقی و بین المللی برجام را تقویت می‌کند.

ضمن اینکه اگر دولت «جو بایدن» بر این باور است که کارزار «فشار حداکثری» یک رویکرد اشتباه بوده، نباید بر تاثیر بازگشت تحریم‌ها به صورت یکجانبه، پافشاری کند.

در پایان یادداشت آمده است، همه طرفین برجام بر اهمیت بقای آن و اجرای مجدانه اش تاکید دارند.