گروه اجتماعی- مصطفی مطهری: روزگذشته مراسم رونمایی از اپلیکیشن عجیبی به نام «همدم» در موسسه فرهنگی رسانهای تبیان با حضور محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی و حجتالاسلام قمی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی انجام شد. در ارتباط با عجیب و غریب بودن آن در ادامه بعد از ارائه توضیحات اولیه درباره این اپلیکیشن وارد بحث خواهم شد.
به گزارش بولتن نیوز، «همدم» اپلیکشین همسریابی است که در بستر فضای مجازی در تلفن همراه با استفاده از شیوههای نو طراحی شده است و اولین نرم افزار رسمی و دارای مجوز برای همسریابی و مشاوره ازدواج محسوب می شود. در واقع همدم آمده است تا درِ صدها سایت غیرقانونی که در بستر فضای مجازی در این عرصه فعالیت داشتند را تخته کند. بنا به گفته مسئولین، ناظرین و مجریان این طرح، در همدم آزمون های روانشناسی و روانشناختی برای کاربران جویای همسر و غربالگری های مبتنی بر شناخت اخلاق و رفتار به عنوان مبنای تأییدیه جهت ورود به همدم و پیدا کردن فرد مناسب با خصوصیات اخلاقی کاربران انجام می گیرد.
اگرچه تمام این ویژگی ها عمدتاً شعاری محسوب می شوند و تنها شاخص اصلی آن سرگرم سازی کاربران می باشد با این حال بنا بر ادعای مطرح شده از سوی گردانندگان این اپلیکیشن، «با چهار سرویس مهم «همدمیاب» برای مجردها، خدمات مشاورهای به شکل تلفنی و حضوری، آزمونهای روانشناسی، خودآگاهی و سازگاری و مجله آنلاین و محتواهای آموزشی در قالب، فیلم، پادکست، اینفوگرافیک و مقالات مختلف در دسترس جوانان و خانوادهها خواهد بود و جوانان مجرد متقاضی ازدواج را از ابتدای تصمیمگیری برای ازدواج تا چهار سال پس از آن همراهی خواهد کرد».
اما اینکه چرا این اپلیکشین عجیب و غریب است؟ اول اینکه گویا مسئولان و افتتاح کنندگان این اپلیکیشن در جزیره ای دور از کشور زندگی می کنند و شناختی از شرایط و اوضاع احوال جامعه ندارند. به گونه ای این اپلیکیشن را معرفی می کنند که تصور می شود مشکلات موجود بر سر راه ازدواج جوانان همسریابی است. در حالیکه یافتن همسر مناسب جهت ازدواج به همان شکل مرسوم آن نه تنها در بطن جامعه جاری است بلکه باور عمومی به آن باوری مستحکم و پابرجاست. از این رو چالش پیش روی ازدواج نه انتخاب و یافتن همسر مناسب بلکه مسائل مالی و فرهنگی است. دوم آنکه، سوال اینجاست چرا بجای طراحی چنین اپلیکیشنی، نهادهای متولی آن به فکر طراحی فضایی جهت فرهنگ سازی ازدواج نبوده اند؟ جواب آن ساده است چون وجود چنین اپلیکشینی تنها برای رفع تکلیف از موضوع مهم ازدواج از یکسو و پاک کردن صورت مسئله شرایط ازدواج بجای حل مسئله ازدواج از سوی دیگر است. سوم اینکه، باید از مسئولان مربوطه پرسید بودجه اختصاص یافته برای این طرح به چه میزان بوده است و اصلا در پشت ماجرای طراحی این اپلیکیشن چه کسانی ذینفع هستند در حالیکه بودجه تعیین شده مجلس در سال 1400 برای سازمان تبلیغات در بخش سایبری 200 میلیون تومان و برای حلقه ها و بخش های میانی آن 80 میلیون تومان است ؟ روی سخن ما در این پرسش در درجه اول جناب آقای قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی است. آقای قالیباف کارهای مهم تری در جامعه وجود دارد و مجلس باید به حل آنها مبادرت داشته باشد چرا به دنبال فانتزی هایی از این قبیل هستید؟ آقای قالیباف عزیز، به متن برگردید حواشی تنها از اعتبار شما و مجلس می کاهد. معلوم نیست سازمان تبلیغات اسلامی مسئولیت خطیر ترویج اخلاق اسلامی را در کجای سازمان دپو کرده است که اکنون وارد بازی نازل اپلیکشین سازی شده است؟ آقای سازمان تبلیغات اسلامی بجای مجوز دار کردن موضوعاتی این چنینی به فکر احیای اخلاق و آداب اسلامی – ملی در امر ازدواج باشید نه اینکه در بازی مضحک مزبور گرفتار شوید. چهارم اینکه مهم است بدانیم که در پشت طراحی این ایده و عملیاتی آن چه اهدافی نهفته است؟ اگر موضوع ازدواج است که مسلماً هم مهم است حل مسائل مالی در این باره در اولویت است؛ اگر مسئله ترویج فرهنگ ازدواج است بازهم مسئله با طراحی اپلیکشین حل نمی شود چون مسئله و اولویت اول اقتصادی – مالی است؛ اگر هدف مبارزه با مسائل غیر اخلاقی و ترغیب جوانان به ازدواج است باید بگوییم که فرهنگ سازی در این باره ورای اپلیکیشن سازی است و بالاخره اینکه تنزل مسئله ازدواج به یک مسئله روزمره و پرتاب آن در دسته روزمرگی های زندگی اجتماعی با دنیای تلفن های هوشمند تنها به موارد بالا ختم نشده است. بطوریکه بنا بر گفته های متولیان آن، در این نرم افزار تلفنی که در ابتدای بحث نیز به آن اشاره شد کالایی سازیی امر ازدواج( سهواً و یا عمداً) هدف گذاری شده است؛ به بیان دیگر اینکه متولیان این اپلیکشین برای بالا بردن دامنه عضویت کاربران در آن، از ارائه گارانتی و ضمانت های پس از ازدواج با گذشت چهارسال از آن سخن می گویند. همین موضوع تجاری سازی ازدواج می تواند بزرگترین آسیب به مسائل اخلاقی – دینی در این باره باشد که از نظر سازندگان و گردانندگان یک سامانه فراگیر همسانگزینی یا همسریابی مزیت محسوب می شود.
قابل ذکر که صنعتی سازی مسائل اخلاقی – دینی مانند ازدواج توسط متولیان امور قانونگذاری و تبلیغات در ساحت یک سازمان اسلامی نه تنها خوشایند نیست بلکه موجب تأسف است. به عبارت بهتر اینکه این پلتفرم یا اپلیکیشن که جنبه ای تجاری دارد خود می تواند بستری برای آسیب های نوپدید باشد؛ بطوریکه دسترسی آسان به این نرم افزار جهت نصب آن در بازارها و مارکتهای تلفن همراه و حضور بدون محدودیت در آن در اوقات فراغت تهدیدی برای شکل مرسوم فعلی ازدواج به شمار می آید.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com