انسان گناهکار چگونه می‌تواند به بهشتی شدن فکر کند؟
به گزارش بولتن نیوز، گاهی اوقات انسان با یک لغزش چنان سقوط می‌کند که هیچ کس فکر نجات و عاقبت به خیری برایش نمی‌کند؛ اما با یک اضطرار و توبه از ته دل چنان اوج می‌گیرد که باز هم در مخیّله کسی نمی‌گنجد. تمام این صعود و سقوط‌ها در گرو درک حقیقت عالم هستی و شناخت پروردگار و شیطان رجیم است.
حجت الاسلام و المسلمین مهدی شهرباف بروجردی سخنران و پژوهشگر مذهبی، به گناهانی که انسان را بهشتی می‌کند، اشاره کرد و گفت: برخی گناهان هستند که انسان در حق خویش انجام می‌دهد، ولی در نهایت باعث بهشتی شدنش می‌شود، خداوند در آیه ۷۰ سوره فرقان می‌فرماید: «إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا»؛ مگر آن کسانی که از گناه توبه کنند و عمل صالح به جای آرند، پس خدا گناهان آن‌ها را بدل به حسنات گرداند و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.
وی ادامه داد: با توجه به این آیه اگر کسی سه شرط اساسی عاقبت به خیری را رعایت کند، یعنی توبه کرده و ایمانش را اصلاح کند و به واسطه گناهانی که انجام داده اعمالی را که در انجام آن‌ها کوتاهی کرده، قضا کند و کار نیکو انجام دهد، خداوند گناهانش را به حسنات تبدیل می‌کند. با این اوصاف ممکن است شخصی ۵۰ سال گناه کند؛ اما با توبه، انجام عمل صالح و اصلاح ایمان گناهان پنجاه ساله خود را تبدیل به عبادت کند. البته باید توجه کرد که زمان مرگ مشخص نیست و هر لحظه ممکن است مرگ انسان فرا رسد و فرصت توبه فراهم نشود.
این کارشناس مذهبی افزود: حتی در برخی روایات موضوع را فرا‌تر از این بیان کرده و فرموده اند خداوند با توبه شخص گناهکار نه تنها گناه او را تبدیل به ثواب می‌کند، بلکه چند برابر حسنات بیشتر به او عطا می‌کند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
---
« لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ » ﴿ آیه ۱۶۴ سوره آل عمران ﴾.
حکمت هر گفتار و رفتاری است که بشود با اصول منطق عقلی استدلال علمی آن را کاملا بی کاستی و فزونی به اثبات رساند و نشود با این اصول آن را رد و نقض و انکار نمود.
خداوند در قرآن کریم بندگان برخوردار از نعمت الهی حکمت را به بندگان برخوردار از خیر فراوان و تنها صاحب دلان با خرد توصیف کرده است:« يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ » ﴿ آیه ۲۶۹ سوره بقره ﴾.
سخن و رفتار بی نقص خداوند جهان هستی از مرتبه ی اوج حکمت برخوردار است و بر سخنان و رفتارهای همه ی آفریدگان عاقل برتری دارد و در قضاوت و داوری و در اعتقاد گزینی دینی و مذهبی ، سخن و رفتار خداوند باید بر سایر سخنها و رفتارها برتری و حاکمیت مطلق بلا منازع داشته باشد.
هر دین دار و مذهب داری اگر سخن بی نقص خداوند در قرآن را ملاک و معیار ارزیابی و تشخیص درستی و نادرستی احکام و باورهای دینی و مذهبی غیر قرآنی خود قرار ندهد ؛ دین داری و مذهب داری او نزد خداوند باطل و بی ارزش است .
با وجود قرآن در دست رست رس همگان احکام و اعتقادات خارج از قرآن اگر با احکام و اعتقادات قرآن همگنی و هماهنگی و تجانس نداشته باشند بی تردید باطل اند.
با توجه به اصل قرآنی انحصار تعیین احکام و اعتقادات دین و مذهب به خداوند« أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ « ﴿ آیه ۳ سوره زمر ﴾ پایبندی بشر به احکام و اعتقادات باطل خارج از قرآن گناه کبیره ی نابخشودنی رقیب تراشی برای خداوند است و این پایبندی برای بشر عذاب ابدی پایان ناپذیر دارد.