علی لاریجانی پس از برگزاری جلسه ای در شبکه اجتماعی کلاب هاوس و پاسخ های با ربط و بی ربط به سوالات شرکت کنندگان در این جلسه صوتی، با انتشار پستی در شبکه های اجتماعی به تعریف و تمجید از خود پرداخت.
گروه سیاسی – سید محسن عبدالهی: علی لاریجانی پس از برگزاری جلسه ای در شبکه اجتماعی کلاب هاوس و پاسخ های با ربط و بی ربط به سوالات شرکت کنندگان در این جلسه صوتی، با انتشار پستی در شبکه های اجتماعی به تعریف و تمجید از خود پرداخت. لاریجانی در این پست عنوان کرده است: «کسی که جرات مواجهه عالمانه با گذشته خود نداشته و از نقد شجاعانه اقدامات خویش بیمناک باشد، بی گمان مسئولیت هیچکدام از اقدامات آینده خود را نخواهد پذیرفت.» جملاتی که فارغ از گوینده آن ها، کاملا درست به نظر می رسند.
به گزارش بولتن نیوز، اما بد نیست ببینیم فردی که چنین مساله ای را عنوان می کند، آن جملات حکیمانه شامل حال خودش هم می شوند یا نه؟! حقیر به دو مورد طرح شده در همان جلسه بسنده می کند و قضاوت را بر عهده خوانندگان می گذارد. در جایی از این گفتگوی صوتی میلاد گودرزی، فعال رسانه ای عدالتخواه از لاریجانی می پرسد «چطور یادمان برود که ما اگر کامنتی علیه برادران لاریجانی می گذاشتیم، باید ماه ها درگیر دادسرا و زندان می شدیم؟!» این نکته را مدنظر داشته باشد که این قضیه کاملا حقیقت دارد و حسن روزی طلب و وحید اشتری تنها دو نمونه از افرادی هستند که صابون این برخوردهای لاریجانی ها بر تنشان خورده است.
رییس سابق مجلس شورای اسلامی در پاسخ می گوید: «این کوبیدن های من چه فایده ای دارد؟ الان ایران یک مدیر قوی می خواهد که مشکلات ما را برطرف کند مثلا مشکل خشکسالی یا وارد نشدن نهاده های دامی را. حالا شما اصرار کنید که بگویید شما برادران لاریجانی همه تان یکسان هستید که این درست نیست.» انصافا شما ربطی بین آن سوال با این پاسخ و ادعای شجاعت و پاسخگویی به نقدها پیدا می کنید؟!
مورد دوم اما مربوط می شود به پخش برنامه هویت در زمان ریاست وی بر سازمان صدا و سیما. لاریجانی در پاسخ به سوالی درباره چرایی پخش این برنامه و نظر وی در مورد آن، می گوید که «من از پخش آن بی خبر بودم و کار، کار زیردستان بود.» اما اگر رجوعی به اخبار آن زمان و آرشیو روزنامه ها داشته باشیم، با سخنرانی وی در هیات هنرمندان مسلمان به تاریخ آبان ماه سال 1375 برخورد می کنیم که طی آن سخنرانی از پخش برنامه هویت دفاع جانانه ای هم می کند و حملاتی جدی به روشنفکران انجام می دهد.
حال سوال این است ما باید کدام حالت ایشان را باور کنیم؟! دفاع از عملکرد خود و افتخار به آن را در سال 75 و زمان پخش برنامه هویت یا کتمان واقعیت و انکار کردن ارتباط خود با پخش این برنامه را؟! با در نظر گرفتن تنها همین دو مصداق، آیا می توان ادعای مطرح شده توسط لاریجانی مبنی بر شجاعت مواجهه عالمانه با گذشته خود و پاسخگویی به نقدها را از وی پذیرفت؟! به باور نگارنده این ژست ها به علی لاریجانی نمی آیند و گذشته وی و تناقض هایی که به راحتی قابل تشخیص هستند، مانع بزرگی بر سر راه او برای جلب اعتماد مردم خواهد بود.