جهت برآورده شدن حوائج ذكر فاطمه زهرا

گروه دین و اندیشه - حجه الاسلام والمسلمين عليرضا توحيدلو در یادداشتی نوشت:‌مؤلف کتاب «فاطِمَةُ الزّهْراء بَهْجَةُ قَلْبِ المُصْطَفی(ص)» از استاد خویش، آیت الله مرحوم آخوند همدانی، آورده است که به هنگام توسل به ریحانه پیامبر، باید با اخلاص کامل رو به بارگاه خدا آورد و (٥٣٠) بار این دعا را خواند:

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها
بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ »

به گزارش بولتن نیوز،بار خدایا! بر فاطمه و پدر گرانقدرش، بر فاطمه و همتای بزرگوارش، بر فاطمه و پسران ارجمندش به شمار آنچه که دانش بی کرانت آن را فرا گرفته است درود فرست.و نیز از همان مرد دانش و دعا آورده است که میگفت: به هنگام توسل به ریحانه پیامبر این دعا به همان شمار (٥٣٠) بار، با شور و اخلاص و ایمان و عرفان خوانده شود.

« اِلٰهي بِحَقِ فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها »(١)

و همچنین این عدد (٥٣٠) بار از مرحوم علامه شیخ بهائی نیز نقل شده است.

اما چرا عدد (٥٣٠) بار؟
بعضی از بزرگان کرام علت این عدد را یافته اند که عبارت باشد،(٢)

از لفظ «فاطمه» به حروف ابجد
(ف= ٨٠ ،
أ= ١،
ط= ٩،
م= ۴٠،
ت= ۴٠٠،

امام جعفرصادق علیه السلام می فرمایند: سنگین ترین چیزی که در روز قیامت در ترازوی اعمال بنده گذاشته می شود، صلوات فرستادن بر محمد و خاندان مطهر او است.

حضرت فاطمه الزهرا علیهاالسلام:
از پدر بزرگوار خود رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، نقل می کنند که پدرم لحظه ای از روز جمعه را خبر دادند که دعا در آن مستجاب
می شود.

عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِيِّ (ع) قَالَتْ سَمِعْتُ النَّبِيَّ (ص) إِنَّ فِي الْجُمُعَةِ لَسَاعَةً لَا يُرَاقِبُهَا رَجُلٌ مُسْلِمٌ يَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا خَيْراً إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ قَالَتْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيُّ سَاعَةٍ هِيَ قَالَ إِذَا تَدَلَّى نِصْفُ عَيْنِ الشَّمْسِ لِلْغُرُوبِ قَالَ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ (ع) تَقُولُ لِغُلَامِهَا اصْعَدْ عَلَى الضراب (الظِّرَابِ) فَإِذَا رَأَيْتَ نِصْفَ عَيْنِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلَّى لِلْغُرُوبِ فَأَعْلِمْنِي حَتَّى أَدْعُوَ.
از حضرت فاطمه زهرا عليها السّلام روايت شده كه از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله وسلم شنيدم مي فرمود:
همانا در (روز) جمعه ساعتى است كه مرد مسلمان هر امر خيرى از خداى با عزت و جلال تقاضا كند به او عطا فرمايد (حضرت زهرا عليها السّلام) فرمود: عرض كردم: اى رسول خدا! آن ساعت، کدام است؟
فرمود: هنگامى كه نصف قرص خورشيد از افق غروب كند و نصف ديگر آن فوق افق باشد (يعنى مُشرِف به غروب شود) پس حضرت فاطمه عليها السّلام به غلامش مى ‏فرمود: بر پشته ‏ها و بلندي ها بالا رو، چون ديدى نصف قرص خورشيد از افق غروب كرده به من اعلام كن تا دعا كنم.(٣)

نقل است؛ در محضر آية الله سيدمحمدهادى ميلانى بوديم.
يك مرد و زن آلمانى همراه دختر خود وارد شدند، پس از تعارفات معمول گفتند: ما
آمده ايم به اسلام مشرف شويم.
آيت الله ميلانى فرمودند: علت چه چيز است؟

آن مرد عرض كرد: پهلوى دخترم كه در محضر شما نشسته در حادثه اى شكست و استخوانهايش خورد شد، چنان كه پزشكان از معالجه او عاجز شدند و گفتند: بايد عمل شود، ولى عمل، خطرناك است.
دخترم راضى نشد و گفت: اگر در بستر بميرم بهتر از آن است كه در زير عمل از دنيا روم. به هر حال او را به خانه آورديم. ما يك خدمتكار ايرانى داريم كه او را "بى بى" صدا مى زنيم، دخترم به او گفت: من تمام اندوخته مالى خود را راضى هستم بدهم كه صحت به من برگردد، اما فكر
ميكنم بايد ناكام و با دل پر غصه بميرم.

بى بى گفت: من يك طبيب را سراغ دارم كه ميتواند تو را شفا دهد.

گفت: حاضرم تمام پول و موجوديم را به او بدهم. بى بى گفت: تمام آنها براى خودت باشد،
بدان من علويه ام و جده من زهرای اطهر (سلام الله عليها) است كه پهلوى او را به ظلم شكستند، تو با دل شكسته و اشك جارى بگو: يا فاطمه زهرا، مرا شفا ده.
دخترم با دل شكسته شروع كرد به صدا زدن و از آن بانوى معظمه يارى خواستن.
بى بى، هم در گوشه خانه به گريه مى گفت:
« يا فاطمه زهرا، اين بيمار آلمانى را با خود آورده ام و شفاى او را از شما مى خواهم. مادر جان!
كمك كن و آبروى مرا نگه دار.»
آن مرد اضافه كرد: من هم از ديدن اين واقعه در گوشه حياط منقلب شدم و گفتم:

اى فاطمه پهلو شكسته!

ديدم دخترم قدرى ساكت شد، ناگاه مرا صدا زد و گفت: پدر! بيا كه دردم ساكت شده. جلو رفتم و ديدم او كاملا شفا يافته. گفت: الان در بحر بودم، بانوى مجلله اى نزدم آمد و دست به پهلويم كشيد. گفتم: شما كيستيد؟
فرمود: من همانم كه او را مى خوانى.

دخترم برخاست و راحت شد و دانستم كه اسلام و فاطمه زهرا(س) برحق اند.
حالا به ايران آمده ايم و به خدمت شما رسيده ايم تا مسلمان شويم.
مرحوم آية الله سيدمحمدهادى ميلانى(ره ) و حاضرين از اين معجزه مسرور شدند و شهادتين و ساير امور اسلامى را به او آموختند و آنان به اسلام گرويدند.(۴)

هشت حديث و شش سفارش از فرمايشهاي پيامبر اعظم (صلی الله علیه وآله وسلم) خطاب به بانوي عالم امكان فاطمه زهرا سلام الله علیها

۱- هرگاه زنی برای مرتب کردن خانه چیزی را از جایی به جای دیگر ببرد خداوند به او نظر رحمت میکند. پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)

۲- در هر بار شیر مکیدن نوزاد خداوند ثواب آزاد کردن یک بنده را به زن میدهد.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)

۳- جهاد زن خوب شوهرداری کردن است.
امام علی(علیه السلام)

۴- بهترین زنان زنی است که برای شوهرش خوشبو باشد. امام جعفرصادق(علیه السلام)

۵- چند گروه از زنان با حضرت زهرا سلام الله علیها در قیامت محشور میشوند. یکی از آنان زنانی هستند که بر بداخلاقی شوهر خود صبر میکنند. امام جعفرصادق (علیه السلام)

۶- هیچ چیز برای زن در شب اول قبر بهتر از رضایت شوهرش نیست. امام محمد باقر (علیه السلام)

۷- یک لیوان آب دست شوهر دادن بهتر از یک سال نماز شب خواندن و روزه گرفتن است.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)

۸- چون زنی به شوهر خود آب گوارایی دهد خداوند ۶٠ گناه او را میبخشد.
پیامر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)

سفارشات حضرت رسول اکرم(ص) به حضرت فاطمه(سلام الله علیها)

۱- یافاطمه (س)؛ هیچ زنی نیست که دیگ غذایش را بشوید مگر آنکه خدواند او را از گناهان و خطا ها می شوید.

۲- یافاطمه(س)؛ هیچ زنی نیست که هنگام نان پختن عرق کند مگر آنکه خداوند بین او و جهنم هفت خندق قرار دهد.

۳- یافاطمه(س)؛ هیچ زنی نیست که لباس ببافد (بدوزد) مگر آنکه خداوند برای هر نخی صد حسنه می نویسد و صد گناه محو می کند.

۴- یا فاطمه(س)؛ هیچ زنی نیست موی فرزندان خود شانه بزند و لباس آنان را بشوید، مگر آنکه خداوند برای هر مویی حسنه ای بنویسد و برای هر موی گناهی را پاک کند و او را در چشم مردم زینت دهد.

۵- یا فاطمه(س)؛ بهتر و برتر از همه اینها رضای خدا و رضای مرد از همسرش است.
رضای همسر رضای خدا و غضب همسر غضب خدا می باشد.

۶- یا فاطمه(س)؛ هیچ زنی نیست که با اطاعت همسرش بمیرد مگر آنکه بهشت بر او واجب میشود.(۵)

منبع:
١- فاطمه الزهراء (سلام الله علیها) بهجه قلب المصطفی (صلی الله علیه و آله وسلم) ص ۲۵۲.
٢- در محضر افلاکیان، ص٢۵٧.
٣- معاني الأخبار، ص: ٣٩٩- ۴٠٠.
۴- فضائل الزهراء، ص ١٠٩.
۵- وسائل الشیعه ج ۲ ص ۳۹.