آذربایجان محور شرارت منطقه است

هفته گذشته رسانه های جمهوری آذربایجان در حالی از کمک دولت به جامعه بهائیان آذربایجان پرده برداشتند که "روشن عباس اف" رییس جامعه بهاییان جمهوری آذربایجان با بیان اینکه این تشکل نیازی به دریافت کمک مالی از دولت جمهوری آذربایجان ندارد، به تمکن مالی و امکاناتی این فرقه ضاله در این کشور صحه گذاشت.

بنابراین گزارش، فرقه ضاله بهاییت یک سازمان سیاسی وابسته به فراماسونری انگلستان است.  این فرقه از آغاز شکل گیری از حمایتهای روسیه و فرانسه برخوردار شد و خرابکاری در امور را سرلوحه برنامه های خود قرار داد.

 این خرابکاری ها که با نقش فعال میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاء الله در عصر قاجار صورت می پذیرفت باعث شد تا امیرکبیر برای فرونشاندن شورش های آنان از رییس بهائیان بخواهد ایران را  ترک کند. 

در این اثنا حتی دولت وقت فرانسه نیز به سرکرده فرقه ضاله بهاییان پناهندگی به فرانسه را  پیشنهاد کرد.منابع بهائی توجه دولت روس به سرنوشت میرزاحسینعلی نوری را به علاقه خاص دختر سفیر روس به مشارالیه پیوند می دهند!

وجود موارد زیادی از مکتوبات و نامه های میرزا حسینعلی نوری و اخلاف او با سفرا و نمایندگان دولتهای استعماری انگلیس و فرانسه و روس، ارتباط دول استعماری با فرقه ضاله بابی و بهائی را به اثبات رسانده است. موارد متعددی  از علاقه دول استعماری به فرقه ضاله بهاییت، ‌در منابع بهائی وغیر بهائی گزارش شده است. از جمله در 1278 ، سر آرنولد باروز کمبال ، جنرال قنسولی دولت انگلستان ، با میرزا حسینعلی در بغداد ملاقات و قبول حمایت و تابعیت دولت انگلیس و مهاجرت به هند استعماری یا هر نقطه دیگری را به او پیشنهاد کرد.

نظیر همین تقاضا را نایب کنسول فرانسه در ایامی که وی در ادرنه بود به وی ارائه داد و خحواست که تابعیت فرانسه را بپذیرد تا مورد حمایت و تقویت قرارگیرد.

دردوره  تشکیل رژیم نامشروع اسراییل در فلسطین اشغالی نیز به رسمیت شناختن بهاییت به عنوان یک دین توسط رژیم صهیونیستی و اقداماتی نظیر استقبال و خوشامدگویی شوقی افندی پیشواری بهاییان در فلسطین اشغالی به یهودیانی که برای تاسیس رژیم صهیونیستی به این سرزمین مهاجرت می کردند، حاکی از علاقه وافر صهیونیستها  و رژیم صهیونیستی به بهاییان بوده است.

اما کمک مالی به جامعه بهائیان آذربایجان در حالی است که چند هفته پیش و در آستانه اخراج منافقین از عراق، دولت آذربایجان به جهت افزایش فشار بر ایران در اقدامی عجیب داوطلب پذیرش اعضای گروهک تروریستی منافقین در داخل کشورش شد. علاوه بر این شبکه تلويزيوني "آينس" که گفته مي‌شود به وزارت امنيت ملي جمهوري آذربايجان نزديک است، بهمن ماه سال گذشته تعدادي از اعضاي گروهک تروريستي منافقين که با کمک دوستان آذري خود، به ترتيب 9 سال و دو سال و نيم در جمهوري آذربايجان زندگي مي‌کردند، مصاحبه کرد. این در حالی است که گروهک تروريستي منافقين حتي از سوي بسياري از کشورهاي غربي نيز يک سازمان تروريستي شناخته شده و در ترور بسياري از مقامات ايراني و نيز بمب‌گذاري‌ها که بر اثر آن‌ها صدها نفر از شهروندان ايران در سه دهه اخير جان خود را از دست داده‌اند يا مجروح شدند، عامل جنایت بوده است.به تارگی نیز پس از قلع و قمع گروهک تروریستی پژاک توسط سپاه پاسداران،عناصر پژاک که از سوی نیروهای فرامنطقه‌ای حمایت و هدایت می‌شوند، در شهر گنجه از شهرهای مذهبی جمهوری آذربایجان اسکان یافته‌اند.

این قبیل اقدامات دولت آذربایجان مسبوق به سابقه است. در مهرماه سال جاری دولت باکو، چند تن از اسلامگراهای این کشور را تنها به جهت مخالفت با قانون منع حجاب به 66 سال حبس محکوم کرد. در دادگاه باکو این افراد که متهم به ارتباط با ایران بودند، به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تلاش برای تغییر رژیم محکوم شدند. هر چند که این نتیجه این دادگاه فرمایشی با اعتراضات گسترده مردمی و تشکلهای حقوق بشری همراه شد، ولیکن در حکم محکومیت این افراد، تغییری حاصل نشد.

تلاش برای تخریب مسجد حضرت فاطمه زهرا(س)، دعوت از رئیس جمهور رژیم صهیونیستی، بستن مساجد با هدف ريشه كن كردن تروريسم، عدم محاکمه توهین کنندگان به اسلام، ترمینال تروریستها( دیدار جمالی فشی عامل ترور شهید علیمحمدی با عوامل موساد در باکو)، تلاش برای تحریک هموطنان نرک زبان و ایجاد کشور آذربایجان بزرگ، کمک به سرویس های جاسوسی موساد در جمع آوری اطلاعات علیه ایران و.... از دیگر اقدامات شرارت طلبانه دولت لائیک آذربایجان در طول یکسال گذشته است.

آنچه در این میان قابل بررسی است، عدم موضعگیری جمهوری اسلامی ایران در برابر دولت باکو است.تهران باید برای مقابله با این قبیل تلاشهای مذبوحانه و خوش رقصی های علی اف و دارو دسته اش برای غرب موضع صریحی اتخاذ کند و با طرح حقوقی عهدنامه ترکنچای دولت وابسته آذربایجان را بر سر جای خود بنشاند، البته اگر پس از بازپس گیری سرزمینهای جدا شده از ایران طی این عهدنامه، کشوری به نام جمهوری آذربایجان باقی مانده باشد.