آن چه که بیش از هر موردی باعث شگفتی پیرامون فرجام انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده می شود، واکنشی است که غرب گرایان ایرانی نسبت به آن نشان داده اند.
گروه سیاسی: سرانجام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بدون لحاظ کردن اقدامات قانونی دونالد ترامپ برای تغییر آن مشخص شد و جو بایدن، نامزد دموکرات ها به پیروزی رسید. فارغ از مسائل گوناگون، آن چه که بیش از هر موردی باعث شگفتی پیرامون فرجام انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده می شود، واکنشی است که غرب گرایان ایرانی نسبت به آن نشان داده اند. در خباثت دونالد ترامپ نسبت به ملت ایران و جنایاتش هیچ شکی وجود ندارد و ما همچنان از فردی که دستور ترور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را صادر کرده است، کینه ای فراموش نشدنی در دل داریم. اما مساله این جاست که عده ای در داخل کشور خیال می کنند دیگر آن دوران به پایان رسیده و با آمدن بایدن سیاست های آمریکا در قبال ایران تغییر خواهد کرد.
به گزارش بولتن نیوز، متاسفانه طرفداران این دیدگاه که شامل دولت تدبیر و امید و اصلاح طلبان می شوند، در حالی که تجربه مذاکره با اوباما و خلف وعده از طرف او را در کارنامه دارند، همچنان فکر می کنند آمدن فردی همچون بایدن می تواند همه شرایط را تغییر دهد و حاضر نیستند از گذشته و عملکرد خود عبرت بگیرند. این جماعت از شدت غرب زدگی و اعتقاد به اینکه تنها راه نجات اقتصاد ایران رابطه با ابرقدرت های غربی است، بر این باور هستند که اگر همانند آن چه در برجام اتفاق افتاد، یک معاهده دیگر امضا و تعدادی امتیاز جدید به طرف های غربی داده شود، آن ها نیز تحریم هایشان را تمام و کمال لغو می کنند و مملکت گلستان می گردد.
برای سنجش چنین ادعایی بد نیست ما نیز بپذیریم که بر فرض فردای استقرار بایدن و بازگشت ایالات متحده به برجام، تمام تحریم ها لغو می گردند و حتی بیش از این، همه دارایی ها و اموال و پول های بلوکه شده و مصادره گشته ایران، به جمهوری اسلامی بازگشت داده خواهند شد و هیچ گونه محدودیتی در تجارت و داد و ستد در تمام موارد پیش پای کشور باقی نمی ماند. آیا با شرایطی که از مدیریت دولت تدبیر و امید و عصاره بهترین های اصلاح طلبان و غرب گرایان دیده ایم، می توان امید داشت که اوضاع اقتصادی کشور بهبود پیدا کند؟!
حقیتا پذیرش به وجود آمدن یک تغییر بزرگ، کمی غیر عقلانی به نظر می رسد. نگاهی به شرایط کشور پس از برجام در زمینه های گوناگون به خوبی نشان می دهد که چرا نمی توان با لحاظ کردن بهترین شرایط در سیاست خارجی نیز امیدی به بهبود وضع با این مدیران و تفکراتشان داشت. اگر بخواهیم مثالی برای شما بیاوریم، در بهار سال 1395 که هنوز باراک اوباما، به عنوان رییس جمهور مشغول بود و بایدن معاونت او را بر عهده داشت، شاهد انتشار اخبار روزانه تعطیلی کارخانه های مختلف در سراسر کشور بودیم. تنها یک نمونه تعطیلی کارخانه قدیمی و استخوان دار آزمایش یکی از آن موارد است.
این تعطیلی ها در نتیجه اتخاذ سیاست اشتباه واردات بی رویه و عدم توجه به ظرفیت های داخلی کشور بود. ظرفیت هایی که فدای دلبستگی بی اندازه حضرات به تکنولوژی غربی شدند. تا جایی که یکی از مسئولان دولت در آن زمان رسما توانایی متخصصان ایرانی را در حد تولید آبگوشت بزباش ارزیابی کرد و تمام نخبگان و صنایع ایرانی را زیر سوال برد. همین دیدگاه باعث شد که کشور در بسیاری از زمینه هایی که توان رشد و شکوفایی فراوانی داشت و اتفاقا امکان ارتقا و بهبودشان در آن زمان ممکن بود، نه تنها درجا بزند، بلکه با سیاست هایی که دولت در پیش گرفت، تمام ظرفیت های موجود هدر بروند.
بگذریم از حجم گسترده پرونده های اقتصادی که در همان دوران توسط بسیاری از اطرافیان مسئولان دولت اتفاق افتاد و این روزها شاهد رسیدگی به آن ها توسط قوه قضاییه هستیم. پرونده هایی که از برادر رییس جمهور تا برادر معاون اول و فرزند وزیر و همسر معاون رییس جمهور را درگیر خود کرده و همچنان نیز رسیدگی به آن ها پایان نیافته است. گشایش های اقتصادی ای که تنها باعث بیشتر شدن پول در جیب عده ای شد و از طریق رانتی که در اختیار برخی قرار داشت، تمام منافعی که می توانست شامل حال بساری از افراد گردد، راهی حساب های شخصی تعدادی فرد خاص گشت.
با نگاه به این وضعیت و ناتوانی مزمن مدیران دولت در اتخاذ تصمیمات مناسب، حتی اگر بهترین شرایط نیز برای ایران ایجاد شود و دولت آمریکا تبدیل به بهترین دوست جمهوری اسلامی گردد، باز هم چندان امیدی به بهبود اوضاع نخواهد بود مگر با تغییر رویکرد ها و دور شدن از این حجم غرب زدگی.
این واقعیت ها به ما می گویند که خوشحالی اصلاح طلبان و روزنامه های زنجیره ای آن ها و حس کاذبی که به بازار و مردم منتقل می کنند و اقدامات ناگهانی دولت مانند تسریع ترخیص کالاهای اساسی که مدت ها بود پشت در گمرک منتظر بودند، برای انتقال این حس که آمدن بایدن باعث به وجود آمدن تغییرات در شرایط کشور می شود و ما می توانیم اوضاع را بهبود ببخشیم، یک دروغ بزرگ است تا در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده مجددا پیروز از رقابت خارج شوند. وگرنه فهم این مساله که این جماعت جز به فکر منافع خود نیستند و گشایش های فرضی تنها به نفع عده ای خاص خواهد بود و منفعتی بلند مدت برای کشور و ملت به دست نخواهد آمد، بر اساس تجربه و سابقه ای که از ایشان موجود است، سخت و غیر ممکن نخواهد بود.