سقوط ترامپ، مافیای منطقه‌ای و ایران

گروه بین الملل -محمدجواد روح طی یادداشتی نوشت: عبدالله شهبازی، نویسنده و پژوهشگر تاریخ، متن کامل مباحثه خود با اعضای گروه تلگرامی "گفت‌وشنود" را در کانال خود منتشر کرد و در بخشی از آن نوشت:

به گزارش بولتن نیوز، رهبران موج ضدجنگ- ضدسیاست‌های دولت بوش سه نفر بودند در کنگره: سناتور چاک هیگل از حزب جمهوری‌خواه، سناتور اوباما از حزب دمکرات و خانم نانسی پلوسی. در انتخابات ۲۰۱۶ نیز ترامپ بر همین موج پرهیز از مداخله خارجی و رویکرد به داخل توانست پیروز شود. ولی عملا وی راهکار دیگری در پیش گرفت یعنی ایجاد پیوندهای بسیار مشکوک مافیایی با قدرت‌های منطقه و دامن زدن به موج بحران در خاورمیانه.

 رابطه ترامپ با نتانیاهو کاملا شخصی و فرادولتی است. توضیح دادم هم ماجرای انضمام رسمی جولان اشغالی (خاک رسمی سوریه) به اسراییل غاصب را که منافع کمپانی جنی انرژی در پس آن بود که از جمله دیک چنی (معاون جرج بوش) در آن منافع مالی دارند.

و هم اعلام رسمی قدس شریف بعنوان پایتخت اسراییل برخلاف اجماع بین‌المللی. منظورم قدس قدیمی یا قدس شرقی است که تحت قیمومیت اردن بود و در سال ۱۹۶۷ در جنگ شش روزه به اشغال اسراییل درآمد.

 با سقوط ترامپ این اتحاد مافیایی بسیار خطرناک برای آینده منطقه و ایران قطعاً فرومی‌پاشد. تصور نمی‌کنم جو بایدن چنین پیوندهای خاص با نتانیاهو یا بن‌زاید یا بن‌سلمان داشته باشد. هرچند طبعاً روابط استراتژیک آمریکا با متحدان یا اقمار و شرکایش در منطقه، اسرائیل و امارات و سعودی و غیره،‌ پابرجا خواهد ماند.

 ولی تصور نمی‌کنم دیگر مانند ترامپ چنان مداخله‌های آشکار و زننده‌ای انجام گیرد در امور داخلی دولت اسراییل برای حفظ نتانیاهو در قدرت. سقوط نتانیاهو هم مانند سقوط ترامپ استراتژیک است، به دلایل عدیده.

 رابطه شخصی نتانیاهو با ترامپ شباهت زیادی به رابطه شخصی محمدرضا شاه پهلوی ایران با ریچارد نیکسون، رییس‌جمهور آمریکا از حزب جمهوری‌خواه، و ادوارد هیث، نخست‌وزیر وقت بریتانیا از حزب محافظه‌کار، دارد و در مقالاتم مکرر توضیح دادم که این تقارن سبب شد که شاه به اوج غرور و خودکامگی‌اش برسد و در نقش «عقاب اوپک» ظاهر شود. با رفتن این دو دولت در آمریکا و بریتانیا شاه فروریخت.

پس، سقوط ترامپ برای ایران بسیار بسیار مهم است. سرنوشت ایران با آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری جو بایدن چه خواهد شد؛ بستگی به عوامل عدیده دارد.

 بهرروی، امیدوارم در فاصله انتقال قدرت یعنی آذر و دی ۱۳۹۹ شاهد تحرکات مشکوک در منطقه نباشیم؛ از سوی هرکس، از جمله شیاطینی که در درون ایران هستند، برای تثبیت سیاست‌ها و تحریم‌های دوران ترامپ.

 بنابراین،‌ محتمل می‌دانم که برای حفظ وضع کنونی یعنی فشار حداکثری بر ایران، هم از ناحیه باندهای مافیایی در اسراییل و امارات و سعودی وغیره و هم از جانب باندهای مافیایی در درون ایران اقدامات تنش‌زایی صورت گیرد مانند حملات به مراکز آمریکایی یا اسرایيلی یا سعودی یا اماراتی وغیره تا ترور آمریکائیان و دیگران و...

 (چنین تحرکات مشکوکی را) از سوی شخص ترامپ بعید می‌دانم. چنان درگیر مسائل داخلی خواهد شد که بعید است. ولی باندهای مافیایی دولت ترامپ در اتحاد با مافیای منطقه به احتمال زیاد ممکن است چنین کارهایی بکنند. مثل جرد کوشنر و نتانیاهو و بن‌زاید و بن‌سلمان. و البته باندهای مافیایی در درون ایران که از تداوم وضع کنونی سودهای عظیم می‌برند.

 این دو سه ماهه باید با درایت طی شود. پیش کشیدن بحث‌های نابهنگام که بایدن آمد و اصلاح‌طلبان و مثلاً ظریف ریيس‌جمهور می‌شوند، یا سگ زرد برادر شغال است،‌ یا انتقام خون سردار سلیمانی را از بایدن می‌گیریم،‌ و بالاتر از آن دست زدن به اقدامات مشکوک تهاجمی عملی در عراق یا خلیج فارس و غیره،‌ می‌تواند این درایت و حرکت توأم با تأمل و تفکر و سیاست را سلب کند.

راه پیشگیری از چنین اقدامات خطرآفرینی، درایت از سوی مقامات اصلی نظام است. حوصله و صبر. و در عین حال شناخت تحرکات داخلی و انگیزه‌های آنان که متأسفانه در این زمینه بسیار فاقد بصیرت هستیم و تصور می‌کنیم هرکس شعارهای تند داد انقلابی و مخلص است.

 این تحریکات دو قطب دارد: یک قطب ممکن است با پیش کشیدن مثلا ریاست‌جمهوری آقای ظریف یا علی لاریجانی تحریک کند قطب دیگر را. قطب دیگر ممکن است شعارهای ضد بایدن را شدید کند با توجیه پیشگیری از به قدرت رسیدن جناح مقابل. بازی زشت و خطرناکی است که تجربه آن را مکرر گذرانیده‌ایم.