از وزارت خانه ای که توانایی طراحی درست و بی حاشیه یک نشان را ندارد، نباید توقع انجام وظایفش را داشت زیرا از انجام کاری ساده تر از آن ها نیز عاجز است چه برسد به حفظ عزت ایران و مذاکره ای موفق در جهت حفظ منافع جمهوری اسلامی.
گروه سیاسی: اخیرا و به مناسبت 200 ساگی تاسیس وزارت امور خارجه، نشان جدیدی برای این نهاد طراحی و رونمایی شد. نفس این کار اشکالی ندارد اما جدا از عملکرد ضعیف در امور جاری وزارت خارجه و وظایفی که بر عهده دارند و بی دلیل بودن چنین عملی، نتیجه حرکت جدید ایشان نیز آنقدر عجیب است که خود مهر تاییدی گشته بر این گزاره که وزارت امور خارجه محمد جواد ظریف حتی از پس طراحی یک نشان نیز بر نمی آید و در این زمینه هم عملکردش موجب انتقاداتی جدی می گردد و صحه می گذارد بر این واقعیت که از وزارت خانه ای که توانایی طراحی درست و بی حاشیه یک نشان را ندارد، نباید توقع انجام وظایفش را داشت زیرا از انجام کاری ساده تر از آن ها نیز عاجز است چه برسد به حفظ عزت ایران و مذاکره ای موفق در جهت حفظ منافع جمهوری اسلامی.
به گزارش بولتن نیوز، نشان جدید وزارت امور خارجه از جهات مختلفی توسط اهل فن مورد انتقاد قرار گرفته است. به اعتقاد خبرگان طراحی، انتخاب رنگ قهوه ای از یک سو و بی توجهی به شکل نهایی که بیشتر شبیه به چرخ قطار و یا وزنه هالتر می باشد، موجب گشته که طرح پایانی، کاری ضعیف و بی مبنا از کار دربیاید که باعث این حجم از انتقادات نسبت به آن شده است. البته طراح و وزارت امور خارجه با توجیهاتی از کار خود دفاع نموده اند که به نظر چندان قابل پذیرش هم نیستند.
برای مثال توضیح داده شده است که ماده اولیه طرح، ستاره هشت پر و نشان جمهوری اسلامی است و علاوه بر این دو، مفاهیمی همچون استقلال، جایگاه میانه جغرافیایی و فرهنگی و گشودگی به سمت شرق و غرب عالم مدنظر قرار گرفته. این استدلال هنگامی نادرست جلوه می نماید که نتیجه نهایی را در مقابلمان قرار دهیم و از خود بپرسیم که یک نهاد رسمی دولتی چرا می بایست با استفاده از این مفاهیم و دو الگوی مشخص، از چنین طرح نوگرایی که بیشتر مناسب شرکت های خصوصی است تا یک نهاد رسمی همچون وزارت امور خارجه استفاده نماید؟!
همه این ها را هم اگر بتوانیم نادیده بگیریم، همچنان یک مساله باقی می ماند که ابهامات این تغییر نشان را در اذهان افزایش می دهد. سه لوگوی بین المللی در سه کشور مختلف از طرحی مشابه این نشان بهره برده اند. یکی شرکتی بریتنایی است با نام «امبر اینداستریز». دیگری یک گروه موسیقی روسی است با نام «Obladaet» و سومین آن ها شرکتی است ژاپنی به نام «نوا بیلدینگز». حال سوال ایجاد می شود که این شباهت اتفاقی است؟! و اگر فرض را بگذاریم بر اینکه کپی برداری صورت نگرفته، آیا امکان این نبود که بررسی صورت بگیرد تا چنین اتفاقی رخ ندهد؟!
هر چه باشد این نشان نه برای یک شرکت تجاری داخلی بلکه برای
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران طراحی شده و اگر شائبه کپی بودن طرح از روی سه لوگوی خارجی مطرح شود و رسانه های بین المللی نسبت به آن واکنش نشان بدهند، در وهله اول و پیش از زیر سوال رفتن وزیر امور خارجه و گروه ناظر از این وزارت خانه بر عملکرد طراح،
جمهوری اسلامی زیر سوال می رود. به همین دلیل به نظر می رسد که
وزارت امور خارجه باید تجدید نظری جدی بر روی این نشان صورت دهد و تحقیقی انجام شود که آیا این طراحی کپی برداری بوده یا نه و اگر این احتمال تایید شد، هزینه صورت گرفته به بیت المال بازگردد و مسئولین مربوطه بابت سهل انگاری خود مورد مواخذه قرار بگیرند.