آمریکایی‌ها می‌دانند قطعنامه‌ها علیه ایران برنمی‌گردد

به گزارش بولتن نیوز، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه با حضور در برنامه گفتگوی ویژه خبری در واکنش به ادعای آمریکا برای فعال کردن مکانیسم ماشه، اظهار داشت: واضح است که کلیه اعضای شورای امنیت به استثنای آمریکا و تنها یک کشور دیگر رسما اعلام کردند که اقدام آمریکا را به رسمیت نمی شناسند.

وی بیان کرد: دو حالت وجود دارد، یک وقت زمانی است که کشورها با آمریکا مخالف هستند اما زمانی هم وجود دارد که این کشورها اعتقاد دارند آمریکا در قضیه ای جایگاهی ندارد.

وزیر امور خارجه کشورمان تصریح کرد: الان ما حالت دوم را داریم و کشورها معتقدند که آمریکا جایگاهی ندارد.

ظریف متذکر شد: اگر یادتان باشد حدود یک ماه و نیم قبل آمریکایی‌ها قطعنامه‌ای را برای ادامه دادن محدودیت های تسلیحاتی ایران مطرح کردند که البته برخی افراد به اشتباه درباره این قطعنامه می گویند تحریم های تسلیحاتی، در حالی که ایران بعد از قطعنامه ۲۲۳۱ تحریم تسلیحاتی نبود بلکه برای خرید و فروش سلاح نیاز به مجوز شورای امنیت داشت در حالی که در قطعنامه ۱۹۲۹ ایران تحریم بود و کشورها موظف بودند جلوگیری کنند.

وی ادامه داد: ما موظف بودیم که از شورای امنیت مجوز دریافت کنیم و این شرایط در پایان ماه اکتبر یعنی پنج سال بعد از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ تمام می‌شد که آمریکایی‌ها قطعنامه‌ای را معرفی کردند و سپس آن قطعنامه را از یک قطعنامه ۳۵ بندی به یک قطعنامه چهاربندی تقلیل دادند.

وزیر امور خارجه کشورمان تصریح کرد: با این حال دو کشور با این قطعنامه مخالفت کردند و ۱۱ کشور هم به آن رای ممتنع دادند و لذا حتی نیاز به وتو هم پیدا نکرد چون ۹ رای هم نیاورد.

ظریف اظهار داشت: اما در اینجا یک وضعیت متفاوتی است مبنی بر این که ۱۳ کشور رسماً به رئیس شورای امنیت نامه نوشتند و گفتند که اقدام آمریکا برای استفاده از ساز و کار ماشه غیرقانونی است.

وی اظهار داشت: یک نکته باید مورد توجه قرار گیرد مبنی بر اینکه هم اسم ماشه و هم اسم «اسنپ بک» که آمریکایی ها از آن استفاده می کنند هیچ یک از این اسامی در قطعنامه ۲۲۳۱ و یا در برجام نیامده است.

وزیر امور خارجه کشورمان افزود: آمریکایی‌ها یک کلک تبلیغاتی در ابتدا زدند چرا که این گونه که ظاهر قضیه نشان می‌دهد، حتی خود آقای پمپئو هم قطعنامه ۲۲۳۱ را نخوانده است.

ظریف گفت: شما می‌بینید که پمپئو بیشتر به صحبت های اوباما یا جان کری استناد می‌کند. به گونه‌ای که می‌گوید که کری گفته است که ما هر وقت بخواهیم می‌توانیم قطعنامه‌ها را بازگردانیم و یا آنکه اوباما فلان چیز را گفته است؛ در حالی که هیچ یک از این موارد در قطعنامه نیست.

وی ادامه داد: اسنپ بک در قطعنامه وجود ندارد. آقای بولتون اخیراً در مقاله‌ای که نوشته، گفته است که ساز و کار بازگرداندن قطعنامه های قبلی یک ساز و کار پیچیده و طولانی است.

ظریف گفت: آمریکایی ها تصمیم گرفتند که از این ساز و کار استفاده نکنند چرا که مطمئن بودند زمانی هم که خارج می‌شوند، اگر می خواستند وارد این ساز و کار شوند، شکست می خورند.

وزیر امور خارجه کشورمان اظهار داشت: این در حالی است که پمپئو فکر می‌کند که این ساز و کاری ساده است و آنان اطلاعیه ای می‌دهند و یک ماه بعد قطعنامه ها باز می گردد اما این طور نیست چرا که وی برجام را نخوانده است بلکه فقط به مصاحبه‌ها گوش کرده است و الان هم فکر می‌کنم که منتظر است تا فیلم برجام بیرون بیاید تا بفهمد برجام چیست. در واقع کسانی هستند که کتاب نمی خوانند و منتظر هستند تا فیلم موضوع بیرون بیاید و فکر می‌کنم که پمپئو هم منتظر فیلم برجام است.

ظریف گفت: اما این بار ۱۳ کشور نامه نوشتند و گفتند که آمریکا این حق را ندارد و آن یک کشوری هم که به قطعنامه ادامه محدودیت‌های تسلیحاتی ایران رای داده بود، در این موضوع سکوت کرده است. حتی آن یک کشور هم از آمریکا حمایت نکرد.

وی ادامه داد: آمریکا با چنین وضعیتی مواجه است و این طور نیست که برخی ها ادعا کنند که ساز و کار اسنپ بک برای این است که کشوری بتواند علیرغم مخالفت‌های مابقی کشورها، تحریم‌ها را بازگرداند.

وزیر امور خارجه کشورمان اظهار داشت: در حال حاضر همه اعضای شورای امنیت به استثنای خود آمریکا یا سکوت کرده‌اند و یا آنکه نوشته اند که آمریکا اصلاً در این اتاق جایی ندارد که صحبتی را مطرح کند و ما با آن موضوع مخالفت و موافقت کنیم.

ظریف با اشاره به اینکه این شرایط امشب است، گفت: آمریکایی‌ها ادعا می‌کنند چون ساعت ۱۲ به وقت گرینویچ یا ساعت ۸ شب به وقت واشنگتن یعنی حدود چند ساعت دیگر پایان ۳۰ روز است و قطعنامه ها باز می گردد.

وی تاکید کرد: اما خود آنان هم می‌دانند که این ادعایشان باطل است. بنده توضیح می‌دهم که اگر این قطعنامه ها بازگردد کشور ها باید چه کار کنند.

وزیر امور خارجه کشورمان با تاکید بر اینکه آمریکایی‌ها می‌دانند که این اتفاق نمی‌افتد، اظهار داشت: در این شرایط آمریکایی‌ها از روش قلدری خود استفاده می‌کنند و گفته‌اند که هرکس به ایران سلاح بفروشد، را تحریم می کنند که این اعلام نشان می‌دهد که خود آمریکایی ها باور ندارند که قطعنامه‌ها باز می گردد.

وی متذکر شد: زمانی که قطعنامه ۱۹۲۹ تصویب شد، آمریکایی ها نگفتند که هر کسی که به ایران سلاح بفروشد تحریم می‌شود چرا که آن قطعنامه شورای امنیت بود اما چون می دانند که این قطعنامه شورای امنیت نیست، مجبورند که به راه‌حل قلدری متوسل شود که آمریکا همیشه از این روش استفاده می‌کند.

وی در واکنش به سوالی مبنی بر اینکه آمریکایی‌ها می‌گویند درست است که ما عضو برجام نیستیم اما ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ می توانیم مکانیسم ماشه را فعال کنیم، گفت: بنده در اینجا به مقاله ای از بولتون استناد می کنم چراکه در بین آمریکایی‌ها بولتون تنها کسی است که قطعنامه را خوانده است و کسی است که فرمان اجرایی اوباما را قاب کرده بود و به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهایش در اتاقش قرار داده بود.

ظریف اظهار داشت: روشی که به قول خود آمریکایی ها می توانند با آن اسنپ بک کنند، یعنی خودشان قطعنامه‌ای را ارائه دهند و بخواهند آن را وتو کنند یا رئیس شورای امنیت را مجبور کنند که قطعنامه‌ای را بدهد و بخواهد آن را وتو کند، بنده باز هم به بولتون استناد می کنم.

وزیر امور خارجه کشورمان تصریح کرد: این روند حتی می‌تواند حق وتو یا ادعای وتوی پنج عضو دائم شورای امنیت را مخدوش کند. یکی از دلایلی که بولتون استناد کرده است که چرا با برجام و ۲۲۳۱ مخالف بوده است، این است که می‌گوید این روند درست از آنجایی که ما فکر می‌کنیم به نفع ماست که بتوانیم قطعنامه‌ها را بازگردانیم، همان جا وتوی ما را نابود می‌کند.

وی گفت: بولتون می‌گوید که منافع راهبردی ما در این است که وتو حفظ شود و اخیراً دو مقاله نوشته است که بنده پیشنهاد می‌کنم کسانی که دیدگاه دیگری دارند حتماً ملاحظه کنند و ببینند که خود آمریکایی‌ها چه می‌گویند.

ظریف اظهار داشت: در قطعنامه ۲۲۳۱ اشاره به اعضای برجام شده و در آنجا اسم کشورها را آورده است و در زمان تصویب برجام، آمریکا عضو برجام بود.

وزیر امور خارجه کشورمان گفت: یک نفر مثال خوبی می‌زد مبنی بر اینکه شما ازدواج کردید و در سند ازدواج اسم شما به عنوان زوج و اسم فرد دیگری به عنوان زوجه است و شما بعد از چند سال طلاق می گیرید اما پس از چند سال پشیمان می‌شوید و سند ازدواج را به دادگاه می برید و می‌گویید که من در این سند زوج هستم. بله در زمانی که ازدواج کردید، زوج بودید، نه زمانی که خارج شدید. بر این اساس استدلال آمریکایی‌ها هم بی‌معنا است.