مذاکره با تهران از اولویت های کاخ سفید در روزهای پسا انتخابات خواهد بود

گروه بین الملل: ایران و مسائل مرتبط با آن یکی از محورهای مهم کارزار انتخاباتی در ایالات متحده آمریکا می باشد. اگرچه مسائل مطروحی درباره موضوع ایران در جریان انتخابات در آمریکا در قالب کنترل و مدیریت نقش منطقه ای تهران است اما نکته جالب توجه این است که تاکید بر مذاکره با ایران در جهت حصول به یک توافق و یا حل و فصل محدود تنش ها مورد توجه جریانات رقیب انتخاباتی است.

به گزارش بولتن نیوز، با این حال پرداختن به موضوع مذاکره و روند انجام آن در ایام انتخابات، از زوایای مختلفی مورد توجه و ارزیابی قرار گرفته است؛ اما آنچه کمتر مورد توجه بوده است ارزیابی زمینه های مذاکره در دوران بعد انتخابات و پیروزی یکی از رقبای انتخاباتی بر دیگری است.

واقعیت این است که استراتژیست‌های هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌ خواه متفق‌القول هستند که بعد از انتخابات باید با ایران مذاکره شود. بدان معنا که هر دو جریان ضرورت و الزام به مذاکره با تهران را از افق های مورد نظر خود مورد بررسی قرار می دهند. بطوریکه هرچند نقاط مشترکی برای مذاکره در چشم انداز دو حزب وجود دارد اما نقاط افتراق و راهبردها و تاکتیک های متفاوتی در راستای حصول به مذاکره با تهران دارند.

بنا بر آنچه گفته شد تمرکز بخشی از سیاست خارجی در دو حزب رقیب، به موضوع ایران و مذاکره با آن دال بر حساسیت مبنایی و محتوایی موضوع است. بطوریکه در رابطه با آینده عملکرد ترامپ به عنوان برنده احتمالی رقابت های انتخاباتی، وی تلاش خواهد کرد تا به یک وضعیت ثبات در ارتباط با تهران دست پیدا کند. از این رو عمده توان خود را بر این قرار خواهد داد تا تهران را مجاب به مذاکره کند. اگرچه تجربه رفتار انفرادی ترامپ در رابطه با مسائل بین المللی نشان داده است که وی کمترین اعتباری برای انجام مشاوره در شکل جمعی برای حل و فصل تعارضات قائل نیست اما به نظر می رسد ترامپ در گام اول، مذاکره با تهران را در اولویت قرار خواهد داد و در صورت عدم موفقیت در این باره در مراحل بعدی به سمت ابزارهای دیگر خواهد رفت.

اما بایدن در ارتباط با موضوع مذاکره با تهران تصمیمات و اقداماتی را عملیاتی خواهد کرد که بر دو وجوه دیپلماسی و فشار همراه خواهد بود. در واقع بایدن در مسیر رسیدن به نتیجه مطلوب با ایران در عرصه سیاست خارجی واشنگتن، از دو روش دیپلماسی و فشار استفاده خواهد کرد. بطوریکه واشنگتن در زعامت احتمالی بایدن، ضمن امتناع از هدف غیر واقعی و دور از دسترس تغییر رژیم در ایران، مبنای مذاکره و فشار در جهت تحصیل شرایط مذاکره و کشاندن تهران به پای میز مذاکره را هدف گذاری خواهد کرد.

از این رو بازگشت به برجام و ادامه مذاکره با ایران را در چارچوب برجام دنبال خواهد کرد؛ بطوریکه بازگشت به برجام را مبدایی برای رسیدن به مقصدهای بعدی مذاکره یعنی مذاکره درباره فعالیت های منطقه ای و برنامه موشکی تهران در نظر می گیرد. و این راهبرد کاخ سفید منوط به این امر است که تهران مذاکرات در برجام را جهت انجام برجام های دیگر که در سطور بالا به آنها اشاره شد را بپذیرد که نه تنها دور از انتظار است بلکه ماهیت برجام و تعهدات غیر الزامی آن که فاقد ضمانت اجرایی می باشد، گویای این است که تهران دیگر گرفتار اشتباهات اعتماد به آمریکا به مانند آنچه در برجام اتفاق افتاد نخواهد شد.

شایان به ذکر است اگر چه ایران هیچ گاه مذاکره در چارچوب احترام متقابل و بازگشت به شرایط برجام را رد نکرده است، اما به نظر می رسد متقاعد سازی ایران به انجام مذاکره، با توجه به عملکرد ترامپ به واسطه خروج از برجام و عدم التزام به اجرای تعهدات مندرج در آن کار دشواری باشد که دو نامزد احتمالی تصدی پست ریاست جمهوری آمریکا باید در راستای حصول به آن اقدام کنند. چرا که هرگونه ماجراجویی از سوی هرکدام از این دو، می تواند با پاسخی از سوی تهران مواجه شود و آنها را از اتفاق مذاکره با تهران دور و دورتر کند.