تأکید آمریکا بر لزوم اجرای «مکانیزم ماشه»

به گزارش بولتن نیوز، «کلی کرافت» نماینده آمریکا در سازمان ملل اعلام کرد که واشنگتن طی روزهای آینده برای استفاده از مکانیزم بازگشت خودکار تحریم‌ها (مکانیسم ماشه) تلاش خواهد کرد.

کرافت ادامه داد: اگرچه آمریکا امروز به‌دلیل چراغ سبز اکثریت اعضای شورای امنیت به ایران برای خرید و فروش تمامی انواع سلاح‌های متعارف ناخوش است، اما غافلگیر نیست.

وی شکست آمریکا در تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران را به گردن شورای امنیت انداخت و گفت: قصور امروز شورای امنیت هرگز در خدمت صلح یا امنیت نخواهد بود، بلکه به درگیری‌های بیشتر دامن خواهد زد.

از سوی دیگر، «مجید تخت‌روانچی» نماینده ایران در سازمان ملل، در بیانیه‌ای درباره اقدام آمریکا برای استفاده از مکانیسم ماشه (یا مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها) جهت احیای تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران هشدار داد و اعلام کرد که رأی شورای امنیت در رد قطعنامه پیشنهادی آمریکا برای تمدید تسلیحاتی ایران و انزوای آمریکا در عرصه بین‌الملل، نشان‌دهنده بی‌پایه و اساس بودن ادعای واشنگتن درباره مکانیسم ماشه هم تلقی می‌شود.

وی گفت: «تحمیل هرگونه تحریم یا محدودیت از سوی شورای امنیت بر ایران با پاسخ سخت ایران مواجه خواهد شد و در این خصوص گزینه‌های ما محدود نیست و آمریکا و هر موجودیت دیگری که احتمالاً به آن کمک کند یا به رفتار غیرقانونی آن تن در دهد، مسئولیت کامل اقدامات خود را به‌عهده خواهد داشت.»

نماینده ایران در سازمان ملل تصریح کرد: این هفته، آمریکا مصرّانه خواستار رأی‌گیری شورای امنیت درباره دومین پیش‌نویس قطعنامه خود شد با اینکه پیشاپیش می‌دانست چنین قطعنامه‌ای از حمایت اعضای شورا برخوردار نیست. سؤال این است که؛ چرا این کشور به چنین اقدامی دست می‌زند؟

تخت‌روانچی افزود: آمریکا، بر اساس محاسبات نادرست خود، می‌خواهد از این اقدام به‌عنوان بهانه‌ای برای تحقق هدف نهایی خویش که همانا نابودی دائمی برجام از طریق به‌کارگیری مکانیسم ماشه است، استفاده نماید در حالی که به‌عنوان یک کشور غیرعضو برجام، آمریکا صلاحیت لازم برای استفاده از مکانیسم ماشه را ندارد.

تخت‌روانچی نماینده ایران در سازمان ملل متحد در بخش دیگری از بیانیه‌ خود در محکومیت اقدامات ضدایرانی آمریکا گفت: طی سالیان متمادی، آمریکا با سوءاستفاده از عضویت دائم خود در شورای امنیت، تلاش کرده است ایران را تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی جلوه دهد و برای اعمال تحریم علیه آن تلاش نماید. یک نمونه آشکار، پیشنهاد کنونی آن برای تحمیل تحریم‌های تسلیحاتی جامع و نامحدود بر کشور من است. آیا هیچ استدلال حقوقی درست یا قرائن عینی امنیتی برای چنین اقدامی وجود دارد؟ آیا واردات و صادرات سلاح از ایران می‌تواند تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی تلقی شود؟ و اساساً هدف غایی ایالات متحده از این اقدام چیست؟

او در ادامه به توضیح درباره سیاست‌های ضدایرانی آمریکا در منطقه و اقدام این کشور در صدور تسلیحات پرداخته و تصریح کرده است:

تنها در شش کشور همسایه ایران در منطقه خلیج فارس، آمریکا 50 هزار نیرو به‌همراه 300 هواپیمای نظامی، یک ناو هواپیمابر و دهها ناوچه مستقر کرده و چهار مقر فرماندهی مرکزی برای نیروهای زمینی، هوایی، ‌دریایی و نیروهای ویژه خود ایجاد نموده است. از 40 پایگاه نظامی غربی در خاورمیانه، 29 پایگاه آن متعلق به آمریکا است. چنین حجم وسیعی از استقرار نیرو، این منطقه را به بزرگترین مرکز تجمع نیروهای نظامی خارجی در جهان تبدیل کرده است.

حال اجازه دهید به اشتهای سیری‌ناپذیر آمریکا برای صدور تسلیحات به این منطقه و تشنگی مفرط متحدین منطقه‌ای آن برای واردات سلاح اشاره کنم؛

عربستان سعودی با واردات 12 درصد از کل تسلیحات صادراتی جهان از سال 2015 تا 2019، بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بوده که 75 درصد آن، تسلیحات وارداتی از آمریکا است، برای نمونه، من معامله تسلیحاتی 110 میلیارد دلاری آمریکا با عربستان در سال 2017 را یادآوری می‌کنم که ترامپ رئیس جمهور آمریکا آن را «بزرگترین سفارشی که تا کنون انجام شده است»، توصیف کرد. از لحاظ هزینه‌های نظامی، عربستان سعودی در سال 2018 رتبه سوم و در سال 2019 رتبه پنجم را در کل کشورهای جهان داشته و در این سال 8 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به هزینه‌های نظامی تخصیص داده است که بالاترین رقم در جهان است. عربستان سعودی با فاصله بسیار زیاد نه‌تنها بزرگترین هزینه‌کننده نظامی در خاورمیانه است بلکه به‌شدت نیز به نوسازی و گسترش نیروهای نظامی خود ادامه می‌دهد. طبق گزارش مؤسسه سیپری، این کشور «بزرگترین زرادخانه تسلیحات پیشرفته» در میان کشورهای خلیج فارس را دارد.

اما وضعیت ایران از نظر خریدهای نظامی چگونه است؟ بین سالهای 1994 تا 2018، واردات سلاح توسط ایران به‌میزان قابل‌توجهی کاهش یافت. طبق گزارش سیپری، در این مدت میزان واردات تسلیحات ایران در مقایسه با دیگر دولتهای خاورمیانه نسبتاً اندک بود». بین سالهای 2009 تا 2019، رتبه ایران از نظر میزان واردات سلاح در جهان، 57 بود. هزینه نظامی ایران در سال 2019 یک‌پنجم عربستان بود و ایران تنها 2.3 درصد تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینه‌های نظامی کرده که 3.5 برابر کمتر از عربستان سعودی است.