باشگاه تحریمی‌ها؛ باطل السحر تحریم‌ها

گروه بین الملل - علیرضا فقیهی راد نوشت: پس از افزایش هزینه های اقتصادی، سیاسی و تبلیغاتی جنگ و تهاجم نظامی علیه کشورهایی که تن به سلطه آمریکا نداده اند، در یک دهه اخیر راهبرد تحریم و محاصره اقتصادی به کانون فشارهای آمریکا علیه کشورهای مختلف تبدیل شده است. تا در پی فروپاشی اقتصادی، زمینه های اجتماعی و سیاسی تغییر رژیم را در داخل کشورها رقم بزند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از نسیم آنلاین، تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ایران و ونزوئلا دقیقا با همین هدف طراحی و پیگیری می شوند. که امروز به نقطه اوج خود رسیده اند، ونزوئلا که روزی صادرکننده فرآورده های نفتی بود، اکنون با تحریم های آمریکا و خروج شرکت های نفتی خارجی از این کشور در صنعت پالایش خود دچار مشکل شده و و با کمبود بنزین مواجه شده است. از آن طرف صنعت نفت ایران هم بطور کامل تحت تحریم های آمریکا قرار گرفته و طی سال های گذشته ایران نفت و فرآورده های نفتی خود را با پرچم دیگر کشورها بطور مخفیانه به بعضی از کشورها به فروش می رساند.

اما امروز با یک اتفاق و نقطه عطف مواجه ایم، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته 5 نفتکش خود را با پرچم برافراشته از این سوی دنیا به دریای کارائیب و حیات خلوت سنتی آمریکا به کشور ونزوئلا برساند و رسما تحریم ها و اساسا هژمونی آمریکا را تحقیر کند.

جدای از بررسی ابعاد این اقدام در به چالش کشیدن نظم حاکم بر نظام بین الملل و تغییر موازنه های قدرت، این حرکت می تواند شروعی بر ایجاد باشگاه تحریمی ها در مقابل تحریم کننده ها باشد. ایجاد باشگاه تحریمی ها که متشکل از کشورهای تحریم شده توسط آمریکا است می تواند به خنثی سازی تحریم ها علیه ایران و کشورهای مقاوم در برابر نظام سلطه بینجامد و شاهد شکل گیری یک بلوک اقتصادی سیاسی جدید در نظام جهانی باشیم.

ایجاد باشگاه تحریمی ها عملا کشورهای تحریم کننده را وارد یک بازی باخت-باخت می کند، چرا که با تحریم بیشتر کشورها، منجر به بزرگتر و قدرتمندتر شدن بلوک تحریمی ها خواهند شد و و در صورت عدم تحریم نیز این ابزار فشار کنار گذاشته خواهد شد.

بیش از ۲۵ کشور و جمعیتی بالغ بر ۳ میلیارد نفر تحت تحریم های ظالمانه آمریکا هستند، که ایران می تواند به عنوان محور این کشورها و ایجاد یک اجتماع بین المللی به تحریم متقابل آمریکا و محصولات آمریکایی توسط این بازار گسترده ۳ میلیاردی اقدام کند. این بلوک اقتصادی سیاسی می تواند به عنوان یک قطب جدید در نظام بین الملل در برابر سیاست های زورگویانه آمریکا بایستد و کشورها با تعاملات اقتصادی درون این باشگاه تحریمی ها، مسائل و مشکلات اقتصادی خود ناشی از تحریم ها را نیز حل و فصل کنند.

با ورود اولین نفتکش ایران به ونزوئلا و تهاتر بنزین در برابر طلا، رسما شاهد فروپاشی تحریم های آمریکا هستیم و این حرکت می تواند سرآغاز یک روند جدید در دیپلماسی اقتصادی کشور باشد. روندی که از خام فروشی و نفت در برابر غذا جلوگیری می کند، نیازهای اقتصادی کشور را بدون چانه زنی سیاسی و دادن امتیازهای مختلف به چشم آبی های غربی تامین می کند، و نهایتا در حوزه سیاسی منجر به شکل گیری یک بلوک جدید قدرت در برابر آمریکا خواهد شد.

به راستی اگر طی این 7 سال گذشته بجای مذاکرات پوچ و بی سرانجام با کشورهای اروپایی که پس از دادن امتیازهای مختلف و تشدید تحریم ها، خروجی آن سازوکار موسوم به اینستکس شد که حتی از نفت در برابر غذا نیز حقیرانه تر بود، به کشورهای همسایه، کشورهای آمریکای لاتین و حوزه آفریقا توجه کرده بودیم، نه تنها نگرانی از تحریم نداشتیم بلکه تحریم ها تبدیل به فرصتی می شدند تا شاهد یک بلوک قدرت مقاومت در برابر نظام سلطه باشیم. امیدواریم نمایندگان مجلس با تصویب قوانینی ریل گذاری دپیلماسی اقتصادی و سیاسی کشور را از نگاه به غرب و راهبرد صبر و انتظار به نگاه به شرق و مقاومت فعال تغییر جهت دهند تا مردم عزیز ایران دستاوردهای راهبرد مقاومت فعال را چون گذشته احساس کنند.