کمبود جوجه در آمریکا برای سرگرم کردن بچه ها در قرنطینه!

گروه بین الملل- محمدرضا اسلامی: بچند هفته پیش و در روزهای اولِ جدی شدنِ بحث کرونا در آمریکا، یکی از دوستان پیغام داد که:برای این مدتِ (نامعلوم) خانه نشینی بچه ها فکرهایی کرده، و یکی از فکرها هم اینکه جوجه بخریم تا در طول روز بچه ها در منزل‌ با جوجه ها مشغول باشند.

به گزارش بولتن نیوز،گفت: تو هم سریعا برو و دوتا جوجه بخر! گفتم تصدقت در‌ این همه وانفسا و گرفتاری، فقط همین هم کم مانده که دو عدد (فروند؟/بهله؟) جوجه به خانه اضافه شود و جیرجیر این اعصابِ چکشکاری شده را، کلا متلاشی نماید. بیت شاعر شیرازی (سمندر) را هم نقل‌کردم که:

دلِ ما که خودِش کبابه، کِنجَش نکنی
با پِنجیرِ هجر، مَخجه مَخچه اش نکنی

چند روزی گذشت و دوستمان تماس گرفت که عملکرد و پرفورمنس جوجه ها بسیار فراتر از انتظار بوده و در طول روز با بچه ها خوب معاشرت می کنند و بچه ها سرگرم شده اند. خصوصا که یکی از جوجه ها سوشال (اجتماعی) تر است. زودتر دوتا جوجه بخر!
(که الیوم یکی از راههای رهایی از چنگال آی-پد همین است)

سرچی در اینترنت کردم که در منطقه ما کجا می شود جوجه خرید؟ شگفت زده متوجه شدم مردم ریخته اند و هرچه جوجه بوده خریده اند و اساسا دیگر دیر شده و کلا جوجه ای موجود نیست که نیست.
بیت از حافظ شیرازی:
غیرِ این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است
در سراپای وجودت، هنری نیست که نیست

امروز دیدم نیویورک تایمز مقاله ای منتشر کرده درباره اینکه جوجه در آمریکا نایاب شده و هشدار داده: ای ملتی که ریخته اید و جوجه می خرید، آیا فکرِ چند هفته دیگر که جوجه ها مرغ می شوند هم هستید؟!

اصلا هم شوخی نیست و خیلی جدی این مقاله به مسائل مرتبط با کرونا و بحران کمبود جوجه پرداخته است. توضیح داده که در ایالت آیووا بحران جوجه شانه به شانه بحران کمبود دستمال کاغذی دارد حرکت می کند و تا چهار هفته آینده همه جوجه های ایالت پیش فروش شده اند. ترکیبی از وقتِ اضافه مردم بعلاوه نگرانی از قحطی (و حساب باز کردن روی تخم مرغ در ایام بی غذایی) باعث افزایش تقاضا و کمبود عرضه! گردیده است. باشد تا عبرتی شود برای دیگر کشورهایی که آمارشان در حال تغییر است و مدیریتِ بحران را مهیا گردند.

پی نوشت: اینستاگرامِ نیویورک تایمز هشتگ "مرغ در حیاط" را هم معرفی نموده که در حال حاضر یک میلیون و دویست هزار پُست (فرسته) در خصوص این مبحث مهم در اینستاگرام موجود است! در این چهار روز عمر چه چیزها که ندیدیم.