تحقق شعار جهش تولید، نیازمند کار کردن است، نه سخنرانی!

گروه اقتصادی: پس از تحویل سال نو و ورود به سال 1399، رهبر معظم انقلاب، بر اساس نیاز کشور، شعار جهش تولید را برای سال جدید انتخاب کردند. این انتخاب به این دلیل انجام شد که در شرایط فعلی استقلال در اقتصاد و تولید، بهترین پادزهری است که می توان در مقابل تحریم از آن استفاده کرد. افزایش توان تولید چه به لحاظ کمی و چه به لحاظ کیفی، موجب رونق اقتصادی و حرکت رو به جلوی کشور می شود.

 

به گزارش بولتن نیوز، در مقابل این نام گذاری درست و هدفمند، انتظار بر این بود که سایر مسئولین کشور نیز با درک شرایط فعلی، از چنین شعار به جایی استقبال کنند. اما روز گذشته سخنانی از حسن روحانی منتشر شد که بسیار عجیب بودند. وی و کابینه اش که علاقه بسیاری به مذاکره و ارتباط با غرب دارند، با سیاست های اشتباه موجب شدند که در چند سال گذشته تولیدکنندگان داخلی به شدت ضعیف شوند و در عوض واردات به شدت افزایش پیدا کند. البته که در میان اعضای دولت تدبیر و امید افرادی هستند که اعتقادی هم به توانایی تولیدکنندگان داخلی ندارند و مثالش هم همان تنها توانایی تولید ایرانی ها را در پختن آبگوشت بزباش خلاصه کردن.

در همین راستا حسن روحانی نیز نسبت به شعار جهش تولید واکنش نشان داد و سه چیز را لازمه تحقق این شعار عنوان کرد. به اعتقاد روحانی اگر قرار باشد که تولید فعال شود، سرمایه لازم است. در کنار سرمایه علم و دانش و فناوری نیز نیاز می باشد و همچنین روابط خارجی با دنیا. البته وی مسائل دیگری مطابق معمول با کلیدواژه باید بشود مطرح کرد که بیش از مردم بیشتر باید مدیران دولتی را خطاب قرار می داد تا آن بایدها را انجام بدهند. اما علی الحساب همین سه مورد را اگر با دقت در موردشان بخواهیم تامل کنیم، سوالاتی و نکاتی مطرح می شوند.

در ابتدا باید بحث سرمایه را روشن کرد. کاملا درست است که سرمایه نیاز اساسی تولید است اما اگر امروز تولیدکننده ما سرمایه اش را از دست داده یا سرمایه گذار حاضر نیست پولش را صرف تولید کند، سیاست های پولی و بانکی و تولیدی اشتباه همین دولت باعث چنین مسائلی گشته است. ناتوانی در کنترل بازار ارز و سقوط ارزش پول ملی از ثمرات عملکرد غیرقبول دولت تدبیر و امید بوده اند و این ها را باید در کنار عدم اعتقاد دولت به توانمندی تولیدکنندگان داخلی و میل شدید به واردات قرار داد تا مشخص شود که چرا سرمایه گذاران میلی برای ورود به عرصه تولید ندارند.

رییس دولت تدبیر و امید علم و دانش و فناوری را دیگر نیاز جهش تولید معرفی کرده است. اساسا بدون اتکا به علوم مختلف امکان ارائه محصولاتی مطابق با شرایط روز و قابل رقابت با محصولات خارجی وجود نخواهد داشت و این حرف کاملا به جا و صحیح است اما یک سوال در این میان مطرح می شود. آیا اساسا در بدنه دولت به غیر از چند نفر معدود کسی اعتقادی به اینکه علم و فناوری لازم در کشور برای تولید موجود است، دارد؟! چند نخبه به علت همین بی توجهی ها و عدم حمایت ها ترجیح داده اند که از کشور خارج شوند و طرحشان را به تولیدکنندگان خارجی ارائه کرده اند؟! البته این اشکال تنها مربوط به دولت فعلی نیست و در ادوار مختلف چنین مشکلی وجود داشته و همچنان نیز وجود دارد.

 

اما سومین امر مورد نیاز برای جهش تولید از دیدگاه حسن روحانی، روابط سازنده با جهان است. صادرات در اقتصاد کشورها امری است کلیدی و افزایش آن موجب افزایش سرمایه و رونق اقتصادی کشور می شود. اما چرا جناب رییس جمهور واردات را در کنار صادرات قرار داده اند؟! مگر در سال های گذشته کم واردات صورت گرفته و به واسطه آن تولید داخلی نابود گشته که امروز و در زمان تبیین شعار جهش تولید، همچنان بحث واردات باید مطرح شود؟! روابط خارجی خوب، قطعا به صادرات کمک خواهد کرد اما مگر سیاست های اشتباه در همین دولت موجب نشد که برخی بازارهای آماده و در دسترس به راحتی از کف بروند و در اختیار رقبا قرار بگیرند؟! آن هم به چه بهانه ای؟! به بهانه جلب رضایت دوستان غربی و تنها ارتباط داشتن با آن ها.

جهش تولید بیش از آن سه مورد و باید بشودهایی که حسن روحانی مطرح کرده است، نیازمند تغییر دیدگاه دولت نسبت به توانایی های داخلی و رفع اشکالات ساختاری دولت است. اگر بناست هر موضوعی که مطرح می شود تنها شنونده یک نطق مواد مورد نیاز و باید بشود از رییس جمهور باشیم و دیگر هیچ فعالیتی در جهت رفع مشکلات و رسیدن به اهداف مطروحه نباشیم، این ارائه نظرها و سخنرانی ها به چه کاری می آید؟! کشور بیش از حرف، نیازمند عمل است و اگر رییس جمهور مشکلاتی را در سر راه تحقق شعار جهش تولید مشاهده می کند، بهتر است که به جای حرف زدن از آن ها، به رفع مشکلات بپردازد و کار عملیاتی انجام دهد.