دولت بغداد نه می‌خواهد و نه می‌تواند آمریکا را از عراق اخراج کند / اگر آمریکا از عراق برود، عراق استان ایران می شود

گروه بین الملل: سایت باس نیوز وابسته به بارزانی، پیش از مصاحبه با سیاستمدار نزدیک به بارزانی، در ارتباط با ایران و شهادت حاج قاسم سلیمانی، ضمن توهین به ملت ایران، نوشت؛ هجوم نیروهای عراقی و شبەنظامی‌های وابسته به ایران و ترکیه به مناطق کردستانی خارج از اقلیم کردستان در ١٦ اکتبر ٢٠١٧ و اشغال قریب به ٥٠ درصد خاک ک دستان جنوبی و خیانت آمریکا در حق کردهای غرب کردستان و تنها گذاشتن آنان در مقابل نیروهای فاشیستی ترکیه و سوریه، دو نمونه از جدیدترین تحولات ضدمردمی در خاورمیانه می‌باشد. اما کشته شدن قاسم سلیمانی بەدست نیروهای آمریکایی، نه تنها کردستان و عراق را وارد مرحله‌ی نوینی از تغییر و تحول کرده، بلکه خاورمیانه و جهان شاهد نوعی پوست‌اندازی ا‌ست.

به گزارش بولتن نیوز، در ادامه آسو کریم عضو سابق پارلمان و شخصیت بسیار نزدیک به مسعود بارزانی در پاسخ به سوال این سایت که از او پرسیده بود، طی هفته‌های گذشته، پارلمان عراق طرح خروج فوری نیروهای خارجی از خاک عراق را تصویب کرد، دولت بغداد تا چه حد می‌تواند این مصوبه را اجرائی کند و آیا توان  اخراج نیروهای آمریکایی را دارد؟

پاسخ داد؛ درست است که پارلمان عراق طی مصوبه‌ای در ١٥ دی‌ماه سال جاری، از دولت بغداد خواست تا گام‌های لازم را برای پایان دادن به حضور نیروهای خارجی در خاک عراق بردارد و اجازه استفاده از خاک و آسمان عراق را به "هر نیروی خارجی" و با هر قصد و نیتی ندهد. اما بی‌شک منظور اصلی این مصوبه، نظامیان آمریکایی حاضر در عراق می‌باشد. در واقع باید در نظر داشت که مصوبه مذکور بعد از کشتن قاسم سلیمانی و ابومهدی مهندس، طرح و به تصویب رسیده است. درست است که این طرح بنابر پیشنهاد عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر مستعفی عراق، پایه‌ریزی و طراحی شد، اما اگر نگاهی به "توافق‌نامه‌ی وضعیت نیروها" معروف به (سوفا) که در آبان ٨٧، میان آمریکا و عراق منعقد شد نگاهی بیاندازیم، برپایه استقرار موقت نیروهای آمریکا برای انجام چند مأموریت مشخص در عراق تنظیم شده است. بنابر ماده‌ ٣ این توافق‌نامه‌، اگر یکی از طرفین بخواهد به توافق‌نامه فی‌مابین پایان دهد باید طرف مقابل را بەصورت کتبی مطلع کند و بعد از یک سال از این اقدام نیز توافق‌نامه از اعتبار خارج می‌شود و پایان می‌یابد. باید به این نکته‌ی اساسی توجه داشته باشیم که تاکنون حکومت عراق بەصورت عملی برای اجرائی کردن مصوبه پارلمان گامی برنداشته است. همچنین جیمز جفری، فرستاده‌ی ویژه‌ی دولت آمریکا به سوریه، متذکر شده بود که "آمریکا قصد خارج کردن نیروهایش از عراق را ندارد"، باید گفت، آن‌ها بر این باورند که مصوبه پارلمان، مصوبه‌ای لازم‌الاجرا نیست، چرا که آمریکا با حکومت توافق‌نامه را امضا کرده است نه با پارلمان. ضمنا بنا بر اظهارات فرستاده‌ی ویژه‌ی دولت آمریکا، واشنگتن حاضر است در رابطه با ادامه حضور نیروهایش با حکومت بغداد مذاکره کند، البته این را نیز متذکر می‌‌شود که این مذاکرات باید تمام ابعاد را شامل شود، یعنی تمام سطوح روابط آمریکا و عراق را مورد بحث و گفتگو قرار دهد. قابل ذکر است که به قول برخی از منابع آمریکایی، از سال ٢٠٠٣ تاکنون، قریب به ٤٦٠٠ سرباز آمریکایی در عراق جان باخته‌اند و ٣٢٢٠٠ نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند، البته بەجز صرف تریلیون‌ها دلار در عراق طی این سال‌ها. به همین خاطر، اخراج آمریکا از عراق به این سادگی‌ها هم نیست. اگر دولت واشنگتن خواستار بازپرداخت‌ تمام هزینه‌های صرف شده در عراق شود، دولت بغداد چه خواهد کرد؟  به همین خاطر، و بر این باورم که دولت مستعفی عراق گامی در راستای اجرائی کردن مصوبه پارلمان برنخواهد داشت و این مساله را به دولت آینده موکول خواهد کرد. اما از سوی دیگر برخی از جریانات شیعه در عراق می‌خواهند که آمریکا را در منگنه قرار دهند و آن را تحت فشار قرار دهند. ضمنا آمریکا از میزان نفوذ کنونی ایران در عراق و منطقه، بەشدت نگران است. با خروج آمریکا از عراق، هم میزان نفوذ ایران در عراق افزایش می‌یابد و هم روسیه و چین خلاء ایجاد شده را پر خواهند کرد.

همچنین در خود آمریکا نیز مسأله خروج یا عدم خروج -تو بگو اخراج- نیروهای نظامی‌ این کشور با تحلیل و تفسیرهای متفاوتی روبروست، بەویژه که انتخابات ریاست‌جمهوری را در ماه‌های آتی در پیش رو داریم. از سویی، بخشی از دیدگاه‌ها بر خروج نظامیان آمریکایی از عراق تاکید می‌کنند تا ارتش این کشور به عنوان یک نیروی اشغالگر شناخته نشود، یعنی نیرویی که بخواهد بەصورت غیرمشروع در عراق بماند. در حالی که دیدگاه بخش دیگری از مردم آمریکا، اخراج نیروهای نظامی این کشور از عراق را ضربه‌ی سهمگینی بر پرستیژ بین‌المللی کشورشان می‌بینند. در واقع در خود آمریکا نیز دو نوع دیدگاه اصلی وجود دارد، اما این که کدام یک به سیاست بین‌المللی ایالات متحده‌ی بدل می‌شود، این خود یک بحث دیگر است.

آسو کریم در پاسخ به این سوال که، در صورت عملی شدن اخراج نیروهای آمریکایی از عراق، آینده‌ی اقلیم کردستان را چگونه می‌بینید؟

بر این باور نیستم که حکومت عراق دست به چنین اقدامی بزند، چرا که مصوبه‌ی پارلمان نیز تنها جناح شیعه‌‌ی عراق به آن رأی داده است، این درحالی‌ست که کردها و اکثریت اعراب سنی نیز در جلسه‌ی رأی‌گیری حضور نداشتند و آن را بایکوت کردند و به هیچ عنوان نخواسته‌اند و نمی‌خواهند که به یکی از مهره‌های عرصه‌ی جنگ نیابتی آمریکا و ایران بدل شوند. البته باید گفت که این دو جناح نیز خروج نیروهای آمریکایی را همسو با منافع خود نمی‌بینند. بخشی از سنی‌ها، خواهان ادامه حضور نظامی آمریکا در عراق هستند تا از این طریق توازن قوا در عراق ادامه یابد و مانع از آن شوند که عراق به یکی از استان‌های ایران بدل شود. البته آمریکایی‌ها بیشتر در اقلیم کوردستان و مناطق سنی‌نشین حضور نظامی دارند. ضمنا ادامه‌ی حضور آمریکا و نیروهای ائتلاف بین‌المللی در عراق، برای مواجه و مبارزه با ترور و تروریست‌ها لازم و ضروری است. بەخصوص که اخیرا داعش بار دیگر دست به سازماندهی دوباره خود زده است. جنگ علیه ترور نیز تنها توسط مردم محلی و بومی بە جایی نخواهد رسید و از توان حکومت عراق هم خارج است.

انتهای پیام/#