در مواجهه با اخبار بد و ناگوار، مراقب کودکان باشیم

گروه اجتماعی: دکتر مریم سلیمی، پژوهشگر ارتباطی و مدرس سواد رسانه ای و بصری و مولف و مدرس اینفوگرافیک ونیوزگرافیک با توجه به وقوع حوادث چند روز اخیر در مطلبی با توجه ویژه به کودکان نوشت:

به گزارش بولتن نیوز، تا قبل از هشت سالگی، کودکان ذهن انتزاعی داشته و امکان درک اخبار بدی هم چون ترور، جنگ و... را همچون بزرگسالان ندارند. در هنگام مطالعه و رصد اخبار بد از طریق رسانه ها، کودکان باید تا حد ممکن از سروصدا دور باشند. در دیالوگهای خانگی به کودکان استرس ندهیم. احساس امنیت کودکان را نباید به خطر بیندازیم.

حتی اگر بناست به دلیل اصرار کودکان، توضیحاتی به او بدهیم، مراقب نحوه بیان و لحن کلاممان باشیم. اجازه دهیم کودک احساساتش را ابتدا بیان و منتقل کند. از ذهنیات او مطلع شویم و سپس در یک تعامل سازنده نکاتی را به او بگوییم. یادمان نرود، هربار به بهانه‌ های مختلف به او اطمینان دهیم که مادر و پدر در کنار او هستند. نحوه توضیح اخبار بد به کودکان می تواند توام با بازی، نمایش، داستان، ساخت کاردستی و... باشد. در یک مکان و زمان و موقعیت مناسب برای کودکان در خصوص حوادث و اخبار بد و ناگوارصحبت کنیم.
دائم تلویزیون منزل در حضور کودک روشن نباشد و او را در مقابل سیلاب اخبار بد قرار ندهیم.
از کودکان بخواهیم هر زمان حس منفی داشتند با ما در میان بگذارند.
هرگز یک کودک را با رسانه های حاوی اخبار بد و ناگوار و منفی تنها نگذارید.

هرگز با بی حوصلگی به احساسات و سخنان کودک در ارتباط با اخبار بد و... پاسخ ندهید. نحوه توضیح حوادث، باید روند و سناریو مناسبی داشته باشد، آغاز و پایان مثبت و ذکر موارد احیانا منفی در لابه لای سخنان.

هرگز گوشی خود را که احیانا حاوی تصاویر یا فیلم‌های منفی و فجیع مرتبط با حادثه است در اختیار کودک قرار ندهید، چنانچه فرزندتان اصرار به داشتن گوشی شما دارد، تبلیتی با محتوا امن در اختیارش قرار دهید. کودکی سواد خواندن و نوشتن دارند را اجازه ندهید بدون اطلاع شما در فضای مجازی به سوالات خودشان پاسخ دهند.
باز هم تاکید می شود، به خصوص در این ایام، مدیریت احساسات و افکار کودکان در این میان ضروری است.

با افزایش و تقویت سواد رسانه ای خود و اطرافیانمان، به نکات مذکور دقت لازم داشته باشیم. اگر کودکمان مهد می رود یا توسط پرستار یا مادر بزرگ و پدر بزرگ و... نگهداری می شود، این حساسیتها به آنها نیز منتقل شود.

نظارت بر محتوای دریافتی کودکان از رسانه ها در قالب‌های بصری، نوشتاری و... بیش از هر زمان در این ایام نیاز به مدیریت و نظارت دارد. این حساسیت در موارد رسانه های تصویری و دیداری - شنیداری بیش از پیش مورد تاکید است.
سعی کنیم در این میان، والدینی مسئول و آگاه و متعهد باشیم.