معاهده عدم تجاوز تل آویو و اعراب

به گزارش بولتن نیوز، به نظر می رسد در حالیکه تمام رسانه ها و افکار عمومی متوجه ناآرامی های اخیر در عراق شده اند سران رژیم صهیونیستی بیش از پیش بر طبل نزدیکی با کشورهای عربی مرتجع در حوزه خلیج فارس کوبیده و به دنبال تقویت روابط پنهان خود با اعراب در سایه تحولات منطقه هستند.

عراق این روزها شاهد ناآرامی هایی بوده که گرچه در ابتدا با اعتراضات مدنی و ضد ظلم و ضد فساد مردم این کشور شد ولی خیلی زود به طرز مشکوکی به اعتراضات ضد ایرانی تبدیل شد؛ اعتراضاتی که به اذعان بسیاری از تحلیل گران و کارشناسان جهت دهی و هدایت آن بر عهده شبکه های اجتماعی و طرفهای خارجی در آستانه راهپیمایی میلیونی اربعین حسینی است.

با بررسی اخبار منتشر شده در رسانه های جهان متوجه می شویم که این ناآرامی ها تبدیل به سرخط اخبار جهان شده و سیل تحلیلها و شایعات و اخبار ضد و نقیض در خصوص حوادث این روزها در عراق منتشر میشود؛ حوادثی که باعث شده افکار عمومی جهان و به ویژه کشورهای منطقه معطوف این مسأله شود.

اما در این حین و در سالروز جنگ اکتبر(جنگ اعراب و اسرائیل که از ششم تا بیست‌وپنجم اکتبر ۱۹۷۳ میان سوریه و مصر (با حمایت چند کشور عربی دیگر) و رژیم صهیونیستی اتفاق افتاد) اسرائیل کاتز وزیر خارجه رژیم صهیونیستی اعلام کرد که طرحی به کشورهای حاشیه خلیج فارس برای توافق با تل آویو و پایان دادن به تنش‌های موجود ارائه کرده است.

کاتز به عنوان دست راست نتانیاهو، این طرح را در جریان دیدار با برخی وزیران امورخارجه کشورهای حاشیه خلیج فارس در حاشیه مجمع اخیر سازمان ملل ارائه کرده است. این طرح همچنین در اختیار جیسون گرینبلات فرستاده ویژه دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در امور صلح خاورمیانه قرار گرفته است.

بر اساس گزارش های منتشر شده، این طرح شامل چهار بخش است: بند اول شامل توسعه دوستی ها و همکاری ها میان اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج فارس براساس کنوانسیون سازمان ملل متحد و اصول حقوق بین الملل است.

در بند دوم این طرح آمده است برای اطمینان از این که هیچ یک از طرفین دست به فعالیت هایی چون جنگ، دشمنی، خرابکاری، تحریک علیه یکدیگر نزنند، «اقدامات لازم و مؤثری» انجام می شود.

براساس بند سوم این طرح، هیچ یک از طرفین توافق (رژیم صهیونیستی و کشورهای حوزه خلیج فارس) به ائتلاف، سازمان یا اتحاد با کشور سومی که ماهیت نظامی یا امنیتی داشته باشد، نپیوندند و هیچ یک با این ائتلافات و سازمان ها همکاری نکرده و برای آن ها نیز تبلیغ نکنند.

در بند چهارم این طرح آمده است که تمام اختلافات طرفین در خصوص این توافق از طریق رایزنی حل و فصل شود. شبکه ۱۲ رژیم صهیونیستی همچنین مدعی شد: این طرح حول محور منافع مشترک کشورهای حاشیه خلیج فارس و اسرائیل در کنترل ایران برای جلوگیری از نفوذ منطقه‌ای آن صورت می گیرد.

رژیم صهیونیستی با ارائه این طرح در پی تحقق چند هدف است. نخست آنکه اعراب به طرح صلح ارائه شده از سوی ایران در خصوص تأمین امنیت منطقه خلیج فارس با مشارکت کشورهای این حوزه نپیوندند چرا که این مسأله را خطری برای خود می داند.

دوم آنکه مانع تشکیل ائتلاف از سوی کشورهای عربی علیه خود شود و مسئولیت اقدامات گروه های جبهه مقاومت علیه رژیم صهیونیستی را متوجه این کشورها بداند.

سوم آنکه روند عادی سازی روابط سیاسی و اقتصادی سرعت بیشتری گرفته و شکل رسمی به خود بگیرد و از حالت پنهان به حالت آشکار و علنی برسد.

چهارم آنکه شرایط برای اجرایی شدن طرح آمریکایی معامله قرن برای محو نهائی مسأله فلسطین بیش از پیش فراهم شود.

پنجم آنکه، رژیم صهیونیستی دیگر به عنوان دشمن شماره یک جهان عرب و اسلام شناخته نشود و اینک ایران به جای آن به عنوان دشمن فرضی منطقه و اعراب معرفی گردد.

به نظر می رسد رژیم صهیونیستی تلاش می کند تا با سوء استفاده از اختلافات سیاسی و طبیعی موجود میان کشورهای منطقه از جمله میان ایران و برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس برای ایجاد یک ائتلاف رسمی با این کشورها زمینه چینی کند. اسرائیل می داند که برخی کشورهای مرتجع حوزه خلیج فارس اختلافاتی با ایران دارند و تلاش می کند با پررنگ کردن این اختلافات در واقع امنیت خود را تأمین کند.

سران صهیونیست گستاخی را به حدی رسانده که به دوستی تقریبا پنهان خود با برخی کشورهای عربی از جمله عربستان سعودی و شخص محمد بن سلمان ولی عهد این کشور در کنار مقامات اماراتی رضایت نداده و خواهان علنی کردن و رسمی کردن این روابط هستند.

آنها تلاش می کنند تا هر راهی را برای تقویت روابط کشورهای عربی و همزیستی مسالمت آمیز آنها با ایران ببندند وبه زعم خود ائتلافی علیه تهران تشکیل دهند. برخی کشورهای مرتجع عرب نیز که به دنبال تحقق مطامع سیاسی خود در منطقه و مقابله با ایران هستند فراموش کرده اند که دشمن نخست جهان عرب و اسلام رژیم صهیونیستی بوده و اینک این رژیم با ارائه چنین طرحهایی در واقع به دنبال تغییر این جایگاه و نشاندن ایران به جای خود است.

رژیم صهیونیستی در سالگرد جنگ شش اکتبر از این طرح خود برای دوستی با کشورهای عربی پرده بر می دارد چرا که قصد دارد اعلام کند اگر زمانی میان صهیونیستها و اعراب جنگی درگرفته اکنون دیگر زمان صلح و اتحاد در برابر دشمن فرضی یعنی ایران است.

وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در حالی مدعی شده که این طرح یک «اقدام تاریخی» به شمار می آید که به منازعات بین اعراب و صهیونیست‌ها خاتمه می‌دهد که ماهیت اصلی درگیری میان صهیونیستها و اعراب نه مسأله ایران، بلکه مسأله اشغالگری صهیونیستها علیه فلسطین است.

در هر صورت باید دید که در آینده کدام کشورها با این طرح رژیم صهیونیستی که در واقع امنیت و هم زیستی مسالمت آمیز را در منطقه هدف قرار داده موافقت خواهند کرد؛ هرچند، افکار عمومی در جهان عرب به راحتی با این توافقنامه رسمی میان دولت های خود و رژیم صهیونیستی کنار نخواهند آمد و ممکن است مانند آنچه که در قبال معامله قرن تاکنون رخ داده و مجالی برای اجرایی شدن آن در سایه اعتراضات گسترده پیدا نشده، این توافقنامه نیز به اهداف مد نظر خود دست پیدا نکند.

تاریخ همواره از رهبران عربی که دست در دست سران رژیم صهیونیستی گذاشته و به دور از مسأله فلسطین، به دنبال توسعه ایران هراسی در منطقه بوده اند به بدی یاد کرده است.