مجلس نو و هیئات عزاداری

گروه سیاسی: سيد سبحان بطحائی در یادداشت پیش رو که «مجلس نو و هیئات عزاداری» عنوان گرفته، آورده است: کار مجلس نو همین است؛ فضای غالب در مجلس شورای اسلامی را تغییر دهد و جنس آدم‌هایی که وارد مجلس می‌شوند را تغییر دهد و مجلس را طوری نو کند که مجدداً در رأس امور قرار گیرد. هیئت عزاداری خصوصاً مراسم بعد از عاشورا تا آخر صفر فرصت مناسبی است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

۱- اگرچه هنوز برخی‌ها مخالف هستند و استدلالاتشان گوش زمین و زمان را پر می‌کند اما اسلام دین سیاسی است. هیئات مذهبی سیاسی هستند. سیاست و سیاست ورزی و توجه به حاکمیت و اجتماع از مؤلفه‌های جدایی‌ناپذیر اسلام و مکتب علوی است. حرکت حضرت حسین علیه‌السلام و تقریباً کلیت ماجرای شهادت ایشان با همه اطرافش یک ماجرای سیاسی اجتماعی در پارادایم آن زمان بوده است.

۲- هیئات عزاداری و سوگواری برای سید و سالار شهیدان وجهه‌های اجتماعی و سیاسی مختص به خود را دارد. انقلاب اسلامی به‌مثابه یک موجود زنده مولود هیئت عزاداری است. اکثر حرکات اصلاحی شیعی از هیئت‌ها شروع شدند و هیئت نقطه شروع تحولات اجتماعی و سیاسی در ایران حداقل معاصر هستند.

۳- انتخابات مجلس شورای اسلامی پیش‌رو است. نارضایتی عمومی از نحوه مدیریت کشور و بی‌توجهی جریان پیروز در چند انتخابات اخیر به مسائل مهم، مردم را سخت آزرده است. به‌عنوان فردی که اخبار را دنبال می‌کند و کم‌وبیش در جریان امور کشور و مدیریت و نحوه اتخاذ تصمیمات قرار می‌گیرد شاید جمله‌ی مرحوم امام راحل برای حقیر تجسمی دیگر داشته باشد؛ «مجلس در رأس امور است.»

۴- امروز چه کسی است که از وضعیت بازار رضایت داشته باشد؟ سیاست خارجی و آموزش‌وپرورش، آموزش عالی و وزارت جهاد کشاورزی چه وضعیتی دارد؟ اگر بگویم ریشه اکثر مشکلات و کندی امور و بی‌توجهی به سایر بخش‌ها ریشه در مجلس شورای اسلامی دارد، گزافه نگفته‌ام. نماینده مجلسی را تصور کنید که دغدغه و مطالبه‌اش از وزیر و وزارتخانه به‌جای توسعه صنعت کشاورزی، اخذ منابع و تسریع پرداخت وام برای فرد خاصی با شرایط ویژه باشد.

نماینده‌ای را تصور کنید که وزیری را به مجلس می‌کشاند برای سؤال. چندین هفته وقت و انرژی آن وزیر و وزارتخانه برای اقناع نماینده به هدر می‌دهد و تهِ خواسته‌اش نه مردم است، نه شهرش و نه حتی اقوامش؛ دغدغه‌اش هماهنگی مدیرکل حوزه‌ی انتخابیه‌اش است که منویاتش را در استان و خصوصاً انتصابات برای انتخابات پیاده‌سازی کند.

شاید باور نکنید در چنین فضایی آن نماینده دغدغه‌مند و مردم‌دار دیگر کاری از دستش برنمی‌آید چراکه اصلاً فرصت طرح و بحث به آن صورت پیدا نمی‌کند وقتی کمی آن‌طرف تر برگه استیضاح وزیری در دست برخی نمایندگان می‌چرخد تا بتوانند فلان مدیرکل و فلان مدیر منطقه و فلان فرد خاص را به وزارتخانه‌ای بچپانند.

و آن نمایندگان خوب می‌دانند رأی اعتماد نصف + ۱ یک رأی است اما استیضاح فقط با ۱۰ امضا به حدنصاب قانونی می‌رسد. چه فرصتی از این بالاتر برای امتیاز گیری به نفع منافع اقلیت و رفع امورات شخصی و فراهم آوردن امیال شخصی؟

۵- هنوز صحبت‌های جناب پناهیان در خصوص لایحه شفافیت آرای نمایندگان مجلس در شبکه‌های اجتماعی داغ است. مجلس زیر بار شفافیت آرا نرفت.

۶- قطعاً در این مجلس نمایندگان خوب و شریف کم نیستند. می‌شناسم نماینده‌ای را که در طول ۴ سال گذشته حتی یک خواسته شخصی از هیچ وزیر و معاون و ... نداشته و صرفاً کار مردم را پیگیری می‌کرده است. اشکالات وزارتخانه‌ها را دلسوزانه تذکر و در کمیسیون جهت رفع موانع قانونی کارهای آن‌ها تلاش می‌کرده است؛ اما اشکال کار فضای غالب عده‌ای پرسروصدا و کاسب [سیاسی و اقتصادی و ...] است.

۷- کار مجلس نو همین است. فضای غالب در مجلس شورای اسلامی را تغییر دهد. جنس آدم‌هایی که وارد مجلس می‌شوند را تغییر دهد و مجلس را طوری نو کند که مجدداً در رأس امور قرار گیرد.

۸- هیئت عزاداری خصوصاً مراسم بعد از عاشورا تا آخر صفر فرصت مناسبی است. مجالس هفتگی و مناسبتی و گعده‌های قبل و بعدش، منبرهایش و ... همه و همه فرصت شروع تحول در اداره کشور است. فرصت را غنیمت شمارید. انسان‌های توانمند در عرصه‌های مختلف را شناسایی کنیم. آن‌ها را برای کاندیداتوری در مجلس دعوت کنیم. جوانان را برای حضور و فراهم ساختن مقدمات حضور تشویق کنیم.

معیار و شاخصه نماینده تراز را بررسی کنیم. با وضع موجود تطبیق دهیم و اصلاح کنیم. دور نیست نماینده‌ای از همین مجلس که حال تجربه خوبی نیز دارد، با اصلاح روند و برنامه کاری‌اش بتواند خود را به نماینده تراز نزدیک و در مجلس نو میدان‌داری کند.

فرصت انتخاب شدن و در معرض انتخاب قرار گرفتن را برای چهره‌های جدید فراهم کنیم. مجلس نو از گروه سیاسی و جریان انتخاباتی درون نظامی باشد فرصت مغتنمی است برای محکم برداشتن گام دوم انقلاب اسلامی.

انتهای پیام/#