مسئولان عزیز لطفا فکری کنید، تا چه زمانی قرار است نظام هزینه کمبود سواد رسانه ای در جامعه را بپردازد؟!

گروه اجتماعی: هفته گذشته خبری در فضای مجازی پخش شد که بر طبق آن دختری به علت حضور در استادیوم و با چهره مبدل و پسرانه به دادسرا احضار و مقابل دادگستری تهران خودسوزی می کند.

 

به گزرش بولتن نیوز، به محض انتشار این خبر، رسانه های ضد انقلاب و اپوزوسیون، سلبریتی ها، صفحات هواداری باشگاه های فوتبال و طرفداران حضور زنان در استادیوم های فوتبال شروع به استفاده از این اتفاق کردند و دست به انتشار آن در سطح وسیعی زدند. انتشار این خبر موجب شد که در پی آن چند جو رسانه ای دیگر نیز به راه بیافتد. از یک سو جمهوری اسلامی و نظام مورد هجمه قرار بگیرند که باعث شده اند یک دختر به علت حضور در استادیوم و فشار وارده دست به خودسوزی بزند و نظام ظالم است. از سوی دیگر این بحث مطرح شد که به علت وقوع این حادثه فدراسیون فوتبال ایران تعلیق شده است و باشگاه های ایرانی از جام باشگاه های آسیا کنار گذاشته شده اند.

اما آن چه که توسط فعالان حقوق زنان ضدانقلاب عامدانه نادیده گرفته شد، حقیقت بود. اصل ماجرا این بود که دختری که اقدام به خودسوزی کرده بود، به علت درگیری و توهین به مامور نیروی انتظامی به دادسرا احضار شده بود و از قضا در همان روز قاضی پرونده به علت یک مساله شخصی در دادگاه حاضر نشده و قاعدتا حکمی هم صادر نگشته بود. همچنین طبق گفته خانواده این دختر، وی دچار اختلال دو قطبی بوده و پیش از این نیز سابقه خودکشی داشته است.

 

سوءاستفاده کنندگان از ماجرا اما عکسی از دختری دیگر را منتشر کردند و اعلام کردند که این همان دختری است که خودسوزی کرده و جرمش هم حضور با چهره مبدل در استادیوم فوتبال بوده است. جالب اینکه صاحب عکس، فردی است به نام آیسان احتشامی که چندین بار در طی روزهای گذشته اعلام کرده سالم است و هیچ مشکلی ندارد و از عکس وی سوءاستفاده گشته.

وقوع این اتفاق دو نکته حساس در خود دارد. نکته اول این است که تکلیف ضد انقلاب و سلبریتی جماعت که کاملا مشخص است اما باید از باشگاه های مطرح فوتبال کشور پرسید که چه فکری برای سر و سامان دادن به صفحات هواداری کرده اند؟! بیش از ضد انقلاب همین صفحات هواداری فوتبال بودند که این شایعه را پخش کردند و موجب آشفتگی خیال مردم شدند و علیه نظام دست به تبلغ زدند.

و نکته اصلی و دوم که مجددا دامن گیر نظام در فضای مجازی گشت، کمبود سواد رسانه ای در میان طیف گسترده ای از مردم بود. بارها این امر به مسئولان مربوطه تذکر داده شده است که اگر به جای صرف هزینه های به دردنخور، دو ترم سواد رسانه ای از دبیرستان تا دانشگاه برای محصلان و دانشجویان بگذارند، ثمره بالاتری برای کشور خواهد داشت. بسیاری همچنان هیچ دانشی نسبت به اینکه کدام خبر درست و موثق است و کدام خبر نامعتبر، ندارند و هر چیزی را به عنوان خبر مقابلشان بگذاری به راحتی می پذیرند.

 

 تکرار این اتفاقات و مظلوم واقع شدن نظام بابت کم کاری در این زمینه می بایست جایی متوقف شود. هر زمان هم که تصمیم بر انجام چنین امر مهمی گرفته شود، دیر نخواهد بود و منفعت آن کار، نصیب نظام خواهد شد و در بلند مدت از بسیاری بلایا پیشگیری خواهد کرد.